نشست نقش عرفان در گسترش اسلام

به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از مشهد،مجید تقوی بهبهانی، استاد دانشگاه فردوسی مشهد مقدس گفت: موضوع اصلی عرفان، خودشناسی و خدا شناسی است و در این مسیر به سوال همیشگی انسان که از کجا آمده ام و آمدنم بهر چه بود جواب داده می‌شود.

او افزود: خلقت خداوند بنا بر نص صریح قرآن بیهوده و عبث نبوده است و عبادت و بندگی مسیری است که انسان را به هدف غایی خود یعنی برگشت به ذات مقدس الهی کمک می‌کند.

این استاد دانشگاه ادامه داد: خداوند حکیم است و حکیم به این معناست که هیچ کاری را بدون معنا و بی هدف انجام نمی‌دهد و هدف از خلقت انسان و حضور او در روی زمین نیز طی مدارج و کسب کمالاتی است که او را شایسته برگشت به جایگاه اصلی خود کند.

---

بیشتر بخوانید

---

تقوی بهبهانی در خصوص تاریخ عرفان و وجه تمایز آن با تصوف بیان کرد: بعد از پیشرفت اسلام و جهانی شدن آن و مبادلاتی فکری با دیگر سرزمین‌ها و تفکرات، بعضی مناسک در بین اهل دین و مذهب به وجود آمد که در مجموع پسندیده اهل دل نبود و این مناسک به تصوف شهره شد.

او تصریح کرد: عرفان اندیشه‌های ناب شیعی و اسلام برگرفته از آیات قرآن و حدیث و نهج البلاغه و صحیفه سجادیه است که کاملا از تصوف و مناسک آن مجزا است.

نویسنده کتاب شادکامی از نگاه مولانا تاکید کرد: پایه عرفان شریعت است و در واقع عرفان با التزام به عبادات و واجبات و نوافل حقیقت را از راه دل ادراک می‌کند.

تقوی اظهار کرد:عرفان در ابتدا و پس از رواج تجمل گرایی و کاخ نشینی بعضی از مسلمانان با عرفان زاهدانه صحابه‌ای مانند سلمان فارسی، ابوذر غفاری شکل گرفت و در ادامه در طول قرن‌ها با ورود عشق به خداوند، عرفان عاشقانه در وجود کسانی مانند بایزید بسطامی، ابوسعید ابوالخیر و مولانا متجلی شد و در زمان اخیر نیز با وجود کسانی مانند آقا سید علی قاضی و علامه طباطبایی ادامه یافته است.

انتهای پیام//م. م