صندلی‌های دانشگاهها، خالی از دانشجو/ چرا کنکوری‌ها قید دانشگاه را زدند؟
انتخاب رشته کنکور در حالی به اتمام رسید که نزدیک به ۵۰ درصد از دانشجویان مجاز به انتخاب رشته، قید دانشگاهها را زدند.
به گزارش خبرنگار حوزه دانشگاهی گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، انتخاب رشته کنکور سراسری ۱۴۰۰ در تاریخ ۲۱ مرداد به پایان رسید. در این آزمون یک میلیون و ۸۲ هزار و ۹۰۰ داوطلب مجاز به انتخاب رشته شده بودند اما تنها ۵۲۳ هزار و ۶۷۱ نفر انتخاب رشته کردند. سال گذشته نیز از تعداد کل افرادی که مجاز به انتخاب رشته بودند، نیمی از آن‌ها اقدام به انتخاب رشته کرده‌اند.
چند سالی است که میزان استقبال داوطلبان از دانشگاههای کشور به شدت کاهش یافته است. آیا علاقه به تحصیلات دانشگاهی در نسل کنونی کمتر شده است؟. افزایش بی‌رویه دانشگاهها در دو دهه پیش از اهمیت تحصیلات دانشگاهی کاسته و حالا رقابت تنها برسر دانشگاههای برتر است. سال‌هاست که دانشگاهها با بحران ازدیاد صندلی رو‌به‌رو هستند، آیا با کاهش شدید علاقه داوطلبان به حضور در این دانشگاهها شاهد سرعت گرفتن ورشکستگی این دانشگاهها خواهیم بود، فارغ از همه این مسائل آیا می‌توان تاثیر این بی‌میلی به تحصیلات دانشگاهی را در سال‌های آینده، در فضای پیرامونی جامعه دید؟.
شاید یکی از دلایل عمده این موضوع را بتوان کرونا و آموزش‌های مجازی دانست، اینکه تعداد زیادی از دانشجویان نو ورود به تحصیلات دانشگاهی به صورت مجازی علاقه‌ای ندارند و ترجیح میدهند که به دانشگاه نروند. این موضوع را حتی می‌توان از غیبت درصدی از داوطلبان برای شرکت در کنکور ۱۴۰۰ نیز متوجه شد، داوطلبانی که به دلیل هراس از ویروس کرونا در آزمون سراسری ۱۴۰۰ غیبت کردند.
برخی از کارشناسان این حوزه معتقدند نباید همه دلایل این چالش را بی‌کیفیتی دانشگاهها و البته افزایش آن‌ها دانست، بلکه کاهش جمعیت جوان هم می‌تواند دلیلی بر این امر باشد. آمار‌های موجود هم دلایل مناسبی برای تحلیل در این راستا دارد. مقایسه آماری که از تعداد دانشجویان از سوی وزارت علوم به تفکیک سال منتشر شده بود، نشان از این دارد که در سال ۹۲، چهار میلیون و ۸۰۰ هزار دانشجو در کشور وجود داشته، در حالی که امروز این آمار نزدیک به سه میلیون دانشجو رسیده است.
ظرفیت پذیرش بدون کنکور دانشگاهها هر سال بیشتر میشود
ابراهیم سحرخیز، معاون پیشین وزارت آموزش و پرورش سال گذشته در این باره اظهار کرد: کاهش محسوس تعداد افرادی که در کنکور امسال از انتخاب رشته دست کشیده‌اند، می‌تواند ناشی از چند عامل باشد. به همین دلیل نباید آن را به صورت تک‌بعدی تحلیل کرد.
او افزود: توجه داشته باشیم در حالی که بخش زیادی از داوطلبان کنکور صرفا برای امتحان کردن شانس خود در این آزمون شرکت میکنند، بخش دیگری فقط برای قبولی در ظرفیت روزانه دانشگاههای دولتی که قسمت اندکی از ظرفیت مجاز به انتخاب رشته را تشکیل میدهد، کنکور میدهند.
معاون پیشین وزارت آموزش و پرورش تصریح کرد: باید توجه داشت براساس آمار‌های رسمی وزارت تعاون، کارو رفاه اجتماعی، بیشترین آمار بیکاری، در میان قشر تحصیلکرده جامعه است. یعنی اکنون شرایط اقتصادی ایران به گونه‌ای است که دیپلمه‌ها راحت‌تر از افراد دارای مدارک دانشگاهی، میتوانند شغل متناسب با سطح تحصیلات خود را پیدا کنند.
سحر خیز بیان کرد: چند سالی است که وزارت علوم اعلام میکند بخش زیادی از ظرفیت دانشگاهها مربوط به رشته‌محل‌هایی است که افراد میتوانند بدون شرکت در کنکور در آن‌ها پذیرفته شوند؛ بنابراین بخشی از افرادی که امسال مجاز به انتخاب رشته شده، ولی این کار را انجام نداده‌اند، به دانشگاهها و مراکز آموزش‌عالی شهرهای محل زندگی خود میروند و از ظرفیت بدون کنکور این مراکز استفاده میکنند.
معاون پیشین وزارت آموزش و پرورش ادامه داد: براساس صحبت‌های مسئولان آموزش‌عالی کشور، ظرفیت پذیرش بدون کنکور دانشگاهها سال به سال بیشتر میشود، پس طبیعتا تعداد افرادی که انتخاب رشته نمی‌کنند و از این ظرفیت استفاده میکنند نیز هر سال افزایش می‌یابد.
او با اشاره به ویروس کرونا در دانشگاهها مطرح کرد: عامل دیگری هم که به طور خاص در سال جاری می‌تواند باعث رشد تعداد افرادی شده باشد که حاضر به انتخاب رشته نشده‌اند، این است که هیچکس از آینده شیوع کرونا خبر ندار. به گفته مسئولان دستگاه اجرایی، معلوم نیست که تا پایان امسال یا سال‌های تحصیلی آینده، همه کلاس‌های دانشگاهی به صورت مجازی برگزار میشود یا خیر.
سحرخیز افزود: بنابراین به نظر می‌رسد بخش زیادی از افرادی که نتوانسته‌اند، رتبه‌های برتر در کنکور سراسری را کسب کنند تا در شهر خود به تحصیل بپردازند، برای پرهیز از مراجعه به شهرهای دیگر و احتمال ابتلا به کرونا از انتخاب رشته و شرکت در دانشگاه انصراف داده‌اند.
منصور غلامی، وزیر علوم پیش از این در سال ۹۸ درباره کمبود دانشجو در دانشگاههای کشور اظهار کرد: ظرف دو سال اخیر کارهای جدی و با قدرتی در ساماندهی دانشگاههای علمی و کاربردی انجام شده است و توفیقات خوبی به‌دست آورده‌اند؛ یعنی مجموعه‌های وابسته به دولت که عموماً کارمندان دولت را آموزش داده و به آن‌ها مدرک داده‌اند، توفیقاتی به دست آوردند و این خود یک ظرفیت بود.
او بیان کرد: در همه زیرنظام‌های آموزشی اُفت دانشجو را داشته‌ایم و این به مؤسسات غیردولتی منتهی نمی‌شود، بنابراین ما در وزارت علوم در تلاشیم این بخش غیردولتی را مورد حمایت قرار داده و حفظ کنیم، هر چند ممکن است برخی تصمیمات منطبق با مدیران مؤسسات غیردولتی نباشد.
غلامی گفت: تجمیع مؤسسات غیردولتی در راستای برون‌رفت از مشکلاتی که آن‌ها را از دست‌یابی به توفیقات علمی و آموزشی باز می‌دارد، پیشنهادی است که من به آن‌ها می‌دهم.
او با اشاره به اینکه با محدودیت مؤسسات خصوصی، آن‌ها ظرفیت‌های کامل خودشان را به میدان نیاوردند، تأکید کرد: دانشگاهها برای تکمیل ظرفیت خود باید بیشتر تلاش کنند و در این‌باره اطلاع‌رسانی بیشتری داشته باشند؛ بنابراین انتظار می‌رود تا وزیر علوم دولت سیزدهم، درباره مشکلات دانشجویان و دانشگاههای کشور راه حلی بیندیشد تا شاید میزان استقبال دانشجویان از دانشگاهها و آموزش‌های دانشگاهی افزایش پیدا کند.
بیشتر بخوانید
- اجرای طرح صیانت می تواند به آموزش های مجازی آسیب بزند
- مصوبه ممنوعیت پذیرش دانشجوی ارشد از رشته‌های غیرمرتبط لغو نشده است
انتهای پیام/
لابد موندن که پزشکی قبول بشن، بعدشم با این وضع آموزش مجازی که اصلا درس خوندن لذت نداره همه ی قشنگی درس به اینه که آدم توی محیط باشه بره سلف با دوستاش ناهار بخوره بره دفتر استاداش ازشون مشورت بگیره الان با این وضع مجازی من که بیزارم
به جای دانشگاه برید مهارت یاد بگیرید
به جای دانشگاه برید مهارت یاد بگیرید
والا اگه یه مسئول درست حسابی بیاد ۴/ ۵ ساله این وضعیتو تموم میکنه
همه که نمیتونند پزشک شن.
الان عموی من مکانیک خیلی ماهریه ولی دنبال شاگرد میگرده ولی کو جوونی که بخواد یاد بگیره عمدتا علافن !!
اولاً دانشگاه های خوب برای کسانی است که سهمیه دارند و بطریقی خود و خانواده های خود را صاحب دانشگاه و کشور میدانند
دوم دانشگاه های آزاد هم آنقدر گران است که مردم معمولی توان ثبت نام آن را ندارند.
سوم گیرم یک خانواده ضعیف چند سال از سروته کل زندگیشون زد و فرزند خود به دانشگاه فرستاد و مدرک هم گرفت و شد فارغ التحصیل کاری وجود ندارد که استخدام شود چون خانواده های معمولی پارتی ندارند.....
صرف داشتن سهمیه دلیل بر قبولی نیست چون سهمیه اون افراد رو جدا از سهمیه منطقه ها قرار میدن و باز بین همون سهمیه دارها هم رقابت وجود داره و همشون مستقیم نمیرن روی صندلی رسته های تاپ دانشگاه بشینند
چهل سال پیش انقلاب کردند که چرا ایران با این همه امکانات عین سویس نیست حالا میگویند به خود ببالید که اینجا افغانستان و سوریه و عراق نیست. مردم اینها میبینند و با اعماق وجود لمس میکنند.
خود ناظران وای جی سی هم قبول دارند حتی اگر این مطلب را تایید و پخش نکنند.
دروغ تا کی؟ به دنبال حل نکردن مشکلات تاکی؟؟ جوان اینها را میبیند
مردم میبینند هیچ آینده ای بغیر از چند رشته برایشان متصور نیست.
خب درس و دانشگاه را رها میکنند.
من خودم به فرزندم گفتم اگر میخواهی زندگی کنی بدون درس راحت تر به نتیجه میرسی. اما اگر دنبال کسب معلومات و محفوظات و یا گریز از کشور و مشکلات هستی مجبوری درس بخوانی تا بروی.
واین حکایت میلیونها جوان است.
حال مسئولین میتوانند هزاران توجیه بر عملکرد ضعیفشان بیاورند تا واقعیت رانبینند وقتی صنعت کنکور از دانشگاه پیشی میگیرد وجای ارتباط صنعت و داشگاه را پر میکند تازه این اول ماجراست.
الانم دم از این میزنین چرا دانشگاه نمی ریم
به جز چندتا رشته خودتون چه قولي میدین برای این رشته کار پیدا میشه
سیاست هاتون رو درست کنید، بازارکار درست کنید وسهمیه هارو اگر جون مردم براتون مهمه وردارین
دلیل اول اینه که تورم کمر همه ی خانواده ها رو شکسته . خانواده ها دیگع نمیتونن شکمشونو سیر کنن اخه چطوری میتونن شهریه دانشگاه و غیره ... جوانشونو بدن .
دلیل ریزش دانشجو دقیقا دو ساله که اتفاق افتاده .خب تورم وحشتناکم دوساله که اتفاق افتاده .
دلیل اصلی همینه خودتونو با چیزای دیگه قانع نکنین
من که از خدمت اومدم رفتم در مغازه پدرم یعنی اگه درس نمیخوندم بازم میرفتم در مغازه پدرم
یه پسر خواهر دارم دبیرستانه بهش میگم دایی جان درس و رها کن و برو یه جا سر کار
اگه برگردم پنجم ابتدایی یا تهش سیکل ترک تحصیل میکردم
بنده کارشناس ارشد مهندسی برق دارم الان حدود 10 سال هست که شاغل هستم چند تا توصیه به جوان ها دارم منظور همین دوستان کنکوری هست
اگر واقعا علاقه به درس ندارید یک تصمیم جدی بگیرید برید یه کار فنی مثل مکانیکی ، برق کاری ، لوله کشی یا.... یا غیر فنی مثل آشپزی، شیرینی پزی،آریشگری. ....هر هنری که خودتون دوست دارید رو آموزش ببینید وارد بازار کار بشید از فرصت ها به خوبی استفاده کنید تا قبل از ازدواج حداقل 7 ، 8 سال کار کنید ، خیلی توی زندگی جلو هستید چون پول داری چون کار داری چون ماشین داری چون بقیه بهت احترام میزارن چون تونستی یه کاری برای خودت دست و پا کنی خلاصه بعد بهت زن میدن در پایان زندگی خوبی داری
حالا هی برو درس بخون مدرک بگیر ، بیکار باش ، البته ناگفته نمونه که شما اگر رشته تحصیلی خوبی داشته باشی دانشگاه خوبی درس خونده باشی و بلد باشی برای شما هم کار هست ولی اگر فقط یک مدرک داشته باشی همش بیکاری و سرکوفت زدن بقیه رو باید تحمل کنی خود دانی
انشالله همه جوانان موفق باشند
بجز بعضی رشته ها مث پزشکی و پیراپزشکی و چند رشته انگشت شمار دیگه واقعا چیز خیلی خاصی آموزش نمیدن،یه سری دروس تئوری غیر کاربردی!
من که بعد از دو سال نیمه تمام دانشگاه رو رها کردم چسبیدم به کار و خیلی هم از این تصمیم راضیم
تازه کم کم قید ازدواج و بچه دارشدنم می زنن.
بهتره که سیستم آموزش کشور به فکر باشه و به دانش آموزان کارآفرینی را یاد بدن.
همکارام همه دیپلم و زیر دیپلم هستن فقط یه نفرشون کاردانی داره و مسئول کارگاهمون که رئیس منه و هروقت اراده کنه میتونه جوابم کنه فوق دیپلم داره،واقعا مجبورم وگرنه این شغل حق من نیست.
خدایا یا فکری به حالم بکن یا اینکه بکش مارو تا ازین همه بدبختی راحت بشیم
هی نوجوانییییی
من خودم اخرای تحصیلیم هست به مشکلاتی خوردم که خدمتتون بیان میکنم:
۱.درچهار سال تحصیل دانشگاهی بعضی از دروسی رو که پاس کردم نه به درد دینم میخوره نه دنیام و بی ربط و بی کاربرده فقط هزینه و وقت من سوخت شد همون طور که رهبر هم انتقاد کرد از این مسئله
۲.الان با مشکلی به اسم سربازی دست و پنجه نرم میکنم.اگر برم و برگردم تمام درسام یادم میره.سربازیم مرتبط به رشتم نیست.زمانی که برمیگزدم باید از صفر شروع به مطالعه کنم.سربازی به شکل قدیمی اداره میشه.و قد علم کرده و سدی شده جلوی ما جوان ها
۳.کار به راحتی گیر نمیاد اگر گیر بیاد مثلا کارگر کارواش میخوان مرتبط به رشتم نیست.اداره ها استخدام نمیکنن اگر کنن پروسه خیلی سخت داره تا بشه قبول شد نزدیک به محال.
سوال اینجاست من که اخر درسمه و بعد از کلی تلاش تازه به هیچ و پوچی رسیدم چند سالگی میخوام سرکار برم؟چند سالگی ماشین دار خونه دار بشم؟چند سالگی خانواده تشکیل بدم؟
حالا اینایی رو که من الان میبینم طرف از اول که میخواد انتخاب رشته کنه میبینه و نمیاد دانشگاه دیگ.
البته توصیه بزرگتر ها به خودم همیشه این بود که بالاخره درس روزی بدرد میخوره.شمام این توصیه بزرگتر هارو درظر بگیرید.
اگر چند سال پیش، در دهه‌های هفتاد و هشتاد، توی مدرسه به بچه‌ها مهارت یاد می‌دادند، الان نسل بچه های دهه هفتادی و هشتادی اکثراً شغل و درآمد داشتند و مشکلی هم بابت شغل و ازدواج نداشتند. اما اینکار انجام نشد.
الآن هم دیر نیست. اگر بچه ها از همین الآن هم توی مدرسه و دانشگاه واقعاً مهارت یاد بگیرند، حدود ۱۰ یا ۱۵ سال دیگه یک نسل توانمند و امیدوار خواهیم داشت؛ که شغل و درآمد کافی دارند و مشکلی بابت مسکن و خرج زندگی نخواهند داشت. اما اگر فرصت امروز از دست بره، ۲۰ سال دیگه دوباره همین وضع خواهد بود و همچنان همه در حال نالیدن از مشکلات اقتصادی و شغل و مسکن و ازدواج و ... خواهند بود.
شما رشته هایی بذارید که ظرفیت کار بومی داشته باشن
تمام
نه بر اساس ظرفیت دانشگاه و یا تقلید از خارج
اما الآن جوان‌ها مهارت یاد نمی‌گیرند. اکثراً از روی ناچاری یا ترس از سربازی وارد دانشگاه میشن و تا دکتری هم بدون علاقه درس می خونند. و عملاً یک دهه از عمرشون بین ۲۰ تا ۳۰ سالگی رو تلف میکنند. ریشه‌ی مشکلات جوان ها اتلاف عمرشون هست. متاسفانه مدرسه و دانشگاه و سربازی به جای اینکه به جوانان مهارت یاد بدهند، به اولین عامل هدر دادن عمر جوانان تبدیل شده اند.
خیلی از اینایی که دانشجو هستند، اصلاً علاقه ای به درس یا رشته شون ندارند و از روی اجبار به خاطر ترس از سربازی یا از روی بیکاری و ناچاری اومدن دانشگاه.
اگه یه دانش آموز توی مدرسه مهارت یاد بگیره و بعد از مدرسه هم دغدغه سربازی رو نداشته باشه، خودش میتونه کار و شغل مورد علاقه اش رو راه‌اندازی کنه و اینجوری مشکل درآمد و مسکن و ازدواج و... هم حل میشه. فایده دیگرش هم اینه که دیگه اینهمه آدم بدون علاقه وارد دانشگاه نمی‌شوند و فقط افرادی که واقعاً به درس علاقه دارند به دانشگاه میان.
دانشگاه ها هم به دلیل تعداد دانشجوی کم، مجبور میشن فقط استادهای باسواد رو نگه دارند و استخدام کنند و همچنین امکانات رفاهی بیشتری برای دانشجوها و استادها فراهم میشه.
اون کسانی هم که دانشگاه نرفته اند، وارد شغل و کار میشن و زودتر ازدواج می کنند و بدین ترتیب، مشکلات اقتصادی و بیکاری و سن ازدواج و جمعیت و ... هم حل میشه.
برین ببینید لیسانس حقوق میفهمه حقوق یعنی چه؟
لیسانس شیمی میفهمه آنالیز جرمی یعنی چه؟
این یک چرخه فاسد و بی سرانجام است نه یک سازمان اموزشی!
حق الناس حرام کرده اند... با همین صراحت
مثل دانشگاههای خارج از کشور امکان تحصیل را در رشته های پر طرفدار پزشکی دندان دارو ایجاد کنید تا پولی را که ما به اونا میدیم، به دانشگاه ایرانی تقدیم کنیم ، هم ایران خالی از جوانان نمیشه خم ارز خارج نمیشه
میدونم که گوش نمیدین ولی دراز مدت ایران خالی از جوانان میشه به عشق رشته های پر طرفدار
مثلاً یه استاد دانشگاه ۵۰۰ تا مقاله به اسمش چاپ شده. و این مقاله ها باعث میشه امتیاز و رتبه استادها بالا بره و حقوقشون افزایش پیدا کنه و بعداً هم جزو سوابقشون میشه. مثلاً میگن فلان استاد ۵۰۰ تا مقاله نوشته. هیچکس هم نمیدونه که این مقاله ها رو دانشجوها نوشتن و به اسم استادها چاپ شده.
اما به مسائل صنعتی و حل مشکلات جامعه و صنعت و ساخت تجهیزات و قطعات مورد نیاز صنایع نمی پردازند، چون اینکار دوتا مشکل داره؛ مشکل اول اینکه دانشجوها نمی تونن به تنهایی این چیزا رو بسازن و زحمت داره و استادها مجبورن به خودشون زحمت بدهند. مشکل دوم اینکه این کارها چندان پول توش نیست. و احتمالش کمه که باعث افزایش حقوق استادها بشه. اما مقاله همیشه باعث امتیاز و افزایش حقوق استادها میشه. گرچه مقاله نوشتن هیچ فایده ای برای کشور و پیشرفت علم نداره، اما چون بوی پول میده، استادها علاقه شدیدی به نوشتن مقاله دارند و حتی اصلاً درس و پایان نامه دانشجوها هم چندان براشون مهم نیست. فقط و فقط مقاله و مقاله و مقاله.... هر چه بیشتر بهتر.
مگر کسی جلوی شما رو گرفته؟؟؟
خَب برید دانشگاه؛ الان صندلی های دانشگاه ها خالی مونده.
من خودم کنکور ارشد از حدود ۲۰۰ تا سوال، ۳ یا ۴ تا سوال جواب دادم، رشته مهندسی روزانه دانشگاه دولتی قبول شدم. چون اصلاً نمیخواستم دانشگاه برم. اما به هر حال از روی اجبار رفتم. توی دانشگاه هم حدود ۲۰ نفر هم ورودی داشتیم که همون هفته اول ۱۰ نفرشون انصراف دادند. ترم های بعدی هم کلاً ۶ نفر ازشون باقی موند. کلاسامون اکثراً دونفره یا سه نفره بود.
اصلاً کسی دانشگاه نمیره دیگه. این همه آه و حسرت برای چیه؟ اگر واقعاً آرزوی درس خوندن دارید، مطمئن باشید خیلی راحت دانشگاه قبول میشید. فقط بحثی که هست، چند تا دانشگاه که اسمشون کمی معروف شده، برای ورود به اونها کمی رقابت هست، اما بقیه دانشگاه ها خالی هستند.
دانشگاه ها هم به دلیل تعداد دانشجوی کم، مجبور میشن فقط استادهای باسواد رو نگه دارند و استخدام کنند و همچنین امکانات رفاهی بیشتری برای دانشجوها و استادها فراهم میشه.
اون کسانی هم که دانشگاه نرفته اند، وارد شغل و کار میشن و زودتر ازدواج می کنند و بدین ترتیب، مشکلات اقتصادی و بیکاری و سن ازدواج و جمعیت و ... هم حل میشه.
طبیعیه فقط رتبه بالاها انتخاب رشته بر اساس آزمون انجام میدن و رتبه پایین تر ها میرن سراغ سوابق تحصیلی.
لطفا اطلاعاتتون کامل کنید بعد تحلیل بفرمائید.
همش خود خوانیه
من کلاس دهمی هم اگه حق انتخاب داشتم درس نمیخوندم تا مدارس باز بشه ولی من مجبورم که ادامه بدم
راه کسب دانش نباید بسته شود و افراد برای فراگیری دانش و یا ماندن سر جای خود و ندانستن و نخواندن مختیار باشند و هر که خواست درس بخواند مانعش نشویم.
مگر زور است؟
بعضیا چنان صحبت می کنند انگار جلوشون رو گرفتن که نرن دانشگاه.
الان این خبر داره میگه نصف افراد واجد شرایط، به دانشگاه نرفته اند.
الان خیلی از صندلی های دانشگاه ها خالیه.
اصلاً کسی علاقه به درس نداره.
و تلاش مسولان برای ساخت کارخانجات فراوان و اشتغال فراوان .
میگی بازم بیان بسازن؟؟؟؟؟؟؟؟
این همه پول صرف ساختن دانشگاه بشه ؟؟؟؟؟؟
الان خیلی ها دانشگاه نمیرن. ما هم که رفتیم پشیمونیم. دانشگاه ها همه خالی اند، دوباره دانشگاه جدید بسازند؟؟؟؟؟؟؟
به جای این کار، بهتر نیست پول و سرمایه صرف ساختن کارخونه و کارگاه های تولیدی و ایجاد اشتغال بشه که مشکل شغل و ازدواج و جمعیت و ... حل بشه؟؟؟؟
آخه دانشگاه چه مشکلی از مردم حل میکنه؟؟؟؟؟
دانش است ثروت می آورد و ثروت هم دانش .
پس هر دو در خدمت هم هستند.
میفهمی چی میگی؟ مگه سبزی خوردنه
من خودم با ۲۰ تا سوال کنکور کارشناسی، دانشگاه دولتی روزانه قبول شدم.
کنکور ارشد هم ۵ تا سوال جواب دادم که یکی دوتاش غلط بود، بازم دانشگاه دولتی روزانه در رشته مهندسی قبول شدم.
ساسانیان ۵۰۰ سال بر مصر حکومت کردن کاش ما یه ذره جاهل بودیم
سطح سواد و دانش را باید بالا برد البته همراه با مهارت.
یعنی سواد همراه با مهارت.
کنکور لیسانس و کنکور دکترا
ظرفیت پذیرش در کنکور لیسانس از هر ده نفر پنج نفر
ظرفیت پذیرش در کنکور دکترا از هر ده نفر یک نفر
تحصیل رایگان
بومی گزینی
لااقل بزارید برای فرار از سربازی برویم دانشگاه!!