چرا ضریح امام حسین(ع) شش گوشه است؟

به گزارش حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در ذهن بسیاری از افراد این سئوال ایجاد شده که چرا برخلاف ضریح و مرقد امامان دیگر، ضریح مرقد مطهر سیدالشهدا(ع) شش گوشه ساخته شده است؟

دراین‌باره روایت‌های گوناگونی وجود دارد، اما مجموع این روایت‌ها و آن چه نزدیک تر به منطق به نظر می‌رسد، آن چیزی است که شیخ مفید(ره) در کتاب «الارشادات» آورده است .

او در بخشی از این کتاب نام 17 نفر از شهدای بنی‌هاشم در روز عاشورا را ذکر کرده و نوشته است: آنان پایین پای آن حضرت در یک قبر (گودی بزرگ) دفن شدند و هیچ اثری از قبرشان نیست و فقط زائران با اشاره به زمین در طرف پای امام(ع) آنان را زیارت می‌کنند و حضرت علی بن الحسین(ع) یعنی حضرت علی اکبر(ع) از جمله این شهدای بزرگ هستند.

برخی گفته‌اند: محل دفن حضرت علی اکبر(ع) نسبت به مرقد امام حسین(ع) نزدیک‌ترین محل است.

در بعضی از روایات دیگر از جمله کتاب «کامل الزیارات» جعفر بن محمد قمی هم آمده است: امام سجاد(ع) (با قدرت امامت و ولایت) به کربلا آمد و بنی‌اسد را سرگردان یافت، چون که میان سرها و بدن‌ها جدایی افتاده بود و آن‌ها راهی برای شناخت نداشتند، امام زین العابدین(ع) از تصمیم خود برای دفن شهیدان خبر داد، آنگاه به جانب جسم پدر رفت، با وی معانقه کرد و با صدای بلند گریست، سپس به سویی رفت و با کنار زدن مقدار کمی خاک قبری آماده ظاهر شد، به تنهایی پدر را در قبر گذاشت و فرمود: با من کسی هست که مرا کمک کند و بعد از هموار کردن قبر، روی آن نوشت: «هذا قبر الحسین بن علی بن ابی طالب الذی قتلوه عطشاناً غریب». این قبر حسین بن علی بن ابیطالب(ع) است، آن حسینی که او را با لب تشنه و غریبانه کشتند.

منبع: ستاد بازسازی عتبات عالیات

انتهای پیام/