چندین سازمان بین‌المللی با حمایت از موضع ایران در مذاکرات با آمریکا، خواستار لغو فوری تحریم‌ها، پایان تهدیدات نظامی و به رسمیت شناختن حق ایران برای توسعه برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز شدند.
سفر مقامات ایران و عمان به روسیه، گمانه‌زنی‌ها درباره نقش مسکو در توافق هسته‌ای ایران و آمریکا را افزایش داده است. آیا روسیه می‌تواند با ایفای نقش داوری و میزبانی ذخایر اورانیوم، کلید حل این بحران باشد؟
پس از سال‌ها تنش و رقابت، سفر وزیر دفاع عربستان به تهران، بارقه‌های امید برای فصل نوینی در روابط ایران و عربستان را روشن کرد. این رویداد، با توجه به تغییرات ژئوپلیتیکی منطقه و نیاز هر دو کشور به همکاری، می‌تواند گامی مهم در راستای ثبات و توسعه پایدار باشد.
در حالی که دولت دوم ترامپ به دنبال گشایش باب مذاکره با ایران است، تناقض‌گویی‌ها و نبود یک استراتژی روشن، این تلاش‌ها را در هاله‌ای از ابهام فرو برده است. برای رسیدن به توافق، دولت ترامپ نیازمند برداشتن گام‌های مشخصی است تا جدیت خود را ثابت کند.
در اقامتگاه سفیر عمان در رم، جایی که پیام‌ها با وساطت دیپلمات‌های عمانی میان ایران و آمریکا ردوبدل شد، ایران با اقتداری کم‌نظیر، نه‌تنها چارچوب مذاکرات غیرمستقیم را به نفع حفظ منافع ملی خود هدایت کرد، بلکه با تعیین خطوط قرمز و پیشبرد دیپلماسی هوشمندانه، نشان داد که در میدان مذاکره، بازیگری تعیین‌کننده است.
در حالی که مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا در موضوع هسته‌ای به اوج خود رسیده، واشنگتن از رسانه به عنوان یک ابزار قدرتمند برای اعمال فشار و تاثیرگذاری بر افکار عمومی ایران استفاده می‌کند. تهران برای مقابله با این جنگ رسانه‌ای و حفظ منافع ملی، نیازمند یک استراتژی رسانه‌ای فعال و شفاف است.
الگوی لیبی که به‌عنوان نمونه‌ای از خلع سلاح داوطلبانه مطرح شد، برای ایران نمادی از فریب و خیانت است و مذاکرات با زبان تهدیدی نمی‌تواند به توافقی پایدار منجر شود.
پس از سال‌ها تنش، بارقه‌های امیدی در مذاکرات هسته‌ای ایران و آمریکا در رم پدیدار شد؛ دو طرف پیشرفت “بسیار خوب” را گزارش داده و برای ادامه گفتگوها در هفته آینده به توافق رسیدند.
معاون ارتباطات و اطلاع‌رسانی دفتر رئیس جمهور گفت: مذاکرات سازنده و توافق با قدرت‌های بزرگ در چارچوب مصالح نظام و منافع ملی تنها یک قطعه از پازل بزرگ ایران قوی است.
مذاکرات ایران و آمریکا در عمان، در بستر دیپلماسی دیجیتال، شاهد تبادل پیام‌ها و روایت‌های متعددی در فضای مجازی بود. این تعاملات نشان داد که در دنیای امروز، دیپلماسی بدون حضور فعال در فضای دیجیتال، ناقص و ناکارآمد خواهد بود.