اینجا حاشیه پایتخت، نقطه‌ای بین اسلامشهر، اتوبان تهران ساوه و اتوبان آزادگان و منطقه‌ای مملو از کوره‌های آجرپزی است؛ کوره‌هایی که این روزها به نماد فقر در حاشیه تهران تبدیل‌شده‌اند.
کوره‌هایی پر از کودکان ایرانی و مهاجر که تنها سرگرمی آنها، بازی در زمین‌های خاکی است. کودکانی که نه آینده‌ای دارند و نه مشخص است چه سرنوشتی در انتظار آنها است.
بیشتر خانه‌های موجود در این منطقه کاه‌گلی یا ساختمان‌های آجری غیر مهندسی ساز است و در برابر هر رخداد ساده‌ای در طبیعت، امکان تخریب و مرگ ساکنان آن وجود دارد.
این خانه‌ها تک اتاق و فاقد حمّام و دستشویی است و خانواده‌ها ناچارند از حمام و دستشویی مشترک استفاده کنند. این مناطق حاشیه تهران فاقد امکانات زیرساختی و لوله‌کشی آب بوده و ساکنین برای رفع نیاز از تانکر آب استفاده می‌کنند.
نماینده مردم چابهار، نیک شهر، کنارک و قصرقند در مجلس گفت: آنچه امروز مردم را رنج می‌دهد "فرق" است نه " فقر "، خواستار تخصیص عادلانه بودجه در نظر گرفته شده برای گازرسانی به مناطق محروم شد.
ساکنان ولسوالی کوهستان ولایت فاریاب می‌گویند که به‌دلیل مسدودبودن راه ارتباطی این ولسوالی با شهر میمنه، مرکز این ولایت، مریضان‌شان را با اسب و الاغ انتقال می‌دهند.