گزيده‌اي‌‌ ازسرمقاله‌ روزنامه‌های پنجشنبه

مجله شبانه باشگاه خبرنگاران،

ستون سر مقاله امروز روزنامه کیهان،به واکاوی سناریوی دشمن برای انتخابات ریاست جمهوری ایران با مقاله ای از حسام الدین برومند و عنوان«پل شكسته ! »اختصاص یافت:
   
شواهد و قرائن حاكي از آن است كه تحركات و سناريوهاي دشمن در بازه زماني 70 روز مانده به انتخابات رياست جمهوري، با چالش هاي استراتژيك مواجه شده است.

دشمنان نشان دار جمهوري اسلامي در حالي از مدت ها قبل، انتخابات خرداد 92 را نشانه رفته اند كه رفتار و گفتار آنها به وضوح نشان مي داد سال 91 از حيث اهميت پلي براي «تأثيرگذاري بر انتخابات سال 92» ارزيابي و تعبيه شده است.

براي نيل به اين مقصود، دشمنان ملت ايران به سركردگي آمريكا در سال 91 يك جنگ تمام عيار اقتصادي را بر ضد جمهوري اسلامي ايران تدارك و ساماندهي كردند.

چشم انداز اين جنگ اقتصادي براي به ثمر نشستن خط تأثيرگذاري بر انتخابات سال 92، در تمامي ماه هاي سال 91 طراحي و برنامه ريزي شده بود.براي اينكه اين چشم انداز و افق سناريوهاي پي در پي و ترفندهاي پيچيده دشمن در سال گذشته بهتر روشن شود بايد اهداف و مختصات مدنظر آنها را مورد واكاوي قرار داد.

رصد رفتار و گفتار دشمن نشان مي دهد در زمستان 90، پازل مواجهه با ايران اسلامي چيده شده و طبق برآوردها و ارزيابي ها قرار بود در پايان سال 91 به نتيجه برسد تا نهايتاً در خرداد 92 پروژه آشوب و فتنه بزرگ را رقم بزنند اما آيا اين پروژه موفق بوده است؟!

سؤال بعدي اين است كه آيا سناريوي دشمن براي انتخابات 92 در شرايط كنوني تغيير يافته است؟پيش از پاسخ به اين سؤالات و سؤالاتي از اين دست نكاتي براي واكاوي عميق تر و دقيق تر موضوع حائز اهميت است.

گفتني است؛ در بهمن سال 90 چشم انداز جنگ اقتصادي غرب با ايران اسلامي براي سال 91 به بيرون درز پيدا كرد كه اين اتفاق در جلسه استماع كميته سنا انجام شد.در جلسه كميته سنا «جيمز كلاپر» رئيس اطلاعات ملي آمريكا و «ديويد پترائوس» رئيس وقت سازمان سيا-CIA- راهبرد واشنگتن را تشريح كردند كه فهرست صورت بندي شده آن بدين قرار است؛

1- مواجهه با ايران بايد براساس يك جنگ اقتصادي(و نه نظامي) باشد. 2- بستر و دالان اين جنگ، «تحريم»ها است. 3- تحريم ها بايد با مختصات فلج كنندگي باشد و براي اين منظور تحريم ها در دو سطح «افزايش» و «تشديد» پيگيري مي شود.

از همين روي در تمامي ماه هاي سال 91، پروژه «تحريم»ها عليه ايران بكار گرفته شد كه در سه مقطع بصورت ويژه و به اصطلاح گزنده به صحنه آمد؛ الف- اول ژوئيه 2012، ب- 15 اكتبر 2012 پ- 6 فوريه 2013 كه البته تحريم بانك مركزي و تحريم هاي نفتي ايران به عنوان نقطه عطف تحريم ها محسوب مي شود.

خاطرنشان مي شود هدف از پروژه تحريم ها عليه ايران به اذعان گفته هاي پترائوس و كلاپر در جلسه كميته سنا، 2 مطلب اساسي و كليدي بود؛ 1- تحريم ها بايد به نارضايتي اجتماعي فراگير در داخل ايران منجر شود و 2- خروجي تحريم ها بايد منجر به تجديدنظر در محاسبات مسئولان ايران پيرامون برنامه هسته اي باشد و رفتار ايران تغيير پيدا كند.

اكنون بايد به سؤالات بالا برگشت و پاسخ داد كه آيا اين دو هدف ياد شده با توجه به اعمال پروژه تحريم ها در سال 91 و بهره برداري از آن براي تأثيرگذاري بر انتخابات در پيش روي محقق شده است؟ پاسخ روشن است و اكنون كه سال 91 به پايان رسيده و در روزهاي ابتدايي سال 92 هستيم به راحتي مي توانيم شكست سناريوهاي دشمن را ارزيابي كنيم اما نكته قابل تأمل اين است كه تحليلگران و كارشناسان غربي نيز به اين مسئله معترفند.

جالب اينجاست كه واشنگتن پست در پايان سال 91 و دو روز مانده به نوروز 92، طي گزارشي به نقل از ديپلمات ها و تحليلگران غربي از شكست پروژه تحريم هاي ضد ايراني پرده برمي دارد و به صراحت مي نويسد؛ «تحريم ها نتوانست مردم ايران را به تظاهرات و اعتراضات سراسري عليه حكومت برانگيزاند و از سوي ديگر؛ حكومت ايران امتياز نداد و هيچ اثري از تسليم نيز نشان نمي دهد.»

بنابراين جاي كمترين ترديدي وجود ندارد كه هدف اصلي و غايي دشمن از تحريم ها به خيابان كشاندن مردم بوده كه البته به اذعان و اعتراف خودشان طرفي نبستند و پروژه تحريم ها به شكست انجاميده است.

درباره هدف ديگر غربي ها كه «تغيير رفتار ايران» در برنامه هسته اي بود، نيز تحليل اخير روزنامه آمريكايي «كريستين ساينس مانيتور» خواندني است؛ «براي مقامات آمريكايي و اروپايي روشن شده است كه اعمال تحريم ها ولو با مختصات فلج كنندگي باعث سرعت گرفتن پيشرفت هسته اي ايران شده است.»

سكات پيترسون نويسنده كريستين ساينس مانيتور در اين گزارش به بخشي از بيانات اخير رهبرمعظم انقلاب اشاره مي كند كه ايشان خاطرنشان كرده اند؛ «ايران تهديدهاي خارجي را به فرصت هاي مثبتي بدل كرده و زير فشار تحريم ها به پيشرفت هاي بيشتري دست يافته است» و بلافاصله در ذيل آن مي نويسد؛ «استراتژي ايران مقاومت تا آخر و تسليم نشدن در برابر فشارهاي خارجي است و واكنش هاي ايران و تداوم پيشرفت هاي هسته اي نشان مي دهد كه اين تحريم ها عملا بي فايده هستند.»

در اين ميان اين نكته به وضوح قابل فهم است كه پل مورد نظر حريف براي تاثيرگذاري بر انتخابات 92 شكسته است و به عبارت روشن تر آمريكا و متحدانش نتوانستند با پيش كشيدن يك جنگ اقتصادي و پروژه تحريم ها، پلي به انتخابات در پيش روي ايران بزنند.

بنابراين معادله دشمن براي انتخابات 24 خرداد در شرايط فعلي غلط از آب درآمده است و دقيقا مشكل طراحان و استراتژيست هاي غربي اينجاست كه نمي دانند اكنون چه كنند؟ آيا بايد سناريوي خود را تغيير بدهند؟ يا اينكه با توجه به زمان كم تا انتخابات ايران بر همان راهبرد تحريم و فشارهاي اقتصادي اصرار نمايند؟

اگر سناريوي خود را تغيير بدهند دو معناي روشن دارد؛ يكي پذيرش شكست در مواجهه با ايران و تاكيد رسمي بر بي خاصيتي پروژه تحريم ها و ديگر آنكه با توجه به زمان باقي مانده تا انتخابات پيش روي، هدف آنها در خط تاثيرگذاري بر انتخابات مساوي با حاصل جمع صفر خواهد بود.

از آن طرف، اگر سناريوي خود را تغيير ندهند بدين معناست كه وقتي در تمامي ماه هاي سال 91 به نتيجه نرسيدند و با شديدترين تحريم هاي به اصطلاح فلج كننده، ملت ايران حماسه 22 بهمن 91 را مي آفريند و بر دشمن مي تازد، در فاصله تا انتخابات نيز بايد تنها منتظر بماند و حماسه بزرگ ديگري را در 24 خرداد 92 به نظاره بنشيند.

گفتني آن كه رهبر بصير انقلاب در تحليل دقيق و عميق خود، سال 92 را سال حماسه سياسي و حماسه اقتصادي نامگذاري كردند چون اولا؛ ملت ايران در بزنگاه انتخابات، كارستان ديگري را رقم خواهد زد و ثانيا به موازات اين حماسه بزرگ، دولت برآمده از ملت راهي جز آن ندارد كه در حوزه اقتصادي و رفع مشكلات معيشتي و تدبير براي برخي از سوءمديريت ها چاره كند و در شأن ملت بزرگ ايران و با كمك آحاد مردم حماسه اقتصادي بيافريند.

در پی نامگذاری امسال از سوی مقام معظم رهبری به نام (حماسه سیاسی،حماسه اقتصادی)،صبح امروز  ستون یادداشت روز روزنامه خراسان به مقاله ای از مهدي ياراحمدي خراساني با  موضوع «مسئوليت مردم و مسئولان در سال حماسه»اختصاص یافت:

«آنچه را که ما در سال ۹۲ در پيش رو داريم، باز عمدتاً در دو عرصه مهم اقتصاد و سياست است. در عرصه اقتصاد، به توليد ملي بايد توجه شود؛ همچنان که در شعار سال گذشته بود. البته کارهايي هم انجام گرفت؛ منتها ترويج توليد ملي و حمايت از کار و سرمايه ايراني، يک مسئله بلند مدت است؛ در يک سال به سرانجام نمي رسد...

در زمينه امور سياسي، کار بزرگ سال ۹۲، انتخابات رياست جمهوري است؛ که در واقع مقدرات اجرايي و سياسي و به يک معنا مقدرات عمومي کشور را براي چهار سال آينده برنامه ريزي مي کند. ان شاءا... مردم با حضور خودشان در اين ميدان هم خواهند توانست آينده نيکي را براي کشور و براي خودشان رقم بزنند».

 اين ها جملاتي بود که در ابتداي سال ۹۲ رهبر معظم انقلاب به منظور نام گذاري سال جديد عنوان فرمودند و با اشاره به وقايع حساسي که در سال ۹۱ اتفاق افتاد بر لزوم همکاري ومشارکت همگاني مردم و مسئولان به منظور برداشتن گام هايي بلند در عرصه سياسي و اقتصادي در سال جديد تأکيد کردند.

مفهوم شناسي حماسه

حماسه زبان و بياني فخيم، جزيل و متفاوت از زبان رايج دارد که به داستان هاي رزمي، شکوه و عظمتي شايسته مي بخشد. حماسه عملي است که با خرق عادت هاي جاري، آفريدن افق هاي دوردست و فتح قله هاي بلند همراه است. حماسه مفهومي مقدس است که با نيت ناب و خالص، کوشش فوق العاده و متعهدانه، دليري، دلاوري، رجزخواني در برابر دشمن و شجاعت و مجاهدت همراه است.

وقتي مديريت ها و مجموعه هاي تحت امر دچار يکنواختي و رکود در فعاليت ها مي شوند، سازمان، نظام و حتي جامعه مورد نظر دچار پديده روزمرگي مي شوند که استمرار اين حالت مي تواند نظام مورد نظر را دچار خواب آلودگي نمايد. حماسه، مثل يک گام بسيار بلند، پرش و جهش و نقطه اوجي است که براي پوست اندازي از آن استفاده مي شود.

 «فرآيندهاي ويژه» در واقع بسترهايي هستند که خلق حماسه مي کنند و از ناممکن ها، ممکن مي سازند و نمي گذارند حاصل سال ها تلاش سازماني و اجتماعي و غيره به باد رفته و از اين نظر، حماسه، شوکي است که به پيکره کم تحرک وارد مي شود تا موتورش را روشن کرده و استعدادهايش را احياء و شکوفا نمايد.

حماسه را مي توان شکل گيري يک هم افزايي ملي در عرصه هاي سياسي و اقتصادي تلقي کرد.سال ۹۲ فراي تمام اتفاقات مهم ملي و فراملي دو رخداد ويژه با خود به همراه دارد که مي تواند عرصه حماسه سازي و حضور غيورانه ملت و مسئولين نظام باشد؛

اول؛ انتخابات رياست جمهوري و شوراهاي اسلامي شهر: بدون ترديد يکي از ابزارهاي تأثيرگذار و تعيين کننده در ارزيابي سياسي دولت ها در حاکميت کشورها، پشتوانه مردمي است که در بستر دموکراسي در دو جلوه انتخابات و فراخوان هاي خياباني متجلي مي شود.

 از اين لحاظ، ما چون بايد در سه ماهه اول سال از قله مرتفع سياسي گذر نماييم، به شدت به شکل گيري «حماسه سياسي» نيازمنديم تا بتوانيم همراه با عبور از موانع و رکوردزني جديد، به فرآيند بصيرتي کيفيت افزايي در گزينش و چينش انتخاباتي نيز بپردازيم و حماسه سياسي، در اصل هم حماسه حضور و هم حماسه شعور است.

 قاعدتاً بعد از حوادث انتخابات و فتنه در دوره قبل اين حرکت بيشتر از هميشه مورد توجه رسانه هاي بين المللي و جامعه جهاني خواهد بود. دوم؛ عرصه اقتصادي: در عرصه اقتصادي بايد يک سريال اقتصادي چند ساله را به نهايت رسانده و نتيجه گيري نماييم که در اين ميان دو موضوع پيگيري مرحله دوم هدفمندي يارانه ها و پيشبرد اهداف کلان اقتصاد مقاومتي در کشور مواردي است که بيشتر خودنمايي مي کنند.

از طرفي مي دانيم که يکي از مهم ترين جنگ هاي نظام سلطه با کشور ما، مصاف اقتصادي و به تنگنا بردن وضعيت معيشتي مردم است و رهبر معظم انقلاب با درک اين هدف دراز مدت از چند سال قبل به طراحي يک روند رو به رشد اقتصادي پرداخته تا دشمن نتواند به محاسبات يک طرفه اش دل خوش کند. از اين لحاظ، سال ۹۲ سال تکميل اين نهضت اقتصادي و تغيير وضعيت جاري است و اين امر به شدت نياز به شکل گيري يک حرکت خارق العاده دارد که از آن به «حماسه اقتصادي» ياد مي شود که نيازمند ورود هر چه قوي تر مسئولين و ملت در ميدان مبارزه و عمل است.

حماسه سياسي و اقتصادي بر عهده کيست؟

بي شک بر اساس صلاحيت ها و وظايف ذاتي و تعهداتي که مردم و مسئولين نسبت به يکديگر و نظام دارند تحقق اين حماسه سياسي و اقتصادي (که به عنوان نگاه راهبردي جمهوري اسلامي در سال جاري تعيين شده است) بر عهده گروه هاي زير مي باشد: اول: شخصيت اصلي اين حماسه يک يا دو نفر نيستند بلکه ملتي ۷۵ ميليوني هستند که تک تک آن ها با کمک هم حماسه سال ۹۲ را رقم مي زنند.

سال ۹۲ با توجه به فشارهاي ناشي از تحريم ها و از سوي ديگر اتفاق مهم و سرنوشت ساز انتخابات رياست جمهوري که پيش رو داريم سال حساس و مهمي است که نيازمند حضور پرشور و همراه با خرد و بصيرت مردم به عنوان پشتوانه هاي اصلي نظام اسلامي است. دوم: مسئولان و نخبگان نيز نقش مهمي در اين جريان دارند.

 امسال مسئولان نه تنها در زمينه اقتصادي و حمايت از توليد ملي در راستاي رسيدن به خودکفايي لازم است بيش از سال گذشته تلاش کنند و مانع بروز اتفاقاتي مانند گراني هاي بي سابقه اخير شوند بلکه در عرصه سياسي هم با همفکري، دلسوزي و پرهيز از مجادلات بي اساس مي بايست همراه با مردم در حماسه آفريني در کشور نقش خود را ايفا نمايند.

سخن پاياني

نکته مهمي که در نگاه تحليلي مقام معظم رهبري در ارزيابي سال قبل وجود دارد و براي آفرينش حماسه سياسي و اقتصادي اميدبخش و جهت دهنده است پرهيز از سياه نمايي و نگرش سياه و سفيد به وضعيت جاري است که طبق آن بر خلاف نگاه هاي تخريبي، نگاه حمايتي و مثبت انديشي توأم با نقد را ارائه کرده و ضمن پذيرش وجود برخي نقاط ضعف و اشتباهات، دستاوردهاي بزرگ سياسي و اقتصادي و علمي سال ۹۱ را نيز مورد اشاره قرار داده و با اشاره به تأثير عميق اين تجارب موفق در جهان اسلام متذکر مي شود، در حالي که بخش قابل اعتنايي از ملت ها و حتي برخي دولت هاي جهان به تجارب موفق جمهوري اسلامي عليرغم همه تحريم ها و کارشکني ها، اذعان مي کنند، ما نبايد منکر اين نقطه قوت ها از جمله دستيابي به تکنولوژي هاي ناب و استراتژيک باشيم که انصافاً بسيار اتفاقات بزرگي بوده اند.

اقتدار سياسي و برنامه ريزي اقتصادي و نيز عزم جدي نظام براي استمرار بخشي به مواضع قاطع خويش، نظام سلطه را مجبور به کوتاه آمدن و انعطاف پذيري در برابر ملت ما مي کند و سرعت دستيابي به حقوق مسلم مان را افزايش مي دهد. بر اين اساس حماسه سياسي و اقتصادي نيازمند روحيه مثبت انديشي، مجاهدت، گذشت و معاضدت همراه با تقواي فردي و اجتماعي مردم و مسئولين است.