فیلمسازی باید با عشق همراه باشد

خسرو سینایی کارگردان سینما در گفتگو با خبرنگار سینما با باشگاه خبرنگاران، در خصوص تعریف‌اش از فیلم‌های شهری گفت: ما بیشتر به دنبال عنوان گذاشتن و اسم پیدا کردند هستیم تا اصل کار. به عنوان مثال می‌گوییم سینمای فاخر و سینمای دینی، آیا هر چیزی که مظاهر دین در آن دیده شود فیلم دینی است؟ آیا اگر فردی در یک فیلمی حرف و عمل این که همان کمک به فقرا، غیبت و دزدی نکردن، دروغ نگفتن را نشان می‌دهد دینی نیست؟ در صورتی که دین اسلام این چیزها را می‌خواهد. فاخر آیا ظواهر ماجرا است نسبت به مقدار پولی که خرج می‌شود یا ذهنیت فاخر است؟

وی افزود: «شهری» هم اسمی است که گذاشته شده اما واقعیت این است که فیلم یا خوب است یا بد، یا اینکه در یک شهر اتفاق می‌افتد و خواه و ناخواه در قالب یک داستان درون شهر را مطرح می‌کند با اینک فیلمساز با آگاهی به یکی از جوانب شهر مثل معماری، روابط اجتماعی، نو زندگی، تاریخ و ... می‌پردازد که همه این‌ها سینمای شهری می‌شود.

وی ادامه داد: با این تفاسیر اکثر ما شهری هستند چون بالاخره المانی از شهر در آن‌ها وجود دارد. به این خاطر خودم را درگیر اسامی نمی‌کنم.

سینایی عنوان کرد: بودن اسم فیلم شهری برای اینکه شهرداری هم بتواند یک فعالیت فرهنگی هنری را با این عنوان انجام دهد، اتفاق بدی نیست.

این کارگردان در خصوص تاثیر ساخت فیلم شهری بر روی فرهنگ شهرنشینی، گفت: هیچ‌وقت نباید از یک فیلم به تنهایی این انتظار را داشت که تاثیر آنی و ماندگار را داشته باشد. تاثیر آنی شاید آن زمانی که مخاطب در حال خراج شدن از سینما است اتفاق بیفتد اما برد آن بسیار ناچیز است.

وی افزود: شرایط فرهنگی باید پدیده‌های فرهنگی مثل فیلم‌، کتاب، صحبت، عکس و ... در دراز مدت و تداوم می‌تواند به مرور زمان تاثیرات اجتماعی داشته باشند.

سینایی افزود: مسئله یک فیلم شهری خوب مسئله هدایت کل جامعه است به سوی کی زندگی فرهنگی‌تر و یکی از این ابزارهای هدایت کننده فیلم‌هایی هستند که با تداوم ساخته شوند در هدایت جامعه به سوی رفتارهای فرهنگی‌تر.

وی در خصوص اینکه چرا اکثر فیلمسازان تهران را برای فیلمبرداری انتخاب می‌کنند بیان کرد: غیر از بودجه عوامل متعددی در این موضوع دخیل هستند ولی من به این معتقدم که اگر در کار فیلمسازی عشق باشد تحت هر شرایطی می‌توان فیلم ساخت.

سینایی در خصوص عملکرد فیلمسازان جوان گفت: فیلمسازان جوان با احترام گذاشتن به پیشکسوت‌ها و استفاده از تجارب آن‌ها، صبر، عشق، کسب تجربه بدون عجله، بدون لجبازی و اظهار مطلق شخصی و ... می‌توانند رو به جلو حرکت کنند در غیر این صورت در کارشان موفق نخواهند شد.

سینایی در پاسخ به اینکه بیشتر گرایش‌اش به سمت ساخت فیلم‌های مستند یا داستان عنوان کرد: عشق من این است که با ساخت فیلم لذت ببرم و فرق نمی‌کند داستانی یا مستند باشد ولی شرایط اصلی آن است که داستان و سوژه هر کدام از آن‌ها من را جذب خود کند به خصوص برای من در این سن که فقط لذت بردن مهم است .

گفتنی است که خسرو سینایی غیر از فیلم‌های داستانی فیلم‌های مستندی چون «تصاویر یک شهر»، «سفر به تاریخ»، «ابر شهرپیر»، «شهر هم مثل انسان»،«یک شهر یک راه یک عمر» را در پرونده کاری خود دارد و در حال حاضر قصد درد سوژه‌ فیلمی که مربوط به شهرسازی است به فیلم تبدیل کند.

انتهای پیام/