شهید نوید صفری، در حالی راهی میدان نبرد شد که پیش از آن در وصیتنامهاش قاتلان خود را بخشیده بود. او لباس سپاه را لباس پسر حضرت زهرا(س) میدانست و همچون اربابش به شهادت رسید.
قبل از رفتن به شیفت گفت وقتی برگردم، برای تولد دانیال جشن کوچکی بگیریم و او را سورپرایز کنیم. اما همان روز، درست در لحظه اذان ظهر و در روز عید غدیر، وقتی مشغول تعمیر دستگاهی حیاتی در سایت پدافند بود، هدف حمله دشمن قرار گرفت و به شهادت رسید. پسرش همان روز ۱۱ ساله شد، اما پدرش دیگر برنگشت.