یادداشت/

جدال بین اشک‌ها و لبخند‌ها در سریال «جاده قدیم»/ مهاجرت بی دلیل ممنوع!

در سریال «جاده قدیم» احساسات پاکی که جای آن در جامعه‌ی مدرن و صنعتی امروز خالی است به زیبایی به تصویر کشیده شده و نتیجه‌ی مهاجرت‌های بدون فکر قبلی بیان می‌شود.

خبرنگار رادیو تلویزیون گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران - سحر قناعتی؛ سریال «جاده قدیم» پس از کش و قوس‌ها و حرف و حدیث‌های فراوان دوم خرداد 94 به روی آنتن شبکه یک سیما رفت و بهرام بهرامیان که پیش از این سریال «سقوط یک فرشته» را برای همین شبکه کارگردانی کرده بود سریال «جاده قدیم» را به قاب جادویی آ‌ورد.

سریال «جاده قدیم» یک سریال متفاوت در تلویزیون این سالها به حساب می‌آید از تیتراژ ابتدای آن گرفته تا تک تک شخصیت‌ ها و تیتراژ پایانی حاوی پیام‌های مهم است.

اگر به تیتراژ ابتدایی این سریال دقت کنیم قصه‌ی سیبی روایت می‌شود که با حرکت از روستا به سمت شهر و قرار گرفتن در بطن داستان دچار فعل و انفعالاتی می‌شود.

آن سیب نمادی از سه شخصیت اصلی قصه زینت، نعمت و طینت است که از روستا به سمت شهر حرکت می‌کند و در جاده‌های پرپیچ و خم زندگی اتفاقاتی برای آنها رخ می‌دهد که زندگی عادی آنها را به چالش می‌کشد، موسیقی امیر توسلی همراه با کلام خراسانی این حس را به شکل غلیظ‌‌‌ تری به مخاطب منتقل می‌کند. تیتراژ پایانی سریال نیز به گونه‌ای کل قصه را به حالت گرافیکی در آورده و به نمایش می‌گذارد.

بهرام بهرامیان که در «سقوط یک فرشته» توانایی خود در تلویزیون را نشان داد در «جاده قدیم» سعی در اثبات این موضوع داشت و در حقیقت در این امر موفق بود. همه‌ی اهالی سینما و تلویزیون می‌دانند که کارگردانی یک اثر به اصطلاح جاده‌ای که بیشتر لوکیشن‌ها و صحنه‌های آن در جاده گرفته می‌شود کار سختی است و بهرامیان در این سریال به خوبی از عهده‌ی آن برآمده است در آثار مختلف این کارگردان جوان شاهد اهتمام او به کیفیت تصویر، تدوین و صدا‌گذاری اثرش هستیم و در «جاده قدیم» هم اصلاح درست نور و رنگ و کیفیت متفاوت تدوین و صداگذاری به چشم می‌خورد.

انتخاب درست صحنه‌ها، بازیگران و انتخاب لهجه‌ای که به هیچ نقطه‌ای از ایران تعلق ندارد هم از ویژگی‌های مثبت بهرامیان در «جاده قدیم» به حساب می‌آید.

اگر دقت کنیم خواهیم فهمید که تنها بازیگران تئاتری می‌توانند از عهده‌ی نقش نعمت و طینت برآیند مخصوصاًٌ نقش طینت که یک گریم سنگین و اکت‌های خاص خود را دارد.

حمید رضا آذرنگ که از تئاتری‌های قدیمی است و در نویسندگی و کارگردانی تئاتر هم ید طولایی دارد در ایفای نقش نعمت به کار گیری مهارت‌های اکتسابی‌اش از تئاتر موفق عمل کرد.نعمت یک مرد روستایی با ساگی‌های خاص خودش است که علاقه ی زیادی به همسرش زینت دارد و حاضر است به خاطر او همه کاری از جمله بالا کشیدن پول بنای ساختمانشان را انجام دهد! سادگی‌های و احساسات زیاد نعمت که گاهی پیامد‌های بدی دارد از ویژگی‌های شاخص اوست که سبب خلق صحنه‌‌های دراماتیک زیبایی در این سریال می‌شود.

زینت شخصیت میانی این داستان است. یک دختر روستایی که بین عقلانیت و احساس و سنت و مدرنیته گیر کرده است. از سویی می‌خواهد با معیارهای شهری ارزش‌های روستایی‌اش را تغییر دهد و از سویی دیگر با آمدن به شهر و مشکلاتی که پیش رویش است توانایی برقراری تعادل در زندگی‌اش را ندارد. زینت شبیه تمام دخترانی که علاقه‌ی خاصی به برادرانشان دارند در هر شرایطی از برادری که گاهاً دست به سرقت می‌زند حمایت می‌کند و جلوی همسرش اجازه‌ی خرد شدن برادرش را نمی‌دهد.زینت نماد واقعی یک دختر ساده روستایی است که ارزش‌های اخلاقی از جمله حلال و حرام برایش مقدس و مهم به حساب می‌‌آید.یکتا ناصر که با بازی در فیلم سینمایی «ساقی» به عرصه هنر معرفی شد تا به امروز نقشی به این متفاوتی ایفا نکرده بود و بابت این موضوع باید به آن تبریک گفت.

شهرام حقیقت دوست در نقش طینت به نوعی نمک سریال «جاده قدیم» به حساب می‌آید.سبک راه رفتن، صحبت کردن و حالت بدن طینت برای مخاطب جذابیت دارد و در دل موضوعات تراژیکی که در داستان رخ می دهند خنده را به لب مخاطب می‌آورد.

در سریال «جاده قدیم» حضور عبدالله اسکندری به عنوان گریمور هم یک موهبت برای تمام عوامل کار به حساب می‌آید زیرا لهجه و گریم موضوعاتی است که بار اصلی این سریال را به دوش می‌کشد و گریم بی نظیر اسکندری و لهجه‌ی ابتکاری بهرامیان به موفقیت «جاده قدیم» کمک زیادی می‌کند.

نکته‌ی دیگر این سریال زمانی است که در اوج حواشی به وجود آمده برای ساخت این سریال نحوه‌ی درست مصرف کردن آن را آموزش می‌دهد و این موضوع به خودی خود اتفاق مثبتی است.

در کل سریال «جاده قدیم» جدال بین اشک‌ها و لبخند‌ها است قصه‌ی سریال لایه‌های پنهان مفهومی به نام مهاجرت را بررسی می‌کند و نشان می‌دهد که آمدن افراد  از روستا به شهر بدون بررسی شرایط و عواقب چه پیامد‌هایی دارد بطن قصه یک درام اجتماعی است که در دل آن موقعیت‌های طنزی رخ می دهد.

البته بیان مسائلی از جمله بی‌راهه رفتن فرزندان بر اثر عدم توجه والدین به آنها حتی در اقشار تحصیل کرده جامعه و دست زدن به هر کاری بر اثر گرفتار شدن به دام اعتیاد از نکات قابل توجه «جاده قدیم» است.

«جاده قدیم» به نوعی خاطرات عشق‌های ساده قدیمی و زندگی صمیمانه روستایی را برای ما زنده می‌کند و می‌گوید مبادا بر اثر تصمیمات اشتباه دست به کارهایی  بزنیم که آرامش خود را پای آن از دست بدهیم.

سریالهایی با سبک و سیاق «جاده قدیم» مخاطبان خاص خود را دارد بعضی افراد هم به هیچ وجه نمی‌توانند با چنین سریالهایی و قصه‌های ارتباط برقرار کنند اما اگر  یکسری پرش‌های داستانی موجود در سریال را نادیده بگیریم «جاده قدیم» یکی از سریالهای متفاوت و با کیفیت این سالها به حساب می‌آید.


انتهای پیام/
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
آخرین اخبار