وی ادامه داد: باید در نظر داشته باشیم که این موضع پیرامون ارسال کمک‌های بشردوستانه ارسالی از مسیر کلمبیا به ونزوئلا مطرح شد که سه هدف سیاسی را دنبال می‌کند. یکی اینکه با این کمک‌ها که با اشاره گوایدو آمده است وی خودش را به عنوان فردی حلال مشکلات مردم مطرح می‌کند. هدف دوم این است که به این ترتیب می‌خواهند این پیام را بدهند که ونزوئلا دچار بحران انسانی است. اما مادورو این مساله را به رسمیت نمی‌شناسد و آن را قبول نمی‌کند. هدف سیاسی سوم فشار بر نیرو‌های مسلح و پلیس ونزوئلا است که تحت فرمان مادورو هستند و مرز را کنترل می‌کنند. اگر آن‌ها به کمک‌های بشردوستانه بر خلاف نظر مادورو اجازه ورود بدهند در واقع از وی نافرمانی کرده‌اند و اگر این کار را نکنند با توجه به وضع داخلی ونزوئلا تحت فشار قرار می‌گیرند.
این کارشناس مسائل ونزوئلا تاکید کرد: فراموش نکنیم که گوایدو ۲۱ ژانویه دو روز قبل از آنکه خودش را «رئیس‌جمهور» بنامد گفته بود که از نیرو‌های مسلح می‌خواهد از مادورو فرمانبرداری نکنند. وی نخواست که ارتش کودتا کند. اما نافرمانی می‌تواند به این شکل باشد که ارتش تظاهرات ضد مادورو را سرکوب نکند - در صورتیکه در این زمینه از مادورو دستوری دریافت کرده باشد-.
سرژ اولیویه در این باره که اعلام موضع گوایدو دایر بر موافقت با مداخله نظامی در کشورش می‌تواند با چراغ سبز آمریکا صورت پذیرفته باشد و این موضوع با توجه به اینکه آمریکا گوایدو را به عنوان رئیس جمهور قانونی ونزوئلا می‌شناسد قابل توجیه است، گفت: اقدامات گوایدو از همان ۲۳ ژانویه به بعد کاملا با واشنگتن هماهنگ شده است. زمان بندی شناسایی گوایدو به عنوان رئیس‌جمهور موقت ونزوئلا از سوی واشنگتن نشان می‌دهد که آمریکا از قبل می‌دانست چه اتفاقی قرار است، رخ دهد. مقالات و اطلاعاتی وجود دارد که از سفر گوایدو قبل از تحولات اخیر به برزیل و کلمبیا و آمریکا خبر می‌دهند.
وی اعلام کرد: واقعیت این است که اقدامات گوایدو کاملا هماهنگ‌شده با آمریکاست. حتی متحدان آمریکا در منطقه مانند کلمبیا که آمریکا در آنجا پایگاه نظامی دارد و برزیل، با مداخله نظامی آمریکا در آمریکای لاتین موافق نیستند. در گذشته مداخله نظامی مستقیم آمریکا را در آمریکا مرکزی و حوزه کارائیب شاهد بوده ایم، اما در آمریکای لاتین نه.
انتهای پیام/