به بهانه زادروز هوشنگ مرادی کرمانی؛
مردی از جنس قصه‌های کودکانه
امروز شانزدهم شهریور ماه، سالروز میلاد مردی از جنس ادب است.
به گزارش خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ امروز شانزدهم شهریور ماه، سالروز میلاد مردی از جنس ادب است.
هوشنگ مرادی کرمانی زاده سال 1323، در چنین روزی چشم به جهان گشود تا ادبیات معاصر ایران و بخصوص ادب کودک و نوجوان، صاحب نویسنده ای سبک شناس و چیره دست باشد.
این نویسنده در روستای سیرج کرمان، چشم به جهان گشود و آغاز زندگی پربارش در این روستا رقم خورد. مرادی کرمانی در کودکی به علت فقدان مادر و پدر زندگی سختی را می‌گذارند و در کنار مادربزرگ و پدربزرگش شب هایش را روز می‌کرد. از زمانی که هشت سال بیشتر عمر نکرده بود، در کنار درس خواندن به کار کردن نیز پرداخت.
او که شیفته سینما بود، پس از گذران این روزهای سخت، به تهران آمد تا در دانشکده هنرهای دراماتیک مشغول به تحصیل سینما شود و در عین حال در رشته ترجمه زبان انگلیسی نیز لیسانس بگیرد.
مرادی کرمانی زمانی که به تهران آمد، مشغول به کار کردن در مطبوعات شد و در همان سال ها اولین داستان وی با عنوان «کوچه ما خوشبخت‌ها» در مجله خوشه منتشر شد.
او پس از قلم زدن برای «خوشه»، شروع به نوشتن برای برنامه «خانه و خانواده» در رادیو کرد و خودش بر این باور است که نثرپردازی را از مجله «خوشه»، ارتباط با مخاطب را از نشریات هفتگی و گفتگو را از رادیو آموخته است.
همین فعالیت های روزنامه نگاری و نگارندگی وی باعث شد تا در سال 1350، اولین کتاب های خود با عنوان‌های «معصومه» و «من غزال ترسیده‌ای هستم» را به چاپ برساند و رسما سمت نویسندگی را برای خود کند، اما بی شک اتفاق مهم زندگی ادبی او، نوشتن «قصه‌های مجید» است. می توان گفت این کتاب به نوعی نقل کودکی های خود نویسنده است.
مرادی کرمانی صاحب آثار بسیاری در نثر فارسی است که چند مورد از آنها عبارتند از:
«خمره»، «آب انبار»، «معصومه»، «من غزال ترسیده ای هستم»، «قصه های مجید»، «بچه های قالیباف خانه»، «نخل»، «چکمه»، «داستان آن خمره»، «مشت بر پوست»، «تنور»، «پاو خورش»، «مهمان مامان»، «مربای شیرین»، «لبخند انار»، «مثل ماه شب چهارده»، «نه تر و نه خشک»، «شما که غریبه نیستید»، «ناز بالش»، «کبوتری توی کوزه»، «هوشنگ دوم»، «ته خیار».
این نویسنده به غیر از آثار داستانی که در بالا نام برده شد، در عرصه فیلمنامه نویسی و نمایشنامه نویسی نیز از خود آثار درخوری بر جای گذاشته است که چندی از آنان عبارتند از:
کاکلی، تیک تاک، کیسه برنج، مهمان مامان و ماموریت
مرادی کرمانی برای نوشتن این آثار گرانبها، جوایز داخلی و خارجی زیادی را اخذ کرده است که برخی از این افتخارات عبارتند از:
سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه در دوازدهمین جشنواره فیلم فجر (بهمن 1372)
جایزه مهرگان ادب
جایزه خوزه مارتینی (نویسنده و قهرمان ملی آمریکای لاتین) - سال ۱۹۹۵ میلادی
جایزه جهانی اندرسن - سال ۱۹۸۶ میلادی
جایزه کتاب سال ۱۹۹۴ کودکان و نوجوانان اتریش
عنوان نویسنده برگزیده کشور کاستاریکا
از آثار مرادی کرمانی در سینما هم استفاده های بسیاری شده است که مهمترین آنها را می‌توان سریال «قصه‌های مجید» به کارگردانی کیومرث پوراحمد و «مهمان مامان» ساخته داریوش مهرجویی دانست.
بی شک ادبیات ایران و جهان برای داشتن چنین نویسنده ای به خود می بالد.
انتهای پیام/
هوشنگ مرادی کرمانی زاده سال 1323، در چنین روزی چشم به جهان گشود تا ادبیات معاصر ایران و بخصوص ادب کودک و نوجوان، صاحب نویسنده ای سبک شناس و چیره دست باشد.
این نویسنده در روستای سیرج کرمان، چشم به جهان گشود و آغاز زندگی پربارش در این روستا رقم خورد. مرادی کرمانی در کودکی به علت فقدان مادر و پدر زندگی سختی را می‌گذارند و در کنار مادربزرگ و پدربزرگش شب هایش را روز می‌کرد. از زمانی که هشت سال بیشتر عمر نکرده بود، در کنار درس خواندن به کار کردن نیز پرداخت.
او که شیفته سینما بود، پس از گذران این روزهای سخت، به تهران آمد تا در دانشکده هنرهای دراماتیک مشغول به تحصیل سینما شود و در عین حال در رشته ترجمه زبان انگلیسی نیز لیسانس بگیرد.
مرادی کرمانی زمانی که به تهران آمد، مشغول به کار کردن در مطبوعات شد و در همان سال ها اولین داستان وی با عنوان «کوچه ما خوشبخت‌ها» در مجله خوشه منتشر شد.
او پس از قلم زدن برای «خوشه»، شروع به نوشتن برای برنامه «خانه و خانواده» در رادیو کرد و خودش بر این باور است که نثرپردازی را از مجله «خوشه»، ارتباط با مخاطب را از نشریات هفتگی و گفتگو را از رادیو آموخته است.
همین فعالیت های روزنامه نگاری و نگارندگی وی باعث شد تا در سال 1350، اولین کتاب های خود با عنوان‌های «معصومه» و «من غزال ترسیده‌ای هستم» را به چاپ برساند و رسما سمت نویسندگی را برای خود کند، اما بی شک اتفاق مهم زندگی ادبی او، نوشتن «قصه‌های مجید» است. می توان گفت این کتاب به نوعی نقل کودکی های خود نویسنده است.
مرادی کرمانی صاحب آثار بسیاری در نثر فارسی است که چند مورد از آنها عبارتند از:
«خمره»، «آب انبار»، «معصومه»، «من غزال ترسیده ای هستم»، «قصه های مجید»، «بچه های قالیباف خانه»، «نخل»، «چکمه»، «داستان آن خمره»، «مشت بر پوست»، «تنور»، «پاو خورش»، «مهمان مامان»، «مربای شیرین»، «لبخند انار»، «مثل ماه شب چهارده»، «نه تر و نه خشک»، «شما که غریبه نیستید»، «ناز بالش»، «کبوتری توی کوزه»، «هوشنگ دوم»، «ته خیار».
این نویسنده به غیر از آثار داستانی که در بالا نام برده شد، در عرصه فیلمنامه نویسی و نمایشنامه نویسی نیز از خود آثار درخوری بر جای گذاشته است که چندی از آنان عبارتند از:
کاکلی، تیک تاک، کیسه برنج، مهمان مامان و ماموریت
مرادی کرمانی برای نوشتن این آثار گرانبها، جوایز داخلی و خارجی زیادی را اخذ کرده است که برخی از این افتخارات عبارتند از:
سیمرغ بلورین بهترین فیلمنامه در دوازدهمین جشنواره فیلم فجر (بهمن 1372)
جایزه مهرگان ادب
جایزه خوزه مارتینی (نویسنده و قهرمان ملی آمریکای لاتین) - سال ۱۹۹۵ میلادی
جایزه جهانی اندرسن - سال ۱۹۸۶ میلادی
جایزه کتاب سال ۱۹۹۴ کودکان و نوجوانان اتریش
عنوان نویسنده برگزیده کشور کاستاریکا
از آثار مرادی کرمانی در سینما هم استفاده های بسیاری شده است که مهمترین آنها را می‌توان سریال «قصه‌های مجید» به کارگردانی کیومرث پوراحمد و «مهمان مامان» ساخته داریوش مهرجویی دانست.
بی شک ادبیات ایران و جهان برای داشتن چنین نویسنده ای به خود می بالد.
انتهای پیام/
