تاثیر استرس‌های درونی و بیرونی بر روابط زناشویی

لیلا شقاقی، روانشناس بالینی در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان درباره تحکیم روابط زناشویی اظهار کرد: تمام روابط زناشویی تحت استرس‌های درونی و بیرونی قرار دارد. استرس‌های بیرونی مانند مسائل اقتصادی، اجتماعی، مالی، شغلی، حتی روابط زوجین با خانواده‌های طرفین می‌توانند روی یک رابطه تاثیر بگذارند. بهترین حالت این است که زوجین زمانی که با استروس‌ها رو به رو شدند به خوبی با آن برخورد کرده و بهترین روش را اجرا کنند. حتما زوجین از ابتدا روابط زناشویی خود برنامه ریزی مناسب زندگی داشته باشند. میزان اثر پذیری  روابطشان با خانواده‌ها  موجب می‌شود که بتوانند با گفتمان راحت  خیلی از مسائل را رفع کنند.  

او گفت: اما استرس‌های درونی که در زوج‌ها وجود دارد مسائل ذاتی است. با گذشت زمان استروس‌های درونی روی زن و شوهر تاثیر می‌گذارد. یکی از مسائلی که زوج باید مد نظر داشته باشد  و آن را رفع کند ویژگی  عدم کنترل‌گری است. ما نمی‌توانیم بخواهیم طرف مقابل حتما  شکل خودمان باشد. ما در ابتدا که وارد روابط زناشویی می‌شویم بحث عدم کنترل گری مطرح است.

شقاقی بیان کرد: باید سعی کنیم بهترین خودمان را در رابطه نشان دهیم. با گذشت زمان فرد وارد  رابطه عمیق‌تری با همسر خود می‌شود که موجب کاهش نگرانی خواهد شد. شخصیت واقعی فرد از گذشته‌های دور تا الان دستخوش یکسری اتفاق‌هایی است  که آسیب دیده و می‌تواند رابطه را مخدوش کند. زمانی که فردی بخواهد همسرش را کنترل کند، مشخصا تنشهای زیادی را تجربه خواهد کرد. به نظر می‌آید که پذیرش طرف مقابلی که خودش عقاید و افکار شخصی دارد، دشوار باشد. تحت کنترل داشتن طرفین نسبت به هم یعنی هر لحظه نگران از دست دادن یا طرد شدن در رابطه را خواهیم داشت.  

او تصریح کرد: با اتفاق‌هایی که پیرامون ما پیش می‌آید باید بتوانیم رابطه خود را تقویت و بهتر از قبل کنیم. یعنی اعتماد و خودباوری را برای خودمان ایجاد کنیم. کیفیت رابطه خود را بالا ببریم  آن را غنی کنیم. بهتر است دو طرف همدیگر  با تمام تفاوت‌های شخصیتی همدیگر را بپذیرند. زمانی یک رابطه زیبا و قشنگ می‌شود که تمام تفاوت‌ها را بشناسیم و به آن‌ها احترام بگذاریم. هر فردی با ۵ هدف اساسی وارد این دنیا می‌شود؛ احترام و ارزشمند بودن، نیاز به قدرت و آزادی، نیاز به تفریح و بقا، که باید هر کدام از این نیاز‌ها مورد توجه قرار بگیرند.  

این روانشناس بالینی گفت: اما آن چیزی که باعث مخدوش شدن رابطه‌ها می‌شود تفاوت میزان و شدت نیاز‌ها با هم است. ممکن است برخی نیاز تفریحاتشان به میزان ۵۰ درصد و یا برخی دیگر ۸۰ درصد باشد. اگر فردی میزان تفریحش ۵۰ است مناسب خواهد بود. نیاز به ارزشمندی اگر یک فردی نیاز او ۲۰ درصد است نمی‌توان گفت بد یا خوب است. ما می‌توانیم با بررسی این مشکلات همدیگر را درک کنیم نه این که یکدیگر را آزار دهیم.

او تصریح کرد:هویت جدید فردی را در خود ایجاد کنیم. یعنی تمام رفتار‌های شخصیتی که در نوجوانی داشتیم را تغییر بدهیم و آن را ادامه ندهیم. اگر به همان شکل قدیم بخواهیم ادامه دهیم مشکلات خودمان را خواهیم داشت.