روستایی با حداقل امکانات اولیه در جنوب کرمان

به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از کرمان، یکی از آرمان‌های همیشگی این انقلاب محرومیت زدایی از روستا‌ها بود و امروز افزایش سطح سواد روستاییان، تامین زیرساخت‌هایی مانند آب، برق، گاز، تلفن و اعطای تسهیلات ارزان قیمت به منظور ایجاد اشتغال پایدار در روستا‌ها گواه بر این ادعا است.

در سال‌های قبل از انقلاب، بسیاری از روستا‌ها از خدمات و نعمت‌های اولیه مانند آب آشامیدنی، برق و راه دسترسی محروم بودند، اما بعد از انقلاب در کنار برخورداری از نعمت آب، برق، گاز، تلفن و اینترنت از خدمات دیگری مانند وجود مسجد و مدرسه، خانه‌های بهداشت، پاسگاه پلیس، آتش نشانی و سایر امکانات زندگی بهره‌مند شدند.

در دهه ۵۰ فقط ۱۰ درصد مناطق روستایی از نعمت آب آشامیدنی و یک درصد از نعمت برق برخوردار بودند، اما اکنون بیشتر روستا‌های بالای ۲۰ خانوار کشور از نعمت گاز، برق، آب و تلفن برخوردار هستند.

با وجود این پیشرفت‌ها در جای جای استان و کشور، ولی روستای پیرخوشاب ۲ یکی از ده‌ها روستای محروم جنوب کرمان است که مردمانش به جای آب شرب سالم، آب غیربهداشتی می‌خورند و در کپر‌هایی ناامن که یک روز گرفتار طوفان و روز دیگر گرفتار گرما و عقرب و مار هستند، زندگی می‌کنند.

تصمیم می‌گیریم سفری به این روستا داشته باشیم، برای رفتن به این روستا که تا مرکز استان کرمان ۴۰۰ کیلومتر فاصله دارد، حدود ۵ ساعت در مسیر بودیم، اما زمانی که رسیدیم و خواستیم گلویی تازه کنیم، یک لیوان آب شرب پیدا نکردیم.

اینجا امکانات اولیه زندگی دیده نمی‌شود، آنچه که نظرت را به خود جلب می‌کند، تنها تعدادی کپر در دل بیابانی سوت و کور است. نبود آب شرب سالم، سرویس بهداشتی، برق و مسکن از مهمترین مشکلات این روستاست که در بدو ورود نظر هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند.

با توجه به شیوع بیماری های مختلف در روستا، مردم با مرگ دست و پنجه نرم می‌کنند

کریم شهریاری راد، ریش سفید روستا در مورد وضعیت این روستا گفت: مردم این منطقه از امکانات اولیه زندگی فقط یک جاده دارند، اما از سایر امکانات مانند آب آشامیدنی سالم، برق، سرویس بهداشتی، مسکن و حتی مدرسه‌ای برای تحصیل محروم هستند.

او افزود: متاسفانه مردم این منطقه به دلیل عود آپاندیس، عقرب و مار گزیدگی، تب و سرماخوردگی و هزاران درد دیگر با مرگ دست و پنجه نرم می‌کنند.

شهریاری راد تصریح کرد: گرمای هوای این منطقه در تابستان به ۶۰ درجه سانتی گراد می‌رسد، اما اهالی این روستا بدون برق و آب روزگار می‌گذرانند که حتی تصور آن بسیار دشوار است، اما واقعیت دارد.

مردمان این روستا که جمعیتی بالغ بر ۷۰ خانوار بودند، سال‌ها پیش در روستای پیرخوشاب از حوزه چاه ابراهیم بخش جازموریان زندگی می‌کردند، خشکسالی آنان را به اینجا کشاند، پس در اینجا سکنی گزیدند، از آنجایی که زندگی در اینجا نیز سخت بود، پس بیش از ۲۵ خانوار این روستا به زمین‌های استانداری در اطراف رودبار جنوب مهاجرت کردند.

محمود احمدی نمداد یکی از ساکنین قبلی این روستاست که هم اکنون مهاجرت کرده است، وی به علت مهاجرت خود از این منطقه اشاره کرد و بیان داشت: به علت خشکسالی و نبود امکانات، تصمیم گرفتیم ازآن روستا به روستایی در نزدیکی پلیس راه رودبار مهاجرت کنیم.

او گفت: متاسفانه زمین‌های این روستا شامل طرح اتباع می‌شود و به همین دلیل مسئولان به آن توجه نمی‌کنند و ما ۷سال بدون آب، برق و مسکن در اینجا زندگی کردیم.

احمدی نمداد افزود: هدف از مهاجرت به این منطقه، خشکسالی بود که تصور می‌کردیم اینجا به دلیل داشتن زمین کشاورزی می‌توانیم راحت‌تر امرارمعاش کنیم.

او تصریح کرد: بار‌ها به اداره آب، بنیاد مسکن و اداره برق مراجعه کردیم، اما بنیاد مسکن نداشتن کد آبادی را دلیل توجه نکردن بنیاد مسکن به روستا اعلام کرده است.

احمدی نمداد بیان داشت: در مراجعه به اداره برق نیز قول دادند، اگر در این منطقه ۵ خانوار ساکن شوند، برق رسانی می‌شود، اما از برق نیز خبری نیست و جالب اینجاست که آب روستایی می‌گوید همزمان با اقدام اداره برق و دیگر ادارت آبرسانی می‌کند.

نیازمند کمک خیران هستیم

عبدالوحید مهدوی مدیر عامل شرکت توزیع برق جنوب گفت: این روستا با همه‌ی مشکلاتی که دارد، خوشبختانه تامین اعتبار شده است؛ اما اگر بخواهیم کل پروژه را ازمحل اعتبارات دولت هزینه کنیم، باید منتظر فهرست بهای سال ۹۹ بمانیم و پس ازآن تشریفات قانونی مناقصه را برگزار کنیم، در حالی که اگر بخواهیم طرح را زودتر از موعد به سرانجام برسانیم، باید به صورت مشارکتی بین خیرین و شرکت توزیع برق اقدام کنیم به این صورت که بخشی از اقلام را شرکت برق و مابقی را خیرین تامین کنند که بیشتر بر طرح مشارکتی با خیرین تاکید داریم.

او افزود: در اسرع وقت چندین پیمانکار را در حوزه برق جنوب معرفی و اقلام مورد نیازی را که در انبار موجود است را به این منطقه ارسال خواهیم کرد که پروژه هر چه زودتر اجرا شود.

مهدوی با بیان اینکه با رایزنی‌های صورت گرفته و جمایت‌های خیرین بخشی از اعتبار این پروژه تامین است، بیان داشت: تمام کار‌های قانونی این پروژه طی شده است و به زودی کلنگ زنی خواهد شد.

تخصیص اعتبار به منظور اجرای طرح هادی در این روستا

اسماعیل خواجه مدیر بنیاد مسکن شهرستان رودبارجنوب نیز با اشاره به اینکه به روستای پیرخوشاب ۲ به دلیل نداشتن کد روستایی نمی‌توان خدماتی ارائه کرد، گفت: روستای پیرخوشاب که قبلاً در حوزه چاه ابراهیم بخش جازموریان بوده است کد آبادی دارد، اما متاسفانه این منطقه کد ندارد.

او افزود: با پیگیری‌هایی که صورت گرفته، درخواست تخصیص اعتبار به منظور اجرای طرح هادی روستا به فرمانداری شهرستان داده شده است.

در صورت حل شدن مسائل برق و مسکن این روستا، مشکل آب هم رفع می‌شود

مدیر آب و فاضلاب شهرستان رودبار جنوب با اشاره به اینکه این روستا‌ها به صورت سیار آبرسانی می‌شوند، گفت: اگر مشکل برق و مسکن این روستا حل شود اداره آب و فاضلاب هم مشکل آب آنان را حل خواهد کرد، ولی متاسفانه، چون این روستا کد ندارد ما هم نمی‌توانیم خدماتی ارائه کنیم.

با وجود اینکه بعد از انقلاب اسلامی اقدمات بسیار خوبی در حوزه ساخت، تجهیز و تعمیر مدارس انجام شده و دراین عرصه خیران مدرسه‌ساز نیز نقش مؤثری داشته‌اند، اما هنوز در گوشه‌هایی از کشورمان مثل این روستا دانش‌آموزانی هستند که از ابتدایی‌ترین امکانات آموزشی محروم هستند.

محمد شیرازی مدیر آموزش و پرورش شهرستان رودبار جنوب گفت: روستای پیرخوشاب ۲ دارای ۲۵ دانش آموز است که آموزش و پرورش به صورت کانکس یک مدرسه ۲ کلاسه را در این روستا راه اندازی کرد تا دانش آموزان بتوانند درس خود را ادامه دهند.

احداث مدرسه دو کلاسه سردار سلیمانی در این روستا

او افزود: با پیگیری‌هایی که صورت گرفت با حضور خیرین، کلنگ مدرسه دو کلاسه در این روستا به نام سردار شهید حاج قاسم سلیمانی زده شد و به زودی به بهره‌برداری خواهد رسید.

خوشبختانه به برکت نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران، روز به روز شاهد پیشرفت کشور در تمام عرصه‌ها هستیم، اگر می‌خواهیم این پیشرفت و توسعه ادامه دار و رو به جلو باشد، باید به دنبال توسعه و ایجاد رونق اقتصادی در روستا‌ها باشیم.

حرف آخر ...

یکی از مؤلفه‌های مهم و تأثیرگذار در اقتصاد روستایی، میزان تولید و جمعیت روستانشینی، وضعیت و کیفیت زندگی روستایی، اشتغال و در کنار آن در نظر گرفتن تحولات اقتصادی است، از آنجایی که مهم‌ترین عامل مهاجرت از روستا‌ها بیکاری و کمبود امکانات زندگیست و در سال‌های گذشته عواملی مانند خشکسالی نیز آن را تشدید کرده است، پس دولت باید برای جلوگیری از مهاجرت روستاییان و جلوگیری از کاهش جمعیت روستانشین، برنامه توسعه روستایی را در تمام روستا‌ها اجرا کند و باید تلاش شود، توسعه روستایی فقط به مسائلی مانند برق رسانی، گاز‌رسانی یا جاده‌سازی در روستا‌ها محدود نشود، بلکه توسعه همه جانبه روستا برای توسعه پایدار در برنامه‌ها قرار گیرد تا مردم نسبت به ماندن در روستا ترغیب شوند.

انتهای پیام/ب

گزارش از مهدی خانه گیر