باشگاه خبرنگاران گزارش می‌دهد/
انتظارات اهالی تئاتر از خانه تئاتر چیست؟
حسین‌پارسایی، بهرام تشکر، خیر‌الله تقیانیپور و سیاوش چراغی پور از انتطارات خود درباره خانه تئاتر می‌گویند.
حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران - ملیکا مومنی راد؛ انتظارات و نقد‌هایی که از سوی هنرمندان به خانه تئاتر وارد می‌شود کم نیست و معمولاً با هر بار حضور در جمع اهالی تئاتر و هم صحبتی با آنان درمی‌یابیم که خانواده تئاتر ایران چندان دل خوشی از نهادی ندارند که به عنوان صنف و سند‌یکای هنر‌نمایشی شناخته می‌شود. انتظاراتی که بی‌جواب مانده و کاستی‌هایی که در سیاست های مدیریتی به چشم می‌خورد، بارها صدای اعتراض جامعه تئاتر را بلند کرده است و همه اینها بهانه‌ای شده برای طرح توقعات و نقدهای دوستانه‌ای که فقط با هدف ارتقای سطح کیفی و کمی تئاتر ایران از سوی هنرمندان این عرصه مطرح شود.
لزوم رسیدگی خانه تئاتر به خصوصی‌سازی غیر‌علمی
حسین‌پارسایی کارگردان تئاتر در خصوص عملکرد خانه تئاتر در این زمینه می گوید: بدیهی است که کمبود‌هایی در خانه تئاتر به عنوان یکی از بزرگترین تشکلات‌صنفی که نزدیک به 15 انجمن را در زیر مجموعه خود جای داده است دیده شود ولی تلاش اعضا نیز در جهت ارتقا تئاتر ایران غیر‌قابل انکار بوده اما همواره به برخی از مسائل و مشکلات نگاه کمتری شده است.
وی ادامه می دهد: حمایت از گروه‌های نمایش شهرستان‌ها و ایجاد شرایطی برای اجرای نمایش‌ها در خارج از کشور مواردی بوده که خانه تئاتر نگاه کمتری به آن کرده است.
به گفته پارسایی، از خانه تئاتر انتظار می‌رود که در راه ساماندهی و جهت‌دهی فارغ‌التحصیلان دانشگاه‌ها و مراکز آموزش‌عالی در گرایش‌های مختلف رشته تئاتر که سالانه نزدیک به 1500 نفر هستند به طور جدی قدم‌هایی را در این راستا بردارند.
کارگردان نمایش "بانوی آب و آیینه" تصریح می کند: امروزه شاهد خصوصی‌سازی در تئاتر البته به شیوه غیر‌علمی هستیم و نظر به اینکه در خانه تئاتر با مدیریت ایرج راد، هنرمندان برجسته و آگاهی حضور دارند از این نهاد صنفی توقع می رود طرح ها و برنامه‌هایی را در جهت بهبود این امر به بخش‌های دولتی و مربوطه ارائه دهند.
وی در پایان می گوید: امکانات رفاهی، بیمه و تسهیلات باید برای همه اهالی این عرصه از جمله اعضای پیوسته و ناپیوسته خانه تئاتر مهیا شود.
خانه تئاتر "کد‌خدامنشانه" رفتار می‌کند
بهرام تشکر کارگردان تئاتر هم درباره وضعیت فعلی و مدیریت خانه تئاتر می گوید: گوش من از قول‌های مسئولان خانه تئاتر پر است و همین نبود تعهد و وفا به قول‌های مطرح شده، ضربه‌ای محکم وارد شده به بدنه تئاتر است.
وی ادامه می دهد: برگزاری جلسات و واکنش‌های خانه تئاتر تا به امروز بی‌فایده بوده است، این را از دیوارهای بلند اطراف تئاتر شهر و رقم‌های نجومی بیمه هنرمندان و مشکلات بسیار دیگری می توان فهمید که این روزها گریبان تئاتر را گرفته‌اند.
کارگردان نمایش "دختر‌یانکی" تصریح می کند: باور کنیم اهالی تئاتر جدا از سایر مردم کشور نیستند و وضعیت نامناسب اقتصادی زندگی ما را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهند. خانه تئاتر باید برای احقاق حقوق اهالی تئاتر تلاش کند.
وی ادامه می دهد: خانه تئاتر باید فارغ از هرگونه رفتار و برخورد کد‌خدامنشانه، عملکردی قانونی در مقابل اتفاقات از خود نشان دهد. این ضعف در بخش بررسی مسائل و مشکلات اقتصادی گروه‌های تئاتری به خوبی قابل مشاهده است.
تشکر در پایان می گوید: امیدوارم خانه تئاتر در اولین فرصت، نگاهی به اساسنامه خود بیاندازد تا شاهد این همه تقلب نباشیم.
هزار راه نرفته
سیاوش چراغی بازیگر تئاتر هم در خصوص جایگاه خانه تئاتر به عنوان یک نهاد صنفی در میان اهالی این عرصه و انتظاراتشان می گوید: امروزه تئاتر مشکلات بیشماری دارد و مبارزه با این مشکلات، مستلزم آگاهی و شناخت از سوی خانه تئاتر هنرمندان و مسئولان مربوطه است. رقم سنگینی که از سوی صندوق اعتباری حمایت از هنرمندان در ابتدای سال 94 اعلام شده است، یکی از همین موارد است چرا که همه به خوبی می‌دانیم دستمزد اهالی تئاتر جوابگوی چنین مطالباتی نیست.
وی ادامه می دهد: از خانه تئاتر به عنوان یک نهاد صنفی انتظار می‌رود تا برای بهبود و حل این وضعیت در میدان حضور پیدا کنند.
چراغی همچنین تصریح می کند: شکل‌گیری جلسات و گردهمایی یا عضویت هنرمندان نهادها و سازمان‌های دولتی مثل شهرداری با مدیریت خانه تئاتر در جهت بحث و بررسی و حل مشکلاتی چون نبود مسکن و امکانات رفاهی برای هنرمندان، ایجاد سالن‌های نمایش و همچنین ساماندهی امر آموزش و به طور کلی حمایت و تأمین بودجه در جهت ایجاد فرصتی برای هنر‌نمایی هنرمندان از دیگر اتفاقاتی است که خلأ آن حس می‌شود.
وی ادامه می دهد: بدون شک راهکارهایی از دل این جلسات پیدا می‌شود و ما شاهد تلاش‌های خانه تئاتر هستیم اما هنوز راه‌های نرفته‌ای وجود دارد.
بازیگر نمایش "کلبه‌عموتم" بیان می کند: از ریاست و هیئت مدیره خانه تئاتر انتظار می‌رود علاوه بر حمایت‌های معنوی از هنرمندان و ایجاد راهکارهایی برای جذب بودجه، در راه مبارزه با مشکلات توان مقاومت داشته و بحران‌های موجود را مدیریت کنند.
وی در پایان تاکید می کند: امیدوارم با قضاوت‌های نا‌‌به‌جا در امور مربوط به تئاتر ایران کار‌شکنی ایجاد نشود و انتقادا‌تمان و نواقصی که از آن‌ها یاد می‌کنیم فقط ذهنی نباشد.
دیالوگی میان خانه تئاتر با مسئولان شکل نگرفته است
خیر‌الله تقیانیپور کارگردان تئاتر هم در خصوص سیاست‌های مدیریتی خانه تئاتر می گوید: از اصلی‌ترین معضلات این روزهای تئاتر ایران، قطع ارتباط و تعامل هیئت مدیره خانه تئاتر با دولتمردان است. سال‌‌ها خانه تئاتر مونو‌لوگ گفته است و دیالوگی به طور جدی و کارساز میان آنان با مسئولان شکل نگرفته است.
وی ادامه می دهد: ما در بیان انتظاراتمان دچار مشکل هستیم؛ مسئله بیمه تکمیلی هنرمندان و درگیری‌های آن کماکان ادامه دارد و هیچ تمهیدی برای بهبود این وضعیت عملی نشده است. خانه تئاتر همچون هر نهاد صنفی موظف به تعریف و پیگیری حق و حقوق اعضای خود از سازمان‌ها و نهادهای مختلف است.
به گفته کارگردان نمایش "بو‌قلمون" ، این اواخر خانه هنرمندان اشخاصی را به عنوان تهیه کننده تئاتر معرفی کرده است که فقط با افراد مشخصی همکاری می‌کنند و همین امر شرایطی ناخوشایند را برای عده‌ای از اهالی تئاتر رقم زده است.
تقیانیپور در پایان تصریح می کند: امیدوارم ایرج راد با افتتاح ساختمان جدید خانه تئاتر به دغدغه‌های سایر هنرمندان توجه کند.
خانه تئاتر جای لشکرکشی نیست
محمدرضا خاکی کارگردان تئاتر هم در مورد عملکرد خانه تئاتر می گوید: کاش اعضای خانه تئاتر به جای لشکرکشی و موضع‌گیری، فارغ از هرگونه مشکلات شخصی با یکدیگر همانند تمام دنیا در برخورد با مسائل روز تئاتر بر مبنای تعامل با هند‌مندان و مسئولان قدم بردارند.
به گفته خاکی، نگاه و توجه به اساسنامه و بازبینی آن، ساماندهی جریان‌های فکری و دانشجویی و تعیین وضعیت قرارداد گروه‌های تئاتر باید از اولویت‌های خانه تئاتر باشد.
اتنهای‌پیام/
