کاریکاتور روز

۲۴ مهر ماه، برابر با شانزدهم اکتبر، هر سال «روز جهانی غذا» نام گذاری شده است. در سال ۱۹۴۵ سازمان ملل غذا را نه یک امتیاز، بلکه به‌عنوان یک حق به رسمیت شناخت، به همین دلیل از سال ۱۹۷۹ شانزدهم اکتبر هر سال را در راستای ریشه‌کنی گرسنگی، «روز جهانی غذا World Food Day» نامید. این مناسبت به‌عنوان یک فراخوان جهانی برای اقدام در مبارزه با گرسنگی و سوءتغذیه در جهان عمل می‌کند. بحران غذا، بلایی طبیعی نیست و دست ساز نوع بشر است. در مجموعه این هفته « کاریکاتور روز » و در آستانه روز جهانی غذا، کارتونیست‌ها قلم‌های خود را مانند نیزه به سوی سیاست‌های ناکارآمد، جنگ‌های تحمیلی و نظام اقتصادی ناعادلانه‌ای جهانی نشانه رفته‌اند که سفره میلیون‌ها نفر را خالی کرده است. به مناسبت روز جهانی غذا، نگاهی می‌اندازیم به کارتون‌هایی که این شکاف عظیم بین پیشرفت و محرومیت را به تصویر می‌کشند. در این گزارش و در مجموعه خبری ما، هنرمندان کاریکاتوریست، آینده‌ای را پیش‌بینی می‌کنند که در آن «گرسنگی» به بزرگ‌ترین بحران امنیت جهانی تبدیل شده است. در روز جهانی غذا، آمار سازمان ملل حکایت از ۸۱۱ میلیون گرسنه در جهان را دارد. بر اساس گزارش فائو، تنها سه شرکت غول‌پیکر کشاورزی که ریشه در وال‌استریت آمریکا دارند، بر بیش از ۷۰٪ بازار جهانی غلات تسلط دارند. این انحصار، کشاورزان خرد را، نابود و قیمت غذا را، برای فقیرترین مردم جهان، غیرقابل دسترس کرده است. طبق آمار برنامه جهانی غذا، در هر ۴ ثانیه یک نفر در جهان به دلیل گرسنگی جان می‌بازد. سیاست‌های غرب، با بی رحمی، گرسنگی را در جهان، به یک سلاح، تبدیل کرده است. بر اساس تازه‌ترین گزارش برنامه جهانی غذا (WFP) و سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (FAO)، سیاست‌های تجاری، کشاورزی و تحریمی قدرت‌های غربی به عنوان یکی از عوامل تشدیدکننده ناامنی غذایی و افزایش قیمت مواد اولیه در کشور‌های در حال توسعه شناسایی شده است. این هفته در « کاریکاتور روز » و در این گزارش "سفره خالی جهان جنوب" را در سایه "انباشت ثروت در شمال" به تصویر می‌کشیم.

روز جهانی عصای سفید که در ۱۵ اکتبر هر سال مصادف با ۲۳ مهر در ایران گرامی داشته می‌شود. در روز نابینایان ۱۴۰۴، یکی از مهم‌ترین مسائلی که باید مورد توجه قرار گیرد، نقش جامعه در حمایت از نابینایان است. عصای سفید نمادی از استقلال و توانمندی افراد نابینا است و این روز به عنوان فرصتی برای تاکید بر اهمیت توجه به نیاز‌های آنان و افزایش آگاهی عمومی در نظر گرفته می‌شود. نابینایان نه تنها به ابزار‌های کمکی مانند عصای سفید نیاز دارند، بلکه به زیرساخت‌های اجتماعی که شرایطی برابر برای آنها فراهم کند نیز نیازمندند. از جمله این زیرساخت‌ها می‌توان به سامانه‌های حمل و نقل عمومی مناسب، آموزش‌های تخصصی برای نابینایان، و ایجاد فرصت‌های شغلی برابر اشاره کرد. امروز، در آستانه روز جهانی نابینایان و عصای سفید، در گزارش و مجموعه‌ای متفاوت میزبان آثاری از کاریکاتوریست‌های ایرانی و جهانی شده است. این گزارش که با هدف افزایش آگاهی عمومی درباره زندگی و چالش‌های نابینایان انتشار می‌یابد، از طریق زبان طنز و تصویر، مخاطب را به دنیایی می‌برد که در آن "دیدن" فراتر از حس بینایی معنا می‌یابد. در این گزارش هر طرح، روایتی است از جهانی که در آن چشمان بسته، قلبی بینا دارند و عصای سفید، نه وسیله‌ای برای حمایت، که پرچم استقلال و خوداتکایی است. اینجا هنر به خدمت آگاهی درآمده تا به ما بیاموزد که گاهی واضح‌ترین تصاویر را باید با چشمان بسته دید. در گزارش پیش‌رو از مجموعه « کاریکاتور روز »، به مناسبت بزرگداشت جامعه نابینایان، با نگاهی متفاوت به مقوله «دیدن و ندیدن» می‌پردازیم. این مجموعه با گردآوری آثار برجسته کارتونیست‌های بین‌المللی، «دیدن» را نه تنها به عنوان یک حس فیزیکی، بلکه به مثابه دریافتی عمیق از جهان هستی واکاوی می‌کند. از طنز‌های ظریف درباره درک فراحسی محیط تا طرح‌های نمادین از «دل‌بینی» در تقابل با «چشم‌بینی»، این آثار مخاطب را به تأملی نو درباره مفهوم واقعی بینایی دعوت می‌کنند. کاریکاتوریست‌ها در این مجموعه نشان می‌دهند که گاهی «نابینایان» کسانی‌اند که با چشمان باز می‌بینند، اما هرگز نمی‌نگرند.

در تازه‌ترین مجموعه منتخب آثار بخش سوم « کاریکاتور روز »، گزیده‌ای از برجسته‌ترین آثار کاریکاتوریست‌های معاصر جهان گردآوری شده است. در سومین قسمت از گزیده کاریکاتور‌های جهانی، طنز بصری به زبان بی‌مرز تبدیل می‌شود؛ آثاری که از دل تحولات سیاسی و اجتماعی پنج قاره برآمده و بی‌نیاز از ترجمه، روایتی تیزبینانه از دغدغه‌های مشترک بشری ارائه می‌دهند. این گزارش ویژه که با عنوان «منتخب آثار کارتونیست‌های جهان» منتشر شده، دریچه‌ای به روی دغدغه‌ها، نگاه‌های طنزآلود و روایت‌های تصویری هنرمندان از مسائل جهانی گشوده است. این مجموعه، دستاورد‌های برجسته‌ترین کارتونیست‌های معاصر را در قالب آثاری هوشمندانه و چندلایه به نمایش می‌گذارد که هر یک روایتی منحصر‌به‌فرد از چالش‌های جهان امروز ارائه می‌دهند. این آثار فراتر از مرزها، زبانی مشترک، برای نقد و اندیشیدن، می‌آفرینند. قسمت سوم مجموعه منتخب آثار « کاریکاتور روز » با گردآوری برترین آثار کارتونیست‌های معاصر جهان، نمایشگاهی مجازی از نوآوری‌های بی نظیر بصری و تکنیک‌های طراحی است. از کمیک‌استریپ‌های اروپایی تا طرح‌های مینیمال آسیایی، این هنر نمایانگر تکامل زبان تصویری در عصر حاضر است که در آن هر خط و رنگ، پیامی جهانی را انتقال می‌دهد.

در گزارش پیش‌روی این هفته، « کاریکاتور روز » و در شماره ۲۸ برداشت آزاد، مجموعه‌ای استثنایی و تحلیلی از آثار برجسته‌ترین کاریکاتوریست‌های ایرانی و بین‌المللی را مشاهده می‌کنید. این مجموعه که با نگاهی عمیق و موشکافانه گردآوری شده، نه تنها بازتابی از مسائل روز جهان است، بلکه بینشی تازه به مخاطبان برای درک پیچیدگی‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی عصر حاضر می‌بخشد. این آثار، که با طنزی ظریف و مفهومی خلق شده‌اند، مرز‌های زبانی و جغرافیایی را درنوردیده و مخاطب را به تأمل وادار می‌کنند و همچون آیینه‌ای شفاف، واقعیت‌های جامعه بشری را بازمی‌تاباند و بیننده را به سفری عمیق در لایه‌های پنهان مسائل جهانی می‌برند. در رسانه‌های پیشرو معاصر، امروزه کارتون‌های مطبوعاتی و کاریکاتور‌های خبری، به عنوان ویترین تصویری و اثرگذار خبرگزاری‌ها، پیچیده‌ترین تحولات سیاسی و اجتماعی را در قالب نگاهی طنزآلود و عمیق به مخاطبان منتقل می‌کند. این هنر مدرن، با تبدیل اخبار پیچیده به تصاویری ساده‌شده، اما پرمعنا، نه تنها به درک سریع‌تر رویداد‌ها کمک می‌کند، بلکه با ایجاد فضای نقد بی‌واسطه، نقش سردبیر هنری خبرگزاری‌ها را ایفا می‌نماید. در فضای پررقابت رسانه‌ای امروز، کاریکاتور، به عاملی کلیدی برای جذب مخاطب و انتقال سریع پیام تبدیل شده است که گاهی تأثیر آن، از متن خبری نیز، فراتر می‌رود. هنر کاریکاتور و کارتون‌های خبری و مطبوعاتی، به عنوان پل ارتباطی قدرتمند و بی‌واسطه میان رویداد‌های پیچیده و افکار عمومی، نقشی انکارناپذیر در عرصه رسانه ایفا می‌کنند. نگاه طنزآلود و گاه گزنده این هنرمندان، واکاوی و بازخوانی واقعیت‌های پیرامون را از زاویه‌ای متفاوت ممکن می‌سازد. این گزارش، برداشتی آزاد است از آثار هنرمندان و کارتونیست‌های بین المللی و ایرانی، که به موضوعات گوناگونی از جمله، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی و سیاسی جامعه بشری، اشاره دارد.

ائتلاف بین‌المللی ناوگان دریایی آزادی صمود اعلام کرد که نیروی دریایی رژیم صهیونیستی صبح روز یازدهم مهر ماه ۱۴۰۴ آخرین کشتی باقیمانده از ناوگان کمک‌های غزه را که شامل کمک‌های بشردوستانه از جمله غذا و دارو بود را توقیف کرد.

پنجم اکتبر هر سال مصادف با ۱۳ مهر ماه از سوی سازمان یونسکو «روز جهانی معلم» اعلام شده است. هدف از اعلام چنین روزی ارج نهادن به معلمان، قدردانی از آنها و بررسی مشکلاتشان در سراسر دنیا اعلام شده است. پنجم اکتبر هر سال رویدادی جهانی که توسط سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) در سال ۱۹۹۴ راه‌اندازی شد. با توجه به اینکه معلمان نسل‌های آینده را شکل می‌دهند، تعیین حداقل یک روز در سال برای گفتن «متشکرم» به آنها، کمترین کاری است که می‌توان برای بزرگداشت مقام معلم انجام داد. تعلیم و تربیت در جوامع انسانی از جمله اساسی‌ترین و بنیادی‌ترین فعالیت محسوب می‌شود، و رسالت معلم هدایت در جهت تکامل و آموزش است. در روز جهانی معلم، نگاهی به ایثار معلمان ایرانی می‌اندازیم که در سخت‌ترین شرایط، با از خودگذشتگی، چراغ دانش را روشن نگه داشتند. این معلمان جان بر کف، درس زندگی و مقاومت را در عمل به شاگردان خود آموختند. نقش آنان در ساختن فردای این سرزمین، فراموش‌نشدنی است. در این روز، سپاس خود را به پیشگاه آنان تقدیم می‌کنیم. روز جهانی معلم امسال، فرصتی است برای بزرگداشت معلمان ایرانی که با از خودگذشتگی، در خط مقدم آموزش ایستادند و درس ایثار را در عمل به نسل جوان آموختند. این روایت، سپاس از معلمان جان بر کف ایرانی در اقصی نقاط ایران و در روز جهانی معلم است. در آستانه روز جهانی معلم، قلم‌های طنزپرداز کاریکاتوریست‌ها به میدان آمدند تا بزرگداشتی ماندگار و تصویری از معلمان ترسیم کنند. این هنرمندان در مجموعه‌ای تأمل‌برانگیز، از کلاس‌های درس تا ایثار‌های خاموش معلمان دنیا و ایرانی را به تصویر کشیده‌اند. کارتون‌ها نه تنها لبخند که احترامی عمیق بر لب می‌نشانند و از معلمی می‌گویند که در سخت‌ترین شرایط، نسل‌ها را توانمند ساخت. در این آثار، نقش معلمان به عنوان سازندگان فردای کشور، با زبانی جهانی و بی‌نیاز از ترجمه روایت می‌شود. این مجموعه تصویری، یادآور می‌شود که پشت هر خط طنز، و هر اثری داستانی از فداکاری نهفته است. کارتونیست‌ها در مجموعه‌ای جدید، قامت خمیده‌ی معلمی را ترسیم می‌کنند که زیرباران مشکلات، همچنان چتر دانش برفراز سر نسل‌ها نگه می‌دارد. این طرح‌ها، پشت نقاب طنز، گواهی می‌دهند بر معلمانی که تاریخ سازان بی‌سروصدی بودند که آینده را در کلاس‌هایشان ساختند. کارتون‌ها، در این مجموعه و در روز جهانی معلم، از ایثاری می‌گویند که هرگز در گزارش‌های رسمی جا نمی‌گیرد، اما در حافظه‌ی ملت، تا همیشه، ماندگار می‌شود. هر جامعه، رشد و شکوفایی خود را مدیون انسان‌های فرهیخته‌ای است که با زحمات طاقت‌فرسای آموزگاران‌شان رشد کرده و به عرصه رسیده‌اند. هدف اصلی از اعلام روز جهانی معلم، معطوف کردن توجه‌ها به جایگاه و نقش بنیادین معلمان در مقوله آموزش است. دولت‌ها باید با بازتعریف مسئولیت‌ها و حقوق معلمان در راستای ارتقای شأن و منزلت آنان تلاش کنند. برای بالا بردن کیفیت آموزش و پرورش باید ابتدا کیفیت کار و زندگی معلمان، ارتقا یابد و معلمان از جایگاه اجتماعی مناسب‌تری در جامعه، بر خوردار شوند. آیا می‌توان یک معلم را در یک قاب کاریکاتور گنجاند؟ « کاریکاتور روز » پاسخ می‌دهد. برای پاسداشت مقام معلم، در این گزارش ویژه، هنرمندان کاریکاتوریست، به تقدیر از آموزگاران، برخاستند. امروز و در این گزارش، روز جهانی معلم را، با هنرمندی قلم‌های طنز هنرمندان ایرانی و بین المللی، گرامی می‌داریم.

در تازه‌ترین مجموعه بخش « کاریکاتور روز »، گزیده‌ای از برجسته‌ترین آثار کاریکاتوریست‌های معاصر جهان گردآوری شده است. این مجموعه ویژه که با عنوان «منتخب آثار کارتونیست‌های جهان» منتشر شده، دریچه‌ای به روی دغدغه‌ها، نگاه‌های طنزآلود و روایت‌های تصویری هنرمندان از مسائل جهانی گشوده است. این مجموعه که آثاری از مطرح‌ترین کارتونیست‌های ایرانی و اروپایی، و آسیایی را در برمی‌گیرد، بازتابی از مسائل اجتماعی، سیاسی و فرهنگی عصر حاضر را با زبان کارتون و هنر کاریکاتور به نمایش می‌گذارد. در این مجموعه، دستاورد‌های برجسته‌ترین کارتونیست‌های معاصر را در قالب آثاری هوشمندانه و چندلایه به نمایش می‌گذارد که هر یک روایتی منحصر‌به‌فرد از چالش‌های جهان امروز ارائه می‌دهند. آثار منتخب نه تنها مخاطب را می‌خندانند، بلکه او را به تفکر درباره عمیق‌ترین مسائل بشری دعوت می‌کنند. در اینجا هر کاریکاتور و کارتون درسی مصور است که مفاهیم پیچیده اجتماعی، سیاسی و فرهنگی را با زبانی ساده به تصویر می‌کشد. این آثار هنری بی نظیر، با نگاهی عمیق و موشکافانه به چالش‌های فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی عصر حاضر می‌پردازند. نگاه طنزآلود و گاه گزنده این هنرمندان، واکاوی و بازخوانی واقعیت‌های پیرامون را از زاویه‌ای متفاوت ممکن می‌سازد. این گزارش، برداشتی آزاد است از آثار هنرمندان و کارتونیست‌های بین المللی و ایرانی، که به موضوعات گوناگونی از جمله، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی و سیاسی جامعه بشری، اشاره دارد. این آثار فراتر از مرزها، زبانی مشترک، برای نقد و اندیشیدن، می‌آفرینند.

در این گزارش تصویری، حمایت از حقوق سالمندان را در قاب کارتون و کاریکاتور مشاهده می‌کنید و مجموعه‌ای است که، قلم کارتونیست‌ها دغدغه سالمندان را روایت می‌کند. در گزارش تصویری تازه‌ای، کاریکاتوریست‌ها از تنهایی، مشکلات سلامتی و نیاز به توجه سالمندان می‌گویند و حقوق آنان را در قابی ماندگار و تأمل‌برانگیز روایت می‌کنند. اول ماه اکتبر هر سال برابر با نهم مهرماه، روز جهانی سالمندان، نام گذاری شده است. تمامی مردم جهان در این روز به روش‌های مختلف، از سالمندان اطراف خود، یاد می‌کنند. این روز، به عنوان روز سالمندان نامگذاری شده است تا گامی در راستای تکریم پدران و مادران برداشته شود. روز سالمندان بهانه‌ای برای قدردانی و سپاسگزاری از عاطفه و احساس سالمندان است. در ایران، روز سالمندان را با سپاس و ستایش از سالمندان گرامی میداریم. روز بزرگداشت سالمندان، روز یادآوری، جایگاه ارزنده کهن‌سالان بر خانواده‌های ایرانی است. در ایران، حمایت از سالمندان یکی از مسائل مهم اجتماعی و حقوقی است که به تحقق عدالت اجتماعی و تأمین رفاه این قشر از جامعه کمک می‌کند. در سند ملی سالمندان برنامه‌ها و فعالیت‌های مربوط به حوزه سالمندی دستگاه‌ها مشخص شده است. به عبارتی سند ملی سالمندی نقشه راهی برای ارتقای وضعیت سالمندی در راستای تغییرات جمعیتی کشور محسوب می‌شود. قوانین حمایت از سالمندان در ایران ابزاری ضروری برای ارتقاء کیفیت زندگی این قشر از جامعه هستند. با اجرای صحیح این قوانین و همکاری همه جانبه جامعه، می‌توان به بهبود شرایط زندگی سالمندان کمک کرد و آنها را در مسیر زندگی بهتر و شاداب‌تر قرار داد. هم اکنون در کشور نه میلیون و ۸۰۰ هزار سالمند معادل ۱۱.۵ درصد جمعیت کشور، سالمند می‌باشند. انتظار می‌رود، این نرخ در سال ۱۴۲۰ به ۳۳ درصد برسد. در این مجموعه ویژه، هنرمندان کاریکاتوریست ایرانی و بین المللی، با نگاهی عمیق و طنزی ظریف، چالش‌هایی همچون تنهایی، مشکلات معیشتی و نیاز به توجه عاطفی سالمندان را در قالب آثاری تأثیرگذار به تصویر کشیده‌اند. انتشار این گزارش، که در آستانه روز جهانی سالمندان انجام شده، هدف خود را «ایجاد حساسیت اجتماعی نسبت به جایگاه سالمندان در خانواده و جامعه» عنوان می‌کند.

کاریکاتور خبری به عنوان ویترین تصویری و اثرگذار خبرگزاری‌ها، پیچیده‌ترین تحولات سیاسی و اجتماعی را در قالب نگاهی طنزآلود و عمیق به مخاطبان منتقل می‌کند. این هنر، با تبدیل اخبار پیچیده به تصاویری ساده‌شده، اما پرمعنا، نه تنها به درک سریع‌تر رویداد‌ها کمک می‌کند، بلکه با ایجاد فضای نقد بی‌واسطه، نقش سردبیر هنری خبرگزاری‌ها را ایفا می‌نماید. در فضای پررقابت رسانه‌ای امروز، کاریکاتور به عاملی کلیدی برای جذب مخاطب و انتقال سریع پیام تبدیل شده است که گاهی تأثیر آن از متن خبری نیز فراتر می‌رود. هنر کاریکاتور و کارتون‌های خبری، به عنوان پل ارتباطی قدرتمند و بی‌واسطه میان رویداد‌های پیچیده و افکار عمومی، نقشی انکارناپذیر در عرصه رسانه ایفا می‌کنند. این هنر متعهد، با تکیه بر طنز و نماد، امکان نقد مسائل را در قالبی خلاقانه و تأثیرگذار فراهم می‌سازد. گزارش پیش رو، برداشتی آزاد از آثار برجسته کارتونیست‌های بین‌المللی و ایرانی است که همچون آیینه‌ای، مسائل جامعه بشری را بازمی‌تابانند. این آثار هنری بی نظیر، با نگاهی عمیق و موشکافانه به چالش‌های فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی عصر حاضر می‌پردازند. نگاه طنزآلود و گاه گزنده این هنرمندان، واکاوی و بازخوانی واقعیت‌های پیرامون را از زاویه‌ای متفاوت ممکن می‌سازد. این گزارش، برداشتی آزاد است از آثار هنرمندان و کارتونیست‌های بین المللی و ایرانی، که به موضوعات گوناگونی از جمله، فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی و سیاسی جامعه بشری، اشاره دارد.

بر اساس شوک‌آورترین گزارش سازمان ملل متحد، درگیری‌های مسلحانه، در سراسر جهان، تنها در یک سال گذشته، جان بیش از ۱۲ هزار کودک را گرفته و ده‌ها هزار تن دیگر را آواره یا زخمی شده‌اند. این آمار که غزه، یمن، در صدر آن قرار دارند، زنگ خطر بی‌تفاوتی جامعه بین‌المللی در قبال بی‌گناه‌ترین قربانیان جنگ را به صدا درآورده است. آمار‌هایی که قلب‌ها را به درد می‌آورد. به گزارش سازمان ملل متحد یک پنجم کودکان جهان در مناطق جنگی زندگی می‌کنند و به صورت میانگین هر روزه ۲۵ کودک به صورت میانگین در جنگ‌ها و درگیری‌ها در یک دهه گذشته کشته یا زخمی شده‌اند. در حال حاضر بیش از ۴۰ جنگ و درگیری خشونت آمیز در جهان در حال وقوع است. در جهانی که باید پر از محبت، آرامش و عشق باشد، کودکان، این گل‌های معصوم، قربانیان فراموش‌شده جنگ‌اند. آنها که هیچ نقشی در این نزاع‌ها ندارند، اما بزرگ‌ترین بهای آن را می‌پردازند. تصویر یک پیکر کوچک بی گناه زیر آوارها، گریه‌های کودکی که خانه و خانواده‌اش را از دست داده و چشمانی که به جای رویا‌های کودکانه، شاهد وحشت بوده‌اند؛ اینها داستان مشترک میلیون‌ها کودک، در مناطق جنگی است. داستانی که هر روز تکرار می‌شود، اما گوشی برای شنیدن آن نیست. بیش از ۷۰ هزار کودک در نوار غزه بخاطر نبود مواد غذایی و دارو با مرگ دست و پنجه نرم می‌کنند. سربازان رژیم صهیونیستی به طور میانگین روزانه ۹۰ غیرنظامی را در غزه می‌کشند که ۳۲ نفر از آنها کودک و نوزادند. در پی تجاوز رژیم کودک‌کش صهیونیستی به کشور عزیزمان ایران و در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه، ۱۰۶۰ نفر از هموطنان بی‌دفاع به شهادت رسیدند که حدود ۱۴۰ نفر از آنان را، زنان و کودکان تشکیل می‌دادند. از میان شهدای دانش‌آموز، ۱۳ نفر در دوره پیش‌دبستانی و ابتدایی مشغول به تحصیل بودند. کودکانی که رؤیای مدرسه، آینده و بازی‌های کودکانه در دل داشتند. این کودکان شهید شدند و همه مدافعین حقوق کودک در جهان باید صدای این گروه از کودکان باشند تا ظلم ظالمان رژیم صهیونیستی به دفعات در جهان گفته شود. جنایت اخیر رژیم صهیونیستی که قلب بسیاری از خانواده‌های ایرانی را به خون نشاند، تنها یک تراژدی نیست بلکه سندی غیرقابل انکار از ماهیت ضدانسانی و کودک‌ستیزانه رژیمی است که هیچ حد و مرزی برای تجاوز و قتل‌عام نمی‌شناسد. شهادت آنان نه‌تنها زخمی بر دل یک ملت، بلکه نقطه‌ای تاریک در تاریخ مدعیان حقوق بشر است، اما خون پاک آنها قطعا دودمان ظلم و ستم صهیونیست‌های کودک‌کش را، بر باد خواهد داد و نویدبخش روز‌های روشن ظفر و پیروزی برای ملت بزرگ ایران است.

در جهانی که کلمات، گاه در هیاهوی اخبار، گم می‌شوند، کارتون و کاریکاتور‌های ایرانی و بین المللی، زبان گویای بی‌زبانی‌ها شده است. در این گزارش تصویری، با موضوع نمایشگاه منتخب آثار برترین کارتون‌یست‌های جهان، نه یک گردآوری ساده، که آیینه‌ای تمام‌نما از درد‌ها و امید‌های جامعه بشری است؛ جایی که هر خط، روایتی است از صلح، جنگ و هر سایه‌زنی، فریادی است که از مرز‌های سیاست و جغرافی فراتر می‌رود. چه چیزی می‌تواند در یک قاب، هم خنده بر لب بنشاند و هم عمق فاجعه را نشان دهد؟ پاسخ را باید در گزیده‌ای از برترین آثار کاریکاتوریست‌های معاصر جهان جست. این مجموعه، روایتی تصویری و چندلایه از جهان امروز، ارائه می‌دهد؛ جهانی که در آن، قلم‌های طنز به سلاحی قدرتمند در نقد قدرت، رسوا کردن جنگ‌افروزان و به چالش کشیدن آنان است. براستی، اگر تاریخ معاصر جهان را نه در کتاب‌ها، که در طرح‌های و آثار کاریکاتوریست‌ها بجویید، با روایتی صادقانه‌تر و شفاف‌تر و البته تلخ‌تر روبه‌رو خواهید شد. این مجموعه، برگزیده‌ای از این تاریخ نگاران طنزپرداز را گرد هم آورده است. هنرمندانی که با چند خط ساده، داستان و نفسِ زمانه خود را، به تصویر کشیده‌اند و از انسانیت، در برابر تمامی آسیب‌هایی که آن را تهدید می‌کند، دفاع کرده‌اند. در کشور مان و آثار کارتونیست‌های توانمند ایرانی، روایتی از گذر از طنزِ صرف تا رسانه‌ای اثرگذار در گفتمان جهانی است. در این مجموعه، آثاری از هنرمندان توانمند ایرانی که هر یک، در عین برخورداری از اصالت فرهنگی، پیامی جهان‌شمول را فریاد می‌زنند و نقش پررنگ ایران را در نقشه‌ی کاریکاتور جهان به زیبایی ترسیم می‌کنند. امروزه و در عصر سیطره تصویر، کاریکاتوریست‌های ایرانی به رسانه‌ای قدرتمند برای نقد مسایل اقتصادی و اجتماعی و سیاسی بدل شده‌اند. این منتخب از آثار، نشان می‌دهد که چگونه قلم‌های طناز این هنرمندان، با گذر از محدودیت‌ها، با زبانی جهانی، مسائل پیچیده اجتماعی و سیاسی را به ساده‌ترین و تأثیرگذارترین شکل ممکن به چالش می‌کشند و نقش آینه‌ای شفاف را برای جامعه ایفا می‌کنند. کاریکاتوریست‌های ایرانی، با آثاری که از دل فرهنگ شرق برآمده و در گالری‌های جهان طنین انداز شده است، ثابت کردند که کاریکاتور، می‌تواند بیانیه‌ای جهانی علیه خشونت و جنگ و جنگ افروزان زمانه ما باشد. آنها نه با شعار، که با کشیدن چند خط ساده، به جهان یادآوری می‌کنند که می‌توان، در سایه‌ی قلم، به زیبایی هر چه تمام‌تر صلح را، به تصویر کشید. این گزارش و مجموعه ویژه، دستاورد‌های برجسته‌ترین کارتونیست‌های معاصر را در قالب آثاری هوشمندانه و چندلایه به نمایش می‌گذارد که هر یک روایتی منحصر‌به‌فرد از چالش‌های جهان امروز ارائه می‌دهند. آثار منتخب نه تنها مخاطب را می‌خندانند، بلکه او را به تفکر درباره عمیق‌ترین مسائل بشری دعوت می‌کنند. در اینجا هر کاریکاتور و کارتون درسی مصور است که مفاهیم پیچیده اجتماعی، سیاسی و فرهنگی را با زبانی ساده به تصویر می‌کشد.

در آستانه روز جهانی صلح، هستیم و در این روز، هنرمندان با قلم خود و طنزِ تصویری، زشتی جنگ و زیبایی صلح را، به تصویر می‌کشند. این مناسبت بهانه‌ای است برای خندیدن به خشونت و جشن گرفتن آرامش. صلح، این بار نه با سخنرانی، که با خطوط طنز آمیز کارتون و کاریکاتور به جهان پیام صلح و دوستی می‌دهد. روز جهانی صلح «International Day of Peace» هر سال در بیست‌ویکم سپتامبر (سی‌ویکم شهریور ۱۴۰۳) در سراسر جهان برگزار می‌شود. در دورانی که جنگ و خشونت اغلب چرخه‌های دنیا را به انحصار خود درآورده است، این روز، یادآوری الهام‌بخش از صلح و آرامشی است که می‌توان در کنار یکدیگر خلق کرد. روز جهانی صلح، به‌عنوان فرصتی برای بازنگری در وضعیت جهانی و تأکید بر ضرورت صلح و همبستگی میان ملت‌ها و فرهنگ‌های مختلف استفاده می‌شود. در روز جهانی صلح، هنر کاریکاتور و کارتون، ثابت می‌کند که طنز می‌تواند مرز‌ها را درنوردد و پیامی واحد را در قالب‌های متنوع به جهانیان برساند. امروز، جهان روز جهانی صلح را، در حالی گرامی می‌دارد که آتش جنگ، در بسیاری از مناطق جهان، زبانه می‌کشد. در سال جاری و به مناسبت روز جهانی صلح، سازمان ملل متحد، با شعار «صلح پایدار برای همه»، بر ضرورت پایان دادن به خشونت‌ها و تقویت گفت‌وگوی بین‌المللی تأکید کرده است. با این حال، ادامه درگیری‌ها در غزه و لبنان، چالش‌های پیشِروی تحقق آرمان صلح جهانی را بیش از پیش نمایان کرده است. امید است که این روز فرصتی برای بازاندیشی رهبران جهان در مسیر دیپلماسی و آشتی باشد. در حالی که آتش جنگ در نقاط مختلف جهان شعله‌ور است، قلم‌های طنز کارتون‌یست‌ها به سلاحی نمادین تبدیل شده است. آنها در روز جهانی صلح، هجوگرانی هستند که پوچی خشونت و چهرهٔ کریه جنگ‌افروزان را بدون مرز و در هر کجای جهان، به تصویر می‌کشند. در این گزارش تصویری و به مناسبت روز جهانی صلح، کاریکاتوریست‌های سراسر جهان با زبان جهانی طنز و هنر، علیه هیولای جنگ‌افروزی موضع گرفته‌اند. قلم‌هایشان سپر‌هایی در برابر پروپاگاندا‌های جنگی است که می‌کوشد واقعیت را وارونه نشان دهد؛ آنها، هنرمندانه و به زیبایی، حقیقت را، در چند خط ساده، فریاد می‌زنند. پشت هر خط و طرح و هر سایه‌زنی، داستانی نهفته است. اکنون و در آستانه روز جهانی صلح، کارتون‌یست‌ها به عنوان هنرمندان دوران معاصر، و چونان تاریخ‌نگاران تراژدی‌های بشری ظاهر شده‌اند. طرح‌های آنها پرسشگری است علیه آنانی که با تصمیم‌های خود، آینده را به آتش می‌کشند؛ آنها این موضوع مهم را یادآور می‌کنند که صلح، تنها نبود جنگ نیست، بلکه نبود جنگ‌افروز است.

ایالات متحده بار دیگر در پی یک حادثه تیراندازی مرگبار، درگیر بحثی تکراری بر سر قوانین آزادی حمل سلاح شده است. آمار‌های تکان‌دهنده حاکی از آن است که با وجود سهم چهار درصدی آمریکا از جمعیت جهان، سهم این کشور از تیراندازی‌های مرگبار دسته‌جمعی نزدیک به سی درصد است؛ آماری که بسیاری از تحلیلگران، قانون اساسیِ مربوط به قرن هجدهم و لابی قدرتمند اسلحه را عامل اصلی آن می‌دانند. کاخ سفید و کنگره آمریکا بار دیگر در میانه یک بن‌بست سیاسی آشنا درباره کنترل سلاح قرار گرفته‌اند. از یک سو، تفسیر گسترده از متمم دوم قانون اساسی و لابی پرخرج و قدرتمند فروشندگان اسلحه، و از سوی دیگر، فریاد‌های فزاینده جامعه برای صویب قوانین سخت‌گیرانه‌تر. این تقابل، مسیر هرگونه اصلاحات معنادار را مسدود کرده و آمریکا را در چرخه‌ای بی‌پایان از خشونت و سوگواری گرفتار کرده است. تأثیر گروه‌های لابی نیرومند صنعت اسلحه در فرآیند تصمیم‌گیری سیاسی نقش بسزایی در عدم تغییر قوانین اسلحه دارد. این گروه‌ها توانمندی مالی و سیاسی دارند و تاکید دارند که حق حمل اسلحه جزء حقوق اساسی هر شهروند است. از هر ده آمریکایی، چهار نفر اقدام به نگهداری سلاح در خانه می‌کنند و سی درصد از بزرگسالان آمریکایی مالک سلاح شخصی خودشان هستند. مالکیت سلاح در ایالات متحده آمریکا و حمل آزادانه آن حتی در اماکن عمومی یک موضوع چند وجهی سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و امنیتی است که اولاً نظرات پیرامون آن به شدت سیاسی و قطبی است و ثانیاً بدلیل فقدان اجماع نخبگانی و عمومی پیرامون آن چشم انداز روشنی برای مدیریت پیامد‌های آن مانند تیراندازی‌های فاجعه بار وجود ندارد؛ لذا موضوع مالکیت سلاح و آزادی حمل اسلحه احتمالاً همچنان در لیست مشکلات و معضلات اساسی ایالات متحده آمریکا باقی خواهد ماند. یک سازمان سوئیسی فعال در امور مربوط به مالکیت اسلحه، در گزارشی عنوان کرد؛ در ایالات متحده آمریکا، به‌ازای هر ۱۰۰ آمریکایی ۱۲۰ اسلحه وجود دارد و به‌این‌ترتیب این کشور تنها کشور جهان است که در آن تعداد تسلیحات در اختیار مردم غیرنظامی بیشتر از تعداد مردم است. ایالات متحده همچنین تنها کشور در جهان است که در آن دست‌کم یک تیراندازی مرگبار دسته‌جمعی در هر سال رخ می‌دهد. آمریکایی‌ها مالک ۳۹۳ میلیون قبضه از آمار ۸۵۷ میلیون قبضه سلاح موجود تحت مالکیت غیرنظامیان هستند و این رقم معادل ۴۶ درصد از این ذخیره جهانی مربوط به سلاح‌های متعلق به غیرنظامیان است. حملات مسلحانه به مردم در خیابان، مراکز ورزشی، مکان‌های مذهبی، دانشگاه‌ها، مدارس و… در آمریکا، به یک عادت در این کشور تبدیل شده است و شنیدن این خبر برای جهانیان دیگر تازگی ندارد. ایالات متحده، پرورش‌دهنده خشونت است و خشونت برای آمریکایی‌ها به یک نوع سرگرمی بدل شده است. آمریکا مهد خشونت است و اسلحه، یکی از ابزار بروز این خشونت است؛ خشونتی که آمریکایی‌ها برای حفظ امنیت خود آن را توجیه می‌کنند، اما در اصل برای ارضای ذات خشونت‌آمیزشان به کار می‌رود.

خبر حمله هوایی روز ۱۸ شهریور ماه ۱۴۰۴ رژیم صهیونیستی به جلسه هیات مذاکره‌کننده جنبش مقاومت اسلامی (حماس) در قلب شهر دوحه، پایتخت قطر، در کانون توجه رسانه‌های بین‌المللی قرار گرفت. جنگنده‌های رژیم صهیونیستی، با عبور از حریم هوایی چند کشور عربی، مواضعی در حومه شهر دوحه پایتخت قطر را، هدف قرار دادند. به گزارش منابع محلی، این حمله که بدون اخطار قبلی انجام شد، منجر به آسیب‌دیدگی تأسیسات غیرنظامی و کشته شدن چند غیرنظامی شده است. مقامات قطری این اقدام را "نقض فاحش حاکمیت ملی" خوانده و هشدار داده‌اند که پاسخ مناسبی خواهد داد. این در حالی است که تحلیلگران، این حمله را تلافی تل آویو برای نقش میانجی‌گری قطر در مبادلات اخیر اسرا با مقاومت فلسطین ارزیابی می‌کنند. به دنبال حمله رژیم صهیونیستی به قطر، شورای امنیت نشست اضطراری برگزار خواهد کرد تا این اقدام را که با محکومیت شدید قطر و اتحادیه عرب رو‌به‌رو شده، بررسی کند. قطر، این حمله را به عنوان «نقض آشکار تمام قوانین و استاندارد‌های بین‌المللی و تهدیدی جدی برای امنیت ساکنان خود» محکوم کرد. از سوی دیگر، شورای وزیران اتحادیه عرب هم حمله رژیم تروریستی صهیونی به پایتخت قطر، دوحه، را به شدت محکوم کردند و آن را نقض فاحش قوانین بین‌المللی و منشور سازمان ملل، و تجاوز آشکار به حاکمیت و امنیت کشور قطر دانستند. حمله رژیم صهیونیستی به دوحه و ادعای بی‌اطلاعی مقام‌های آمریکایی، تا لحظاتی پیش از حمله، با وجود پایگاه نظامی آمریکا در قطر، پرسش‌ها و ابهام‌های بسیاری را درباره نقش پشت‌پرده واشنگتن در این زمینه مطرح می‌کند. مقام‌های ارشد حماس، از این حمله جان سالم به در بردند، اما پنج نفر از هیئت این جنبش از جمله همام الحیه، فرزند خلیل الحیه و جهاد لبد، رئیس دفتر وی به شهادت رسیدند. حملات رژیم صهیونیستی، نتوانست به اهداف اصلی خود در دوحه برسد، اما بدون تردید تنش‌های جدیدی بین قطر و متحدان غربی‌اش ایجاد می‌کند، واقعیتی دلسردکننده که احتمالاً مذاکرات برای صلح در منطقه را دشوارتر خواهد کرد. این تهاجم پایانی بر توهم امنیت از طریق سازش بود که سال‌ها کشور‌های منطقه را در خود غرق کرده بود. قطر که تصور می‌کرد پایگاه العدید، قرارداد‌های میلیاردی با آمریکا و حتی هدیه هواپیما به ترامپ آن را از گزند مصون نگه می‌دارد، حالا با واقعیتی تلخ مواجه شده است. اتحاد با غرب نه‌تنها سپری دفاعی نیست، بلکه می‌تواند به هدفی برای تهاجم تبدیل شود. این تهاجم همچنین پرسشی اساسی پیش روی جهان عرب و اسلام قرار داد که آیا سازش با غرب و رژیم صهیونیستی می‌تواند امنیت را تضمین کند، یا تنها مقاومت متحد است که می‌تواند آینده‌ای پایدار را رقم بزند؟ این حمله نشان داد که صلح بدون عدالت، توهمی بیش نیست و منطقه تنها با برپایی دیواری استوار از مقاومت و مقابله با رژیم صهیونیستی می‌تواند در برابر طوفان‌های پیش رو ایستادگی کند.

«روز ملی سینما» روزی است که به پاسداشت هنر و صنعتی نامدار و پیشرو در فرهنگ ایران، گرامی داشته می‌شود. در سال ۱۳۷۹ در چهارمین جشن بزرگ سینمای ایران و همزمان با بزرگداشت صدمین سال ورود سینما به ایران بود که ۲۱ شهریور ماه به عنوان «روز ملی سینما» شناخته شد. این مناسبت، فرصتی برای نگاه به گذشته پرافتخار سینمای ایران و تجلیل از پیشکسوتان و هنرمندان این عرصه است. سینما، در زمان سلطنت مظفرالدین شاه قاجار و در جریان سفر‌های او به اروپا به ایران وارد شد. گفته می‌شود وی در سفر به فرانسه، در سال ۱۲۷۹ هجری شمسی (۱۹۰۰ میلادی) با سینماتوگراف آشنا شد و دستور خرید دستگاه‌های مربوطه را داد. ابراهیم خان عکاس باشی، عکاس مخصوص شاه، نخستین فیلم‌بردار ایرانی شد و از مراسم فیلم گرفت. اولین نمایش عمومی فیلم در ایران در سال ۱۲۸۳ شمسی در تهران برگزار شد. بدین ترتیب، ایران یکی از اولین کشور‌های جهان بود که تنها چند سال پس از اختراع سینما، این پدیده را تجربه کرد. امروز و در این گزارش تصویری، قابِ نقر‌ه‌ای پرده سینما، به دستان طنز و قلم مو‌های کاریکاتوریست‌ها، سپرده شده است و در روز ملی سینما، هنرمندان کارتون ایران، دوربین را با مرکب عوض کرده‌اند تا پرتره سینما را ترسیم کنند. این گزارش، پلی بین دو هنر مردمی است، سینمایِ واقعیت و کاریکاتورِ خیال! در روز ملی سینما، قهرمانان جدی سینمای ایران، خودشان را در آینه کج و معوج کاریکاتور می‌بینند و می‌خندند! از «گاو» مهرجویی تا «حسن کچل» علی حاتمی؛ همه سوژه قلم‌های شوخ کارتونیست‌ها شده‌اند. در این گزارش هنرمندان کاریکاتوریست در مجموعه‌ای طنزآمیز، سینما را به قاب تصویر کشیده‌اند. این گزارش تصویری که همزمان با روز سینما رونمایی می‌شود، دریچه‌ای طنز به دنیای پرزرق و برق فیلم‌ها گشوده است. هنرمندان کارتونیست در این آثار با قلمی تیز، گاه به شوخی و گاه به جد، آینه‌ای در برابر سینمای ایران و جهان گرفته‌اند.

هوش مصنوعی (AI) در سال‌های اخیر، رشد بی سابقه‌ای داشته و انتظار می‌رود تا سال ۲۰۳۰ تحولات عمیقی در این فناوری رخ دهد. مدل‌های هوش مصنوعی، از جمله ChatGPT، Gemini و مدل‌های چندوجهی، به سرعت در حال پیشرفت هستند و در آینده، تأثیرات گسترده‌ای بر صنایع مختلف، اقتصاد و زندگی روزمره خواهند گذاشت. توانایی هوش مصنوعی و قابلیت‌های پیشرفته آن، باعث شده تا این سوال مطرح شود که آینده هوش مصنوعی به کجا ختم می‌شود؟ هوش مصنوعی، روز‌به‌روز درحال پیشرفت است و به‌همین‌صورت نیز نگرانی‌های مربوط به این فناوری درحال افزایش است. درحال‌حاضر یکی از نگرانی‌های مربوط به پیشرفت هوش مصنوعی، امکان رقابت آن با انسان‌ها در آینده است. حال این سوال مهم پیش می‌آید که آیا، هوش مصنوعی می‌تواند معنای جدیدی از "هوش" و "خلاقیت" خلق کند؟ هرچند هنوز مشخص نیست که مدل‌های هوش‌مصنوعی چه زمانی قادر خواهند بود تا مانند انسان فکر کنند. برخی از دانشمندان معتقدند که AI در آینده میتواند از انسان هوشمندتر شود و حتی به سطحی از هوش برسد که ما قادر به درک آن نیستیم. این پدیده را «هوش مصنوعی عمومی» می‌نامند. از نگاهی دیگر هوش مصنوعی در حال تبدیل شدن به بستر اصلی تحولات جهانی است، از پزشکی و آموزش تا صنعت و هنر. این فناوری با سرعتی شتابان، در حال دگرگونی کامل شیوه زندگی، کار و تعاملات انسان هاست. کارشناسان پیش‌بینی می‌کنند ظهور نسل بعدی هوش مصنوعی (Artificial General Intelligence) نه تنها اقتصاد جهانی، که خود مفهوم هوش و خلاقیت را بازتعریف خواهد کرد. با این حال، این مسیر با چالش‌های بزرگی از نگرانی‌های اخلاقی و حریم خصوصی تا تهدید‌های امنیتی و افزایش شکاف دیجیتالی همراه است. در کشورمان ایران هم مانند سایر کشور‌ها، کم‌وبیش درگیر رشد و توسعه فناوری‌های مبتنی بر هوش مصنوعی شده است. اگرچه این روند صعودی با شیب ملایمی طی می‌شود، در حال حاضر در کشور، بیش از صد شرکت و بیش از سی صد و پنجاه استارتاپ در حوزه فناوری‌های‌ای آی مشغول فعالیت هستند. فرصت‌های ناشی از این تحول، در صورت برنامه‌ریزی مناسب، می‌تواند به رشد اقتصادی ایران منجر شود. اگر آموزش مهارت‌های جدید در حوزه‌هایی مانند یادگیری ماشین، تحلیل داده و توسعه سیستم‌های هوشمند به‌درستی انجام شود، ایران می‌تواند از بازار جهانی خدمات هوش مصنوعی نیز بهره ببرد.

گزارش‌های میدانی سازمان‌های حقوق بشری، از «خشونت سازمان‌یافته» علیه پناهجویان، در مرز‌های کشور‌هایی مانند یونان، کرواسی، لهستان، انگلستان، فرانسه و بلغارستان حکایت دارد. اقداماتی که طبق قوانین بین‌المللی مصداق «شکنجه» محسوب شده و نقض کامل پروتکل‌های الحاقی به کنوانسیون منع شکنجه است و همچنین به طور سیستماتیک نقض کنوانسیون ژنو ۱۹۵۱ و منشور حقوق بنیادین پناهندگان است. به گفته شاهدان، مرزبانان اروپایی، مهاجران را کتک می‌زنند، تلفن‌های همراه آنها را می‌شکنند و از گاز اشک‌آور استفاده می‌کنند. در واقع سیاست‌های مهاجرتی اتحادیه اروپا و آمریکا، بازتولید "تبعیض نژادی" مدرن در قرن بیست و یکم است. عدم وجود مدیریت واحد و اختلاف نظر کشور‌های عضو اتحادیه اروپا، افراط گرایی و پوپولیسم، و نبود سیاست خارجی مشترک از مهمترین چالش‌های امروزه اتحادیه هستند. دنیای غرب طی چند دهه اخیر با سیاست‌های غلط و مداخله و جنگ افروزی باعث آوارگی هزاران پناهجو، از اقصی نقاط جهان به ویژه کشور‌های غرب آسیا و آفریقا، شده است. رفتار خشونت آمیز اتحادیه اروپا با پناهجویان، در این سال‌ها نقض قوانین این اتحادیه و نقص کامل قوانین بین المللی است. آمریکا و اتحادیه اروپا، براساس قوانین بین المللی باید پناهجویان و مهاجران را پذیرش کنند، اما حقوق بشر در غرب در عمل معنا ندارد. غربی‌ها، با تبلیغات رسانه‌ای، همواره در کشور‌های خاورمیانه و جهان سومی تصویری رویایی از حقوق بشر ارائه کرده‌اند تا ارزش‌های کشور‌های در حال توسعه را، به چالش بکشند. صد‌ها شهادت شخصی از بازماندگان سفر‌های مرگبار، پرده از یک «توافق شرم‌آور» مرزی برمی‌دارد. همکاری پنهان گارد ساحلی اروپا و آمریکا با قاچاقچیان انسان برای منحرف کردن مسیر قایق‌های حامل پناهجویان و بازگرداندن اجباری آنان به دریا یا مناطق جنگی، که به قیمت جان هزاران زن و کودک تمام شده است. بنا به گزارش سازمان عفو بین‌الملل، اتحادیه اروپا، با سیاست‌های مرزی خود "به بازاری برای قاچاقچیان انسان" تبدیل شده است. اتحادیه اروپا و آمریکا، ناقضان بزرگ حقوق بشر، در برخورد نظامی‌گونه با پناهجویان و مهاجران، هستند. سازمان امدادرسانی پزشکان بدون مرز، با تایید این مسئله که مدتی است شاهد افزایش خشونت شدید و سیستماتیک در تمام مرز‌های خارجی اتحادیه اروپا علیه پناهجویان است عادی سازی این مسئله را، وحشتناک، ارزیابی کرد. به گفته این سازمان اعمال خشونت و زور علیه پناهجویان در مرز‌های زمینی و دریایی اروپا سیستماتیک شده است.

منابع غربی از فعال شدن مکانیسم ماشه یا همان اسنپ بک توسط تروئیکای اروپا (آلمان، انگلیس و فرانسه) خبر دادند. اروپایی‌ها با فعال‌سازی «مکانیسم ماشه»، تعهدات بین‌المللی خود را زیر پا گذاشتند و این اقدام را در پوششی حقوقی و قانونی توجیه می‌کنند. مقامات ایرانی اعلام کرده‌اند که اروپا «نه اساس قانونی و نه توجیه اخلاقی» برای فعال‌سازی مکانیسم ماشه ندارد، زیرا طرف‌های اروپایی تعهدات بین المللی خود را نقض کرده‌اند. وزارت امور خارجه جمهوری اسلامی ایران، اعلان غیرقانونی فرانسه، آلمان و انگلیس به شورای امنیت را قاطعانه رد و به شدیدترین شکل ممکن محکوم کرد. این اقدام غیرموجه، تلاشی غیرقانونی و ناموجه برای بازگرداندن قطعنامه‌های لغوشده است و آشکارا در مغایرت با قطعنامه ۲۲۳۱ قرار دارد. اروپایی‌ها در جریان جنگ دوازده روزه، واقعیت مواضع خود را آشکار ساختند و نشان دادند که اختلافشان با ایران محدود به مسئله هسته‌ای نیست. ایران تأکید دارد که پس از خروج یک جانبه آمریکا از برجام در سال ۲۰۱۸، اروپایی‌ها نتوانستند تعهدات خود مبنی بر عادی‌سازی روابط اقتصادی با ایران را اجرا کنند و در عوض، تحت فشار آمریکا، تحریم‌های ثانویه را در قبال ایران اجرایی کرده‌اند. مکانیزم ماشه سازوکاری غیرقانونی است که در پی خروج آمریکا از برجام و عمل نکردن اروپایی‌ها به تعهداتشان، اساساً بی‌اعتبار شد. آمریکایی‌ها با خروج یک‌جانبه خود این توافق را نابود کردند و اروپایی‌ها نیز با بی عملی خود؛ بنابراین تهدید به فعال کردن مکانیزم ماشه بیش از آنکه جنبه حقوقی و اجرایی داشته باشد، یک جنگ روانی است علیه کشورمان. تجربه گذشته نشان داده که اعمال فشار و تحریم‌های یک‌جانبه توسط طرف‌های غربی، هیچ‌گاه نتایج مثبتی برای روند مذاکرات و تعاملات بین‌المللی نداشته است. از این رو، تصمیمات ایران در زمینه خروج یا کاهش همکاری با آژانس، در راستای دفاع از منافع ملی، حفظ امنیت هسته‌ای و پاسخ به اقدامات غیرقانونی طرف‌های اروپایی و آمریکایی اتخاذ می‌شود. جمهوری اسلامی ایران برای حفظ و تامین حقوق و منافع ملی خود به نحو مقتضی به این اقدام غیرقانونی و ناموجه سه کشور اروپایی پاسخ خواهد داد.

هنر کاریکاتور و کارتون‌های خبری، به عنوان پل ارتباطی قدرتمند و بی‌واسطه میان رویداد‌های پیچیده و افکار عمومی، نقشی انکارناپذیر در عرصه رسانه ایفا می‌کنند. این هنر متعهد، با تکیه بر طنز و نماد، امکان نقد مسائل را در قالبی خلاقانه و تأثیرگذار فراهم می‌سازد. کاریکاتور با ساده‌سازی مفاهیم دشوار، آنها را برای عموم مردم قابل درک و به موضوعی برای گفت‌و‌گو تبدیل می‌کند. گزارش پیش رو، برداشتی آزاد از آثار برجسته کارتونیست‌های بین‌المللی و ایرانی است که همچون آیینه‌ای، مسائل جامعه بشری را بازمی‌تابانند. این آثار هنری بی نظیر، با نگاهی عمیق و موشکافانه به چالش‌های فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی عصر حاضر می‌پردازند. نگاه طنزآلود و گاه گزنده این هنرمندان، واکاوی و بازخوانی واقعیت‌های پیرامون را از زاویه‌ای متفاوت ممکن می‌سازد.

زبان طنز تصویری یا همان کارتون‌های سیاسی و اجتماعی، در دنیای امروز، دیگر تنها یک هنر نیست، بلکه یک رسانه‌ی مستقل، قدرتمند و جهانی است که خبرگزاری‌های معتبر بین المللی و داخلی، از آن برای انتقال سریع و تأثیرگذار و ساده خبر، استفاده می‌کنند و همچنین هنرمندان دنیا، با آن، جهان بینی خود را، بدون مرز، بیان می‌کنند. این هنر بی نظیر، در عین سادگی، قادر است عمیق‌ترین مفاهیم را منتقل کند و در فضای رسانه‌های نوین و خبرگزاری‌های پیشرو نقشی کلیدی در شکل‌گیری افکار عمومی ایفا می‌کند. زبان جهانی طنز تصویری (کاریکاتور) یکی از قدرتمندترین، سریع‌ترین و مؤثرترین ابزار‌های انتقال پیام در عصر حاضر است که مرز‌های زبانی، فرهنگی و سیاسی را درنوردیده و مخاطبان گسترده‌ای را، در سراسر جهان، به خود جلب می‌کند. این گزارش تصویری، با وام‌گیری از «زبان جهانیِ طنز تصویری» مروری است بر آثاری از برجسته‌ترین کارتونیست‌های ایرانی و بین‌المللی که همچون آینه‌ای، مسائل پیچیده‌ی فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی جامعه‌ی بشری را، به نقد می‌کشند و مخاطب را به تأملی عمیق، فرامی‌خوانند. کارتونیست‌ها، با نگاهی طنزآمیز و نقادانه، مهم‌ترین دغدغه‌های جهان امروز را از نابرابری‌های اجتماعی تا بحران‌های سیاسی در قالب تصویر به چالش می‌کشند.