به گزارش خبرنگار گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران، در حوادث تاسف بار سال 88 شاهد بودیم که جریان فتنه با ابراز ناراحتی و گلایه  از  دولت استکباری امریکا درخواست دخالت های جدی تر و عیان تری از  آنان در مسائل داخلی ایران داشتند اما پس از گذشت بیش از حدود   5 سال از آن درخواست یکی از لیدرهای این جریان و از محکومین امنیتی فتنه سال 88 از اوباما گلایه کرده که چرا به خبرنگاران ایرانی اجازه نمی دهد تا  سوالات جدی و چالشی خود را از وی داشته باشند.

عیسی سحر معاون مطبوعات داخلی دولت اصلاحات با  اعلام اینکه قصدش از این گلایه ها کمک به بهبود روابط تهران و واشنگتن است ، در این باره در فیس بوکش می نویسد :”  پرسش کلیدی که به صورت مکرر مطرح  می شود این است که  چرا روسای جمهور آمریکا از مصاحبه ی اختصاصی با روزنامه نگاران ایرانی می ترسند و همچون همتایان ایرانی خود حاضر نیستند به گفت و گوی فردی یا جمعی با خبرنگاران رسانه های مکتوب، صوتی و تصویری کشور مقابل بنشینند؟
سحر خیز با اشاره به سیاست تساهل و تسامح دوران خاتمی با  امریکایی ها می گوید :” حتی در برهه ای که فضای روابط کشور در پی انتخاب سید محمد خاتمی در دوران ریاست جمهوری بیل کلینتون رو به گرمی نهاد و یخ های دیرینه شروع به آب شدن کرد و در دو کشور تا حدودی به روی شهروندان دیگری گشوده شد و و تسهیلاتی فراهم آمد، از جمله در رفت و آمد روزنامه نگاران ایرانی و آمریکایی تحولی حاصل گشت، باز سیاست گریز از مصاحبه ی اختصاصی کاخ سفیدنشینان همچنان ثابت و استوار باقی ماند و گلایه ها پابرجا.

. وی در ادامه با اعتراف به کلاهی که امریکایی ها  بر سر دولت خاتمی گذاشتند می افزاید :” واقعیت این است که روزنامه نگاران آمریکایی به جز دوره هایی خاص یا بازه های مشخص هیچگاه برای سفر به ایران همانند همکاران مطبوعاتی ایرانی خود با ممنوعیت و محدودیت سفر مواجه نبوده اند. به خاطر دارم حتی در مقطعی که در خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) فعالیت می کردم و مسئولیت داشتم و حتی در وزارت ارشاد، پیشنهاد مشخص ایران این بود که در یک اقدام متقابل به ازای دادن مجوز به خبرگزاری اسوشیتدپرس برای داشتن دفتر رسمی در ایران، اجازه ی گشایش دفتر رسمی به خبرگزاری جمهوری اسلامی در واشنگتن یا نیویورک نیزاعطا شود، اما همواره این طرف آمریکایی بود که مانع این اقدام فرهنگی می شد و حتی سختگیری های بی موردی نیز در مورد روزنامه نگاران مستقر در سازمان ملل اعمال می کرد.

سحر خیز در ادامه اینگونه پیشنهادات دیگرش را عنوان می کند :"به نظر می رسد اکنون عمر آن دوران به سر آمده است. حال در جهت بهبود روابط سیاسی- فرهنگی ایران و آمریکا، کاخ سفید می تواند مقدمات صدور ویزا را برای جمعی از روزنامه نگاران ایرانی -همانند دوران ریاست جمهوری کلینتون- فراهم کند و در خلال همین سفر این امکان را نیز مهیا سازد که دریافت ویزا موکول به انجام سفر به یک کشور ثالث نباشد و از راه اینترنت در داخل ایران صورت گیرد- روشی که روز به روز بیشتر در جهان رایج می شود.

این کار مقدماتی خود می تواند یک نمونه ی آزمایشی باشد و راه را برای تغییر صدور ویزا جهت دیگر شهروندان ایرانی فراهم کند که سفر به آمریکا برای آن ها در حال حاضر مستلزم صرف وقت بیشتر و هزینه های گزاف تر است که بخشی از آن می تواند در داخل خاک آمریکا به صورت بهینه و مفید انجام شود