شهید امیر سرتیپ خلبان احمد کشوری ۱۸ آذر ماه ۱۳۵۹ در حالی که از مأموریتی بسیار دشوار پیروز باز میگشت، در منطقه میمک هدف حمله یک فروند میراژ عراقی قرار گرفت و به شهادت رسید.
دست و چشم مرا بستند و دو نگهبان در حالیکه بازويم را گرفته بودند مرا پايين برده، سوار ماشين كردند. از چند خيابان و چهارراه و چالهها و دست اندازهاییکه در مسیر بود گذشتیم.
خلبان شدن آرزوی هر کودکی است و این خواسته تنها میان کودکان ایرانی رواج ندارد و در تمام دنیا به همین شکل است. برخی از این کودکان بزرگ شده و دنبال آرزویشان می روند اما عده ای دیگر از این آرزو دور می شوند.
با صدای آژیر قرمز ناگهان رشته افکارم گسسته شد، نمیدانستم چه اتفاقی افتاده. لحظهای بعد صدای عبور هواپیمای (اف-4) را در آسمان پایگاه هوایی الرشید بغداد شنیدم و برایم خیلی عجیب بود؛ زیرا عراق فقط هواپیمای روسی داشت...
سروان جلو آمد و با فشار دست به روی سینهام، مرا روی زمین خواباند. یک نفر مچ پاهایم را به هم بست. لحظهای بعد حس کردم دو چیزی مانند گیره به دو لاله گوشم وصل کردند...
با باز شدن در اتاق از خواب پريدم. سر جايم روي تشك نشستم. همان سرهنگ و سروان بازجو بودند و مثل دفعه قبل همان سؤالات را تكرار كردند و اين بار خشنتر و عصبانيتر از دفعه پيش بودند.
افکار خودم را جمع و جور کردم و به یاد دوران آموزشی افتادم. استاد میگفت در اسارت نباید دروغ بگویید. فقط به 4 یا 5 سوال که مربوط به اسم، درجه، نوع هواپیما و پایگاه مربوط است باید جواب داده شود.
فرمانده نیروی هوایی ارتش با بیان اینکه باید بیش از پیش به امر قطعهسازی توجه کنیم، گفت: باید ضمن پیاده کردن سیاستگذاری جدید از طرح و روشهای نوین بهره گرفته و از روزمرگی پرهیز کنیم.
صدای انفجار و سوختن چیزی از سمت چپم شنیده میشد. بیاختیار سرم را به سمت صدا چرخاندم. دود غلیظی همراه شعله از پشت تپه به هوا بلند بود، متوجه شدم تجهیزات عراقیهاست که در آتش راکتهای اصابت شده میسوزد. لاشه هواپیما هم دقیقاً روی هدف خورده بود و با بنزین زیادی که داشت منطقه وسیعی را به آتش کشیده بود.
شهید سرلشکر "حسین لشگری" خلبان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، پس از 18 سال (6410 روز) اسارت در زندانهای رژیم بعث عراق، در فروردین 1377 به ایران بازگشت.
شهید سرلشکر "حسین لشگری" خلبان نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، پس از 18 سال (6410 روز) اسارت در زندانهای رژیم بعث عراق، در فروردین 1377 به ایران بازگشت.
سرتيپ خلبان "ناصر ايزدي فر" گفت: نيروهاي انقلابي همچنان وفادار به اهداف حضرت امام راحل با تبعيد، شكنجه و تير باران از صحنه اتقلاب، دفاع از وطن و آرمان ايراني دور نگه داشته ميشدند.