گفتگوهای هستهای ایران و آمریکا در مقایسه با دوران برجام با موانع جدیتری روبرو است. فقدان اراده سیاسی مشترک، تغییرات در بازیگران منطقهای و بینالمللی، و شرایط استراتژیک متفاوت ایران، دستیابی به توافق را دشوارتر کرده است. خواستههای کاملا متضاد احتمال تفاهم موقت را نیز به حداقل میرساند.
رئیس جمهور آمریکا در گفتوگو با شبکه فاکس بیزینس که اوایل روز جمعه (۱۷ اسفند) پخش شد، ادعا کرد که به منظور درخواست مذاکرات، نامهای به حضرت آیت الله خامنهای، رهبر معظم انقلاب ایران ارسال کرده است.
علت خوشبینی برخی از سیاستمداران و تحلیلگران در ایران نسبت به رویکرد دولت دوم ترامپ را باید در «بافت فکری و هویتی» این افراد جستوجو کرد. این افراد، خواهان «مذاکره» به عنوان یک ابزار دیپلماتیک نیستند؛ بلکه «تسلیم» در برابر خواستههای طرف آمریکایی را ضرورت میدانند.