روز جهانی شکار کانگورو
نوزده سال پیش در چنین روزی اتفاقی تاریخی برای فوتبال کشورمان رقم خورد که هر ورق آن تداعی خاطره ای شیرین برای مردم ایران است.
به گزارش خبرنگار گروه ورزشی فوتبال و فوتسال باشگاه خبرنگاران جوان 8 آذر سال 1376 در ورزشگاه کریکت ملبورن رویایی واقعی و باورنکردنی در حضور بیش از 85 هزار تماشاگر به تصویر کشیده شد که هنوز هم تمامی آن خاطرات برای مردم ایران وصف ناپذیر است.
صعود از جهنم ملبورن
تیم ملی از روزهای تلخ ریاض ، دوحه ، کوالالامپور و شکست‌های باور نکردی برابر عربستان، قطر و ژاپن، با اندوخته نه چندان مطمئن با تساوی یک – یک پای به جهنم کریت گراند ملبورن گذاشت تا در حضور سیل تماشاگران استرالیا برابر این تیم صف‌آرایی کند.
شور و شوق زایدالوصف 70 میلیون ایرانی
اگر سال‌ها هم بگذرد، هشت آذر انگار برای فوتبالی‌ها و غیر فوتبالی‌ها روز دیگری است که اغلب مردم از آن خاطره دارند، همان روزی که به یک باره وزن کره زمین سبک شد. چرا که هفتاد میلیون مقابل دیدگان بیش از 85 هزار تماشاگر موفق شدند به جام جهانی 1998 فرانسه صعود کنند.
نسل به یاد ماندنی
نسل فوتبال ما در سال 1376 به قدری قدرتمند و باصلابت بود که فوتبال ایران تا سال‌های سال از حضور آن‌ها سود برد و وجود بازیکنان آن نسل در فوتبال ایران منشأ اثرهای مفید و ماندگاری بود. عابدزاده به عنوان دروازه‌بان شماره یک تیم ملی، سال‌ها حضوری مقتدر درون دروازه داشت و هنوز هم هر کسی پیراهن شماره یک تیم ملی را می‌پوشد خواه و ناخواه با او مقایسه می‌شود.
علی دایی پس از آن بازی راه طولانی پیشرفت را پله پله طی کرد و به سطوح بالای فوتبال دنیا رسید. نایب قهرمان اروپا شد و در لیگ قهرمانان اروپا خوش درخشید و اکنون او آقای گل فوتبال جهان است. خداداد عزیزی، کریم باقری، مهدی پاشازاده، رضا شاهرودی و مهدی مهدوی‌کیا راهی تیم‌های خارجی شدند و تا سال‌ها لژیونر باقی ماندند. هر چند در میان آن‌ها مهدوی‌کیا ثبات بیشتری داشت و به موفقیت‌های بسیاری دست یافت.
نیمه اول
تماشاگران استرالیایی موقع خواندن سرود ملی ایران با سوت کشیدن و سر و صدا به سرود ملی ایران توهین می‌کنند استرالیا بازی را هجومی آغاز کرد و در دقیقه یک بازی آئوریلیو ویدمار در محوطه شش قدم با احمدرضا عابدزاده تک به تک شد که دروازه‌بان ایران او را ناکام گذاشت.
در ادامه حملات پی در پی استرالیا نتیجه داد و گل دقیقه 32 هری کیول با سانتر آئوریلیو ویدمار استرالیا را از ایران پیش انداخت. استرالیایی‌ها در تمام نیمه نخست، بر تیم ایران تاختند و موقعیت‌های زیادی داشتند، در حالی که ایران تنها یک فرصت توسط مهدی مهدوی‌کیا و آن هم روی فرار انفرادی وی در دقیقه 43 پیدا می‌کند. در این نیمه علاوه بر گلزنان استرالیا، مارک ویدوکا، استن لازاردیس، رابی اسلاتر و آئوریلیو ویدمار صاحب فرصت‌های بی‌شماری شدند.
احمدرضا عابدزاده، دروازه‌بان و کاپیتان ایران، با درخشش خود و بازیکنانی نظیر مهدی پاشازاده و محمد خاکپور دروازه‌بان را از دریافت گل‌های بیشتر نگهبانی کرد و در یکی از فرصت‌های خطرناک هری کیول از فاصله کم و نزدیک نقطه پنالتی، به دروازه خالی ایران شوت محکمی زد که مهدی پاشازاده، توپ را با ضربه سر و از روی دروازه ایران به کرنر فرستاد. نیمه نخست با نتیجه یک بر صفر به نفع تیم ملی استرالیا پایان یافت.
از قول ویدا بین دو نیمه گفته شد: بچه ها من حرف خاصی برای گفتن ندارم بروید داخل و هر طور که صلاح می‌دانید بازی کنید.
نیمه دوم
در آغاز نیمه دوم و دقیقه 48 بازی، استرالیا با سانتر استان لازاریدیس و ضربه تمام کننده آئوریلیو ویدمار به گل دوم می‌رسد با این حال میل بازیکنان استرالیا برای گل‌زنی چندان کاهش نمی‌یابد و در حالی که با این نتیجه صعودشان حتمی است باز هم به حملات همه جانبه خود ادامه می‌دهند بازیکنان ایران که همه چیز را از دست رفته می‌بینند، تمام تلاش خود را به کار می‌گیرند تا به گل برسند، اما کافی نیست و تلاش‌هایشان تنها منجر به یک موقعیت سانتر از جناح چپ استرالیا توسط کریم باقری می‌شود.
استرالیایی‌ها همچنان موقعیت‌های گل را از دست می‌دهند تا اینکه پیتر هور چهره شناخته شده استرالیایی که بارها در روند مسابقات مختلف اختلال ایجاد کرده بود، وارد زمین می‌شود و تور دروازه ایران را پاره می‌کند. بازی حدود 10 دقیقه متوقف می‌شود و به نوعی باعث افزایش تمرکز بازیکنان ایران و سردرگمی بازیکنان استرالیا می‌شود. دروازه بان تیم ایران احمدرضا عابدزاده برای حفظ روحیه تیم شروع به انجام حرکات نمایشی و پشتک زدن می‌کند که پس از بازی بدل به یکی از به یادماندنی‌ترین صحنه‌ها برای ایرانیان می‌شود.
در ادامه، دقیقه 71 در اثر برخورد هری کیول با احمدرضا عابدزاده داور به کیول کارت زرد می‌دهد. در دقیقه 76 ایران توسط کریم باقری و با دخالت بازیکنانی چون خداداد عزیزی و ابراهیم تهامی گلی به ثمر می‌رساند و نتیجه بازی 2 – 1 به سود استرالیا می‌شود چند دقیقه بعد خداداد عزیزی از روی پاس در عمق علی دایی در موقعیت تک به تک با مارک بوسنیچ قرار می‌گیرد و دروازه او را باز می‌کند بازی پس از هشت دقیقه وقت اضافی، با نتیجه 2 – 2 به پایان می‌رسد و ایران به عنوان آخرین تیم به جام جهانی فوتبال صعود می‌کند.
پس از بازی از قول والدید سرمربی برزیلی تیم ملی فوتبال ایران از تیم ساخته دست محمد مایلی کهن را تحویل گرفته بود گفته شد: من فقط روی نیمکت نشستم و دعا می‌کردم. البته وقتی صعود کردیم، دلم برای استرالیایی‌های سوخت چون در آن لحظات می‌دانستیم چه غم سنگینی در دل دارند، به ویژه کودکان استرالیایی می‌گریستند و می‌پنداشتند تیمشان باید برنده این بازی می‌شد.
بسیاری از طرفداران استرالیایی این بازی را تلخ‌ترین لحظه در تاریخ ورزش این کشور می دانند گزارشگر استرالیایی بازی پس از پایان آشکارا پیش چشم بینندگان تلویزیونی گریه کرد و صدای جواد خیابانی گوینده ایرانی مستقر در ورزشگاه نیز خبر از گریه و اشک شوق وی می‌داد. بازیکنان ایران آنقدر خوشحال بودند که پس از سوت پایان بازی، داور مسابقه (ساندروپول) را در آغوش گرفتند.
ویرا پس از این صعود تاریخی کنار گذاشته شد
پس از این صعود تاریخی با تغییرات فدراسیون فوتبال ویرا از تیم ملی کنار گذاشته شد و جای خود را به ایویچ سپرد تا تیم ملی بستری ساخته شود، نیمکتی که به ایویچ هم وفا نکرد. ویرا در سه بازی پر هیجان و نفس گیر توانسته بود ایران را راهی جام جهانی 1998 فرانسه کند.
آمار و جرئیات بازی
ورزشگاه کریکت ملبورن-8 آذر
تماشاگران:85022 نفر – ساعت 12:30 به وقت تهران
داور: ساندروپل
ترکیب استرالیا: مارک بوسنیچ، کرگ مور،استیو هوروات،آلکس توبین،استن لازاریدیس، رابی اسلاتد، ندزلیچ، اولیور ویدمار، کرگ فاستر، مارک ویدوکا، هری کیول
ذخیره ها: ارنی تاچای، تونی ویدمار، گراهام آرنولد
مربی: تری ونه بلز(انگلیس)
ترکیب ایران: احمدرضا عابدزاده، محمد خاکپور، نعیم سعداوی، افشین پیروانی، مهدی پاشازاده، حمید استیلی، کریم باقری، مهدی مهدوی کیا، رضا شاهرودی، خداداد عزیزی و علی دایی
ذخیره ها: ابراهیم تهامی، علیرضا منصوریان، علی اکبر استاد اسدی
مربی: والدیر ویرا(برزیل)
انتهای پیام/
الان هم یادش می افتم موهای تنم سیخ میشن
ما تو خونه داشتیم بازی رو می دیدیم .از اظطراب بازی داشتیم جان به جان تسلیم می کردیم
اونوقت عابدزاده تو زمین یه دستی توپ می گرفت .پشتک می زد.و....
واقعا اسطوره بودند