مرشد جوان در موسسه هنرمندان پیشکسوت چه گفت؟
محسن میرزا علی با نام «مرشد میرزاعلی»برای پیگیری روند عضویت پدرش در موسسه هنرمندان پیشکوت حاضر شده بود، صحبت هایی را درباره میزان توجهی که به هنرمندان پیشکسوت در کشور می شود مطرح کرد.
به گزارش حوزه تئاتر گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان به نقل از روابط عمومی موسسه هنرمندان پیشکسوت، مرشد میرزا علی در ابتدای صحبت هایش با اشاره به اینکه پدارنش از زمان صفویه تا کنون نقال و پرده خوان بوده اند و این هنر موروثی و سینه به سینه منتقل شده تا به وی برسد اظهار کرد: پدرم مرشد «ابوالحسن میرزاعلی» اردیبهشت امسال بود که موفق به اخذ مدرک درجه یک هنر در زمینه کارگردانی،موسیقی ،نقالی و پرده خوانی شده است و در حقیقت امروز نیز برای پیگیری روند عضویت پدر در موسسه هنرمندان پیشکسوت به این موسسه آمدم. اما چند وقتی بود که این دغدغه را داشتم که عاقبت ما هنرمندان جوان چه خواهد شد؟!
مرشد میرزا علی افزود: وقتی شرایط بسیاری از پیشکسوتان هنرمند را ملاحظه می کنیم، اشک در چشمانمان حلقه می زند. به نظر من حداقل در حوزه هنرهای آیینی و سنتی همچون نقالی و پرده خوانی، جدای از عشق به امیرالمومنین علی (ع) و همچنین عشق به میهن عزیزمان ایران، ما هنرمندان جوان هم باید به فکر آتیه خود باشیم. تازه به عنوان مثال من جوان امروز اگر از راه هنرم هم نتوانم ارتزاق کنم باز توان کار یدی را دارم، اما پیشکسوتان چه کنند؟
مرشد با یاد کردن از زنده یاد «مرشد ترابی» که چند سال پیش به دلیل بیماری سرطان دار فانی را در «بیمارستان مدائن» و بی توجهی مسولین ودا گفت، تصریح کرد: به جز کمک هایی بسیار محدود از سوی بخش نمایش هایی آیینی و سنتی حمایت دیگری از زنده یاد ترابی نشد، به راستی حق پیشکسوتی چون مرشد ترابی این بود؟ به راستی وظیفه کدام مسولین است که به مرشد ترابی ها رسیدگی کنند؟ یا پدر خود من که در حال حاضر از بیماری سرطان حنجره رنج می برد، آیا رواست که برای 4 سال مستمری ناچیز 80 هزارتومانیش که حالا با درجه یک هنری باید 120 هزارتومان باشد،قطع شده باشد؟
وی با اشاره به حضورش در «موسسه هنرمندان پیشکسوت» خاطر نشان کرد: درد دل و مسئله زیاد است، و نکات زیادی را می توان به همین شکل ذکر کرد، اما امروز با حضورم در این موسسه و آشنایی نزدیک با فعالیت هایی که در این موسسه صورت می گیرد، نقطه امیدی در دلم روشن شد.ولی باز به عقیده من یک دست صدا ندارد، این فعالیت ارزشمند در حمایت از سپید مویان عرصه هنر که توسط این موسسه انجام می گیرد احتیاج به یاری و حمایت دارد.
فرزند پیشکسوت نقالی کشور گفت:این هنر نه برای کشور خودمان که برای تمام دنیا شناخته شده است و اجرا در دانشگاه های 38 کشور جهان، ثبت جهانی در یونسکو، اجراهای ویژه ریاست جمهوری و مورد تایید رهبری، نشانگر همین موضوع است. من پیشنهاد می کنم اگر این هنر خوب است مسولین نیز به حرف هنرمندانش گوش دهند؛ مهمترین کاری که امروز می توان در حمایت از تشکیلاتی ارزشمند چون موسسه هنرمندان پیشکسوت داشت، در اختیار قرار دادن جایی است که پیشکسوتان بتوانند در کنار انتقال تجربیات گران سنگ خود به جوانان ، حتی از نظر کار و معیشت نیز خود را تامین کنند.
او در ادامه اضافه کرد: عده زیادی هنرمند هستند که امروز بیمه ندارند،یا مورد بی توجهی و بی مهری قرار گرفته اند و از قضا توقع چندانی هم ندارند، مهمترین کاری که از دست مسولین بر می آید و هزینه ای هم در بر ندارد،کاریست که این موسسه امروز به رغم تمام کاستی ها انجام می دهد و آن توجه و محبت به پیشکسوتی است که عمر، سلامتی و جان خود را برای فرهنگ و هنر این جامعه گذاشته است و امروز تنها انتظارش، یک نگاه گرم است.
مرشد میرزا علی در پایان با بیان اینکه موسسه هنرمندان پیشکسوت ، نقطه روشنی بر امید هنرمندان با سابقه کشور است است یادآور شد: این مهم تنها بر زندگی هنرمندان قدیمی و سالمند موثر نخواهد بود، بلکه من هنرمند جوان نیز با دیدن کرامت امروز هنرمند پیشکسوت تشویق می شوم تا کار و هنرم را جدی تر دنبال کنم، چون می دانم در کهن سالی کسی هست تا دست مرا بگیرد، اما باز به شرط حمایت و یاری بیش از پیش مسولین.
وی صحبت خود را با خواند بیتی شعر در خطاب به مسولین و مدیرانی که امروز توان رسیدگی و حل فصل بسیاری از مسائل را دارند گفت: تا نیفتادی زپا افتادگان را دست گیر/ تا که در افتادگی پیدا کنی، بسیارها.
انتهای پیام/
مرشد میرزا علی افزود: وقتی شرایط بسیاری از پیشکسوتان هنرمند را ملاحظه می کنیم، اشک در چشمانمان حلقه می زند. به نظر من حداقل در حوزه هنرهای آیینی و سنتی همچون نقالی و پرده خوانی، جدای از عشق به امیرالمومنین علی (ع) و همچنین عشق به میهن عزیزمان ایران، ما هنرمندان جوان هم باید به فکر آتیه خود باشیم. تازه به عنوان مثال من جوان امروز اگر از راه هنرم هم نتوانم ارتزاق کنم باز توان کار یدی را دارم، اما پیشکسوتان چه کنند؟
مرشد با یاد کردن از زنده یاد «مرشد ترابی» که چند سال پیش به دلیل بیماری سرطان دار فانی را در «بیمارستان مدائن» و بی توجهی مسولین ودا گفت، تصریح کرد: به جز کمک هایی بسیار محدود از سوی بخش نمایش هایی آیینی و سنتی حمایت دیگری از زنده یاد ترابی نشد، به راستی حق پیشکسوتی چون مرشد ترابی این بود؟ به راستی وظیفه کدام مسولین است که به مرشد ترابی ها رسیدگی کنند؟ یا پدر خود من که در حال حاضر از بیماری سرطان حنجره رنج می برد، آیا رواست که برای 4 سال مستمری ناچیز 80 هزارتومانیش که حالا با درجه یک هنری باید 120 هزارتومان باشد،قطع شده باشد؟
وی با اشاره به حضورش در «موسسه هنرمندان پیشکسوت» خاطر نشان کرد: درد دل و مسئله زیاد است، و نکات زیادی را می توان به همین شکل ذکر کرد، اما امروز با حضورم در این موسسه و آشنایی نزدیک با فعالیت هایی که در این موسسه صورت می گیرد، نقطه امیدی در دلم روشن شد.ولی باز به عقیده من یک دست صدا ندارد، این فعالیت ارزشمند در حمایت از سپید مویان عرصه هنر که توسط این موسسه انجام می گیرد احتیاج به یاری و حمایت دارد.
فرزند پیشکسوت نقالی کشور گفت:این هنر نه برای کشور خودمان که برای تمام دنیا شناخته شده است و اجرا در دانشگاه های 38 کشور جهان، ثبت جهانی در یونسکو، اجراهای ویژه ریاست جمهوری و مورد تایید رهبری، نشانگر همین موضوع است. من پیشنهاد می کنم اگر این هنر خوب است مسولین نیز به حرف هنرمندانش گوش دهند؛ مهمترین کاری که امروز می توان در حمایت از تشکیلاتی ارزشمند چون موسسه هنرمندان پیشکسوت داشت، در اختیار قرار دادن جایی است که پیشکسوتان بتوانند در کنار انتقال تجربیات گران سنگ خود به جوانان ، حتی از نظر کار و معیشت نیز خود را تامین کنند.
او در ادامه اضافه کرد: عده زیادی هنرمند هستند که امروز بیمه ندارند،یا مورد بی توجهی و بی مهری قرار گرفته اند و از قضا توقع چندانی هم ندارند، مهمترین کاری که از دست مسولین بر می آید و هزینه ای هم در بر ندارد،کاریست که این موسسه امروز به رغم تمام کاستی ها انجام می دهد و آن توجه و محبت به پیشکسوتی است که عمر، سلامتی و جان خود را برای فرهنگ و هنر این جامعه گذاشته است و امروز تنها انتظارش، یک نگاه گرم است.
مرشد میرزا علی در پایان با بیان اینکه موسسه هنرمندان پیشکسوت ، نقطه روشنی بر امید هنرمندان با سابقه کشور است است یادآور شد: این مهم تنها بر زندگی هنرمندان قدیمی و سالمند موثر نخواهد بود، بلکه من هنرمند جوان نیز با دیدن کرامت امروز هنرمند پیشکسوت تشویق می شوم تا کار و هنرم را جدی تر دنبال کنم، چون می دانم در کهن سالی کسی هست تا دست مرا بگیرد، اما باز به شرط حمایت و یاری بیش از پیش مسولین.
وی صحبت خود را با خواند بیتی شعر در خطاب به مسولین و مدیرانی که امروز توان رسیدگی و حل فصل بسیاری از مسائل را دارند گفت: تا نیفتادی زپا افتادگان را دست گیر/ تا که در افتادگی پیدا کنی، بسیارها.
برای آگاهی از آخرین اخبار و پیوستن به کانال تلگرامی باشگاه خبرنگاران جوان اینجا کلیک کنید.
انتهای پیام/
