باشگاه خبرنگاران جوان؛ مریم سادات بهادر _ قرار بود جشن عروسی‌اش را در شهریور برگزار کند؛ اما تقدیر الهی او را پیش از آن به سوی آسمان‌ها فرا خواند.

محمدعلی بنی‌اسدی، جوانی ۲۵ ساله از کرمان، پیش از آنکه پیوند زندگی‌اش را ببندد، پیوندی ابدی با خدا و وطن بست.

قصه او، قصه همه شهدای هوافضای استان کرمان است که در روز‌های نبرد ۱۲ روزه، جان خود را در راه امنیت و اقتدار ایران هدیه کردند.

پدرانگی، انتظار و افتخار

پدر شهید، خود ایثارگری با ۳۰ سال سابقه در لباس خدمت، با آرامشی استوار روایت می‌کند: محمدعلی آماده رفتن بود… آماده شهادت

لبخند می‌زند و می‌گوید: من سال‌ها در پی شهادت بودم، اما خدا خواست فرزندم شهید شود.

در وصف فرزندش می‌گوید: هر زمانی فرصت می‌کرد، نماز شب می‌خواند، زیارت عاشورا و قرآنش هیچ‌گاه ترک نمی‌شد. حتی چند روزی که مأموریت او را از روزه‌داری بازداشت، شب قبل از شهادتش از مادرش خواست تا به جای او روزه‌ها را ادا کند. همه اینها نشانه‌ای بود از ایمان، مسئولیت و آگاهی او نسبت به مسیر حق و ولایت.

شبی که رفت

شب پیش از شهادت، محمدعلی تماس گرفت و با خانواده‌اش وداع کرد. لحظه وداع، سرشار از آرامش و اطمینان بود؛ گویی از پیش می‌دانست که دیگر بازگشتی در کار نیست. "انسان باید شهید باشد تا شهید شود"؛ این جمله پدرش در لحظه شنیدن خبر شهادت، بر روح و دل او نقش بست.

کودکی با مسجد و نوجوانی با ایمان

قصه محمدعلی تنها قصه یک شهید نظامی نیست. از کودکی با مسجد و مجالس اهل‌بیت بزرگ شد؛ شهیدی که شب قبل از شهادت در تماسی تلفنی به مادرش گفت: ماه رمضانِ آخر، دو سه روز را به خاطر مأموریت نتوانستم روزه بگیرم؛ می‌شود برایم بگیرید؟ وقتی بچه بودم، چند نماز صبحم قضا شد؛ اگر توانستید برایم بخوانید؛ خواهش دیگری هم دارم؛ حقوق آخرم را به سپاه برگردانید که اگر در کاری کم گذاشتم، مدیون بیت‌المال نمانم.

از یک قلب تا ۱۰ جان فداکار

محمدعلی، اما تنها نبود. در این جنگ ۱۲ روزه، استان کرمان ۱۰ شهید والامقام تقدیم وطن کرد؛ شهیدان بزرگی چون: عباس اسحاقی، امید کاظمی، یاسر و محمدعلی بنی‌اسد، محمد حبیب‌زاده، حبیب‌الله امیری، محمد جوهری ماهانی، محسن جعفری، علیرضا و علی محمدی، مردانی که هر یک روایت ایمان، تعهد و دلدادگی به وطن بودند. آنان در میانه‌ی تاریکیِ آتش دشمن، چراغ امید را روشن کردند تا ایران درخشان بماند.

ایثار، شجاعت و اقتدار

این ۱۰ ستاره کرمانی، نه‌تنها سپر امنیت ایران در نبرد با رژیم صهیونیستی بودند، بلکه پیام اقتدار، ایمان و تدبیر ملی را به جهان مخابره کردند. هر کدام، با زندگی کوتاه و پرمعنایشان، الگویی از ایثار، صداقت و پایبندی به ارزش‌های الهی و انسانی ارائه دادند.

راهی که ادامه دارد...

در روز ملی هوافضا، آسمان ایران نه تنها میدان فناوری و قدرت، بلکه نگارخانه‌ای از ایمان و فداکاری است. هر گوشه‌ی این پهنه، یاد همه شهدای والا مقام هوافضا را زنده نگه می‌دارد؛ آنها که با بال‌های ایمان خود، امنیت و اقتدار این سرزمین را بیمه کردند و چراغ راه آیندگان شدند؛ و امروز، هنگامی که ۱۰ جان‌برکف از استان کرمان به آسمان پر کشیدند، نه فقط سرزمین‌شان، که دل همه ملت ایران با اقتدار و عزت آشنا شد. آنان با خون پاک خود نوشتند که حریم وطن، خط قرمز ایمان و شجاعت است و هیچ تهدیدی قادر به شکستن آن نیست. در حقیقت شهادتشان نوری بود که از کرمان برخاست و بر ایران تابید.

اکنون، در بلندای این آسمان امن، صدای پروازشان هنوز شنیده می‌شود؛ ۱۰ ستاره که خاموش نشدند، بلکه فروغشان بر پرچم ایران افتاد، پرچمی که با خون شهیدان، تا همیشه برافراشته می‌ماند.