انتقاد صریح جمعی از اعضای شورای شهر قم از عملکرد فرهنگی شهرداری
جمعی از اعضای شورای اسلامی شهر قم در نامه‌ای به شهردار قم،گفت مطالعات و واقعیت‌های عینی و شاخص‌های فرهنگی و اجتماعی شهر، گویای این است که نهاد شهرداری به علت کم‌توجهی‌های مستمر، کارنامهٔ قابل قبولی از خود ندارد و متاسفانه تذکرات مکرر کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر در این خصوص به حرف‌های تکراری و بعضاً ملال‌آور برای متولیان امر در شهرداری تبدیل شده است.
حجت‌الاسلام مرتضی استقامت، محمدحسین دهناد، معصومه آمره، مصطفی ملایی، حسین صابری و محمود مسگری اعضای شورای اسلامی شهر قم با ارسال نامه‌ای به سید مرتضی سقائیان‌نژاد شهردار قم نسبت به عملکرد و مدیریت فرهنگی شهرداری انتقادات خود را به صورت صریح مطرح کرده‌اند که متن این نامه به شرح زیر است:
جناب آقای دکتر سقاییان‌نژاد
سلام‌علیکم
از مهم‌ترین عوامل موفقیت در مأموریت‌ها و وظایف محوله، شناخت دقیق ماموریت، درک صحیح و دقیق از مختصات حوزهٔ ماموریتی، وجود ساختار و ظرفیت متناسب، برخورداری از نیروی انسانی متعهد و متخصص و مهم‌تر از همهٔ این مولفه‌ها، اعتقاد و ایمان قلبی مجریان به اهداف تعیین‌شده می‌باشد، در بهره‌وری شهر‌ها مجموعه‌ای از عوامل نقش دارند که مهم‌ترین عامل، فرهنگ است و بر همین اساس، مهم‌ترین نقش مدیران و مهم‌ترین شاخص ارزیابی عملکرد آنان، میزان تلاششان به‌منظور فرهنگ‌سازی است.
چالش‌های متعدد فرهنگی و اجتماعی شهر، گویای این است که علی‌رغم وجود فرصت‌ها و ظرفیت‌های بی‌نظیر و بی‌بدیل شهر قم، به‌دلایل مختلف که عمدتا موانع مدیریتی است، مسائل اصلی شهر قم و به‌ویژه موضوعات فرهنگی و اجتماعی آن، علی‌رغم هشدار‌های جدی و مکرر علمای اَعلام و متدینین دلسوز، مورد غفلت‌های بزرگ و به تعبیر دیگر مورد جفای فراوان قرار گرفته است.
رهبر معظم انقلاب فرموه‌اند: «به برکت اسلام توانسته‌ایم هویت ایرانی خود را حفظ کنیم و این حقیقت باید در همه خدمات و امور شهری خود را نشان دهد!» ایشان در موارد متعدد نیز موقعیت ممتاز شهر قم را مورد تاکید قرار داده‌اند: «قم آبروی جمهوری اسلامی است.» «قم مورد توجه انظار عمومی عالم است.» «قم خاستگاه و پایگاه انقلاب اسلامی است.» «قم محل استقرار شخصیت‌های برجستهٔ علمی و دینی است.» «قم پایگاه روحانیت است.» «قم شهری در تراز بین‌المللی است.» «بزرگترین حوزه علمیه جهان اسلام در قم مستقر است.» و مواردی دیگر از این دست، که بیان آن از حوصلهٔ این مَقال خارج است.
همین امتیازات، شهر قم را به قلب معنویت ایران اسلامی و بلکه جهان تشیع تبدیل کرده است و بر همین اساس در سند چشم‌انداز و سایر اسناد بالادستی از شهر قم انتظار می‌رود که الگوی شهر اسلامی به تعبیر رهبری عزیز انقلاب باشد.
اگر به این امتیازات قم واقف هستید، آیا تا کنون از خود سوال کرده‌اید که شهرداری قم به‌عنوان اصلی‌ترین متولی شهر در تحقق الگوی شهر اسلامی چه سهمی در این مهم دارد؟ آیا این باور را در ذهن و قلب خود و سایر همکارانتان ایجاد کرده‌اید؟ آیا ساختار متناسب با این مأموریت را در شهرداری پیش بینی کرده‌اید؟ آیا اعتبارات لازم برای این مهم را لحاظ کرده‌اید؟ آیا مجموعهٔ شهرداری اساساً دغدغهٔ مسائل فرهنگی و اجتماعی شهر را به مفهوم واقعی آن دارد؟.
مطالعات و واقعیت‌های عینی و شاخص‌های فرهنگی و اجتماعی شهر در این بخش، گویای این است که نهاد شهرداری به علت کم‌توجهی‌های مستمر، کارنامهٔ قابل قبولی از خود ندارد و متاسفانه تذکرات مکرر کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر در این خصوص به حرف‌های تکراری و بعضاً ملال‌آور برای متولیان امر در شهرداری تبدیل شده است.
البته مسائل دیگری وجود دارد که مختصرا یادآوری می‌گردد:
کم توجهی سازمانی و ساختاری به مسئلهٔ فرهنگ با تخصیص بودجه‌های اندک به این عرصه و عدم ارتقاء جایگاه فرهنگی از سازمان به معاونت؛ عدم استفادهٔ موثر از ظرفیت تبلیغات شهری برای تبیین مسائل فرهنگی و رویکرد‌های سیاسی؛ مانند دیوارنگارهٔ میدان، ولی عصر (عج) و تبلیغات شهری تهران؛ عدم توجه به هویت شهری قم با توجه به مهاجرپذیر بودن شهر قم و تبعات ناشی از آن ازجمله عدم دلبستگی و مهاجرت معکوس نخبگان؛ عدم توجه به پیوست فرهنگی پروژه‌ها و مواجهه با تبعات اجتماعی آن‌ها پس از اجرا مانند ناهنجاری‌های اخلاقی مشهود در بوستان‌ها؛ عدم عزم برای حل معضلات فرهنگی و وضعیت نامطلوب آسیب‌های اجتماعی در برخی از مناطق، مخصوصا محدوده‌های محروم و کم‌برخوردار؛ عدم همکاری شایسته و کمک مناسب به نهاد‌های فرهنگی با توجه ظرفیت‌های مالی بالای شهرداری و محدودیت منابع بسیاری از این نهادها؛ تعلل در ساخت موزه‌های جدید به‌عنوان جاذبهٔ شهری و ابزار انتقال مفاهیم فرهنگی و بی‌توجهی به تهیه و پیاده‌سازی برنامه‌هایی جهت استقبال شهروندان، زائران و گردشگران از موزه‌های موجود.
بی‌توجهی به مقوله پژوهشی در موضوعات فرهنگی و اجتماعی؛ بی‌توجهی به اقدامات زیرساختی فرهنگی و اجتماعی و صرفاً انجام کار‌های نمایشی؛ وضعیت اسفناک ورودی‌های شهر مقدس قم؛ عدم توجه به نسل دهه ۸۰ و ۹۰ (کودک و نوجوان) در ماموریت‌های فرهنگی و اجتماعی؛ عدم بهره گیری از ظرفیت کنشگران فرهنگی و اجتماعی از جمله فعالان فرهنگی – ورزشی-مذهبی-هنری؛ بی‌توجهی به سهم و مسئولیت شهرداری در کاهش آسیب‌های اجتماعی؛ لذا شایسته است پیرو درخواست مکرر مردم و پیگیری‌های شورای اسلامی شهر مقدس قم، با قید فوریت و با اولویت قراردادن مسائل فرهنگی اجتماعی شهر، نسبت به بازنگری اهداف سیاست‌ها و ساختار سازمانی و نیروی انسانی و ارائهٔ برنامه‌ها و پروژه‌های عملیاتی محور‌های فرهنگی و اجتماعی اقدام نمایید.
