ترامپ نمی‌فهمد: غنی‌سازی حق ایران است، نه موضوع اجازه آمریکا!
آمریکا در عمل از برجام خارج نشده؛ بلکه صرفاً به طور پیوسته در حال نقض آن است – که با «خروج» تفاوت دارد.
باشگاه خبرنگاران جوان ؛ اعظم پورکند - دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، در تاریخ ۲ ژوئن در پلتفرم «تروث سوشال» خود (با اشاره به جو بایدن) نوشت: «مدت‌ها پیش باید از غنی‌سازی ایران جلوگیری می‌کرد. تحت توافق احتمالی ما – اجازه هیچ‌گونه غنی‌سازی اورانیوم را نخواهیم داد!»
ترامپ در این گفته‌اش از جهاتی کاملاً درست می‌گوید، اما فقط در سه مورد – آن هم نه به آن شکوه و جلالی که لحن ادعای او دارد:
اولاً، ایران کاملاً روشن کرده است که هیچ «توافق احتمالی» وجود ندارد که بر اساس آن حاضر باشد توانایی و حق حاکمیتی خود برای غنی‌سازی اورانیوم را واگذار کند.
ثانیاً، ایالات متحده هرگز در گذشته، و هم‌اکنون نیز، در موقعیتی نبوده و نیست که بتواند به ایران «اجازه بدهد» یا «اجازه ندهد» که اورانیوم غنی‌سازی کند. چنین موقعیتی تنها زمانی ممکن است که آمریکا بتواند در جنگی بزرگ علیه حریفی بسیار قوی‌تر از افغانستان – که آن را هم باخت – پیروز شود، که کاملاً بعید است.
ثالثاً، یک توافق هم‌اکنون وجود دارد – نه «احتمالی»، بلکه واقعی. این توافق «برنامه جامع اقدام مشترک» یا همان برجام است. با اینکه ترامپ ادعا می‌کند آمریکا از آن خارج شده (از سال ۲۰۱۸)، در واقع این‌گونه نیست.
برجام به‌صورت قطعنامه‌ای از سوی شورای امنیت سازمان ملل تصویب شده و برای تمام اعضای این سازمان الزام‌آور است. تنها دو راه برای خروج آمریکا از برجام وجود دارد: یا آمریکا از سازمان ملل متحد به‌طور کامل خارج شود، یا شورای امنیت آن قطعنامه را لغو کند (که چنین چیزی رخ نخواهد داد).
بنابراین، آمریکا در عمل از برجام خارج نشده؛ بلکه صرفاً به طور پیوسته در حال نقض آن است – که با «خروج» تفاوت دارد.
پس از آغاز نقض توافق توسط آمریکا و فشار آوردن بر متحدانش برای انجام کاری مشابه، ایران در پاسخ به بدعهدی های غرب شروع به غنی‌سازی اورانیوم با درصد خلوص بالاتر کرد.
با این حال، ایران موضعی شفاف و ثابت داشته است: اگر آمریکا به تعهداتش در توافق بازگردد (که بخشی از قوانین بین‌المللی الزام‌آور است)، ایران نیز فوراً غنی‌سازی در سطح بالا را متوقف خواهد کرد و اورانیوم با غنای بالا را با نمونه‌های کم‌غناتر ترکیب خواهد نمود.
برجام نتیجه‌ی یک دهه مذاکره بود: سلسله‌ای از درخواست‌های آمریکا، پذیرش‌های ایران، سپس دوباره درخواست‌های بیشتر و پذیرش‌های بیشتر، و این چرخه ادامه یافت تا سرانجام آمریکا پاسخ «بله» ایران را پذیرفت.
با این حال، پس از روی کار آمدن ترامپ، آمریکا خود از انجام تعهداتش سر باز زد، در حالی که خواسته‌های بیشتری از ایران مطرح کرد – و این در حالی بود که هیچ سند و مدرکی مبنی بر تلاش ایران برای ساخت سلاح هسته‌ای وجود نداشت.
پاسخ ایران هم طبیعی بود: «باشه، حالا ما هم سطح غنی‌سازی را حتی بالاتر از سطح قبل از توافق می‌بریم –، اما اگر شما به تعهداتتان عمل کنید، ما هم فوراً آن را متوقف می‌کنیم.»
ترامپ هیچ قدرتی برای «اجازه دادن» یا «اجازه ندادن» به ایران ندارد. عصبانیت و پست‌های جنجالی در تروث سوشال هم چیزی را تغییر نمی‌دهد.
بهتر است او یک «توافق جدید» پیشنهاد دهد – که در واقع همان برجام با چاپ تازه است – و وقتی ایران آن را پذیرفت، اعلام «پیروزی» کند.
طرفداران او به احتمال زیاد آن‌قدر ساده‌لوح هستند که آن را یک شاهکار دیگر از ترامپ بدانند.
منبع: آنتی وار
