در دو دهه اخیر پاره‌ای از ابواب جمعی سلطنت اشاره کرده‌اند که شاه پس از مشاهده بی‌علاقگی ملت ایران به خویش، نرمخو و مهربان تصمیم به خروج از کشور گرفت و از تداوم راه سرکوب و کشتار چشم پوشید.
در این مطلب مناسبات سران رژیم گذشته با متولیان صهیونیسم به مدد برخی تحلیل‌ها و روایات مورد ارزیابی قرار گرفته است. امید آنکه تاریخ پژوهان معاصر و عموم علاقه‌مندان را مفید و مقبول آید.