باشگاه خبرنگاران جوان؛ سارا بابایی- در منطقهای که مردمش سالهاست برای درمان ابتداییترین بیماریها باید صدها کیلومتر سفر کنند، پروژه بیمارستان رازی کوهدشت همچون فانوس امیدی در تاریکی میدرخشد. اما این نور امید به قیمت سالها انتظار و تحمل رنج به دست آمده است.
پروژهای که با شعار عدالت درمانی کلنگزنی شد، امروز خود در کام بیعدالتیهای مدیریتی و کمبود بودجه گرفتار آمده است.
معماری بلندپروازانه، اجرای کُند
بیمارستان ۲۵۶ تختخوابی رازی با استانداردهای روز طراحی شده، اما این معماری بلندپروازانه با واقعیتهای اجرایی فاصله زیادی دارد.
درحالی که مردم منطقه به کمترین امکانات درمانی قناعت کردهاند، این پروژه لوکسگرایانه سالهاست در نیمه راه مانده است.
بازی اعداد و ارقام
مسئولان از پیشرفت ۶۰ درصدی پروژه سخن میگویند، اما این عدد برای مردم منطقه که هنوز مجبورند برای یک سونوگرافی ساده به خرمآباد سفر کنند، چه معنایی دارد؟
محمد جهانشاد، سرپرست دستگاه نظارت پروژه اعتراف میکند: برای تکمیل پروژه به ۵۰۰ میلیارد تومان دیگر نیاز است. این یعنی بودجه اولیه حتی برای تکمیل اسکلت پروژه نیز کافی نبوده است
مهدی صارمیان، رئیس شبکه بهداشت و درمان کوهدشت به مشکلات ساختاری اشاره میکند: در سالهای گذشته، روند اجرای این پروژه به دلیل مشکلات اعتباری، اختلافات اداری و تعدیل قراردادها با کندی همراه بوده است.
این سخن گویای مدیریت ناکارآمد و برنامهریزی ضعیف از ابتدای کار است.
وعدههای توخالی
مسئولان از بهرهبرداری در سال ۱۴۰۵ سخن میگویند، اما همین وعدهها در سالهای گذشته نیز تکرار شده است.
تجهیزات پزشکی هنوز تأمین نشده و طبق گفتهی صارمیان: تأمین تجهیزات باید پس از عبور پروژه از مرز ۸۰ درصد پیشرفت انجام شود.
این یعنی حتی پس از تکمیل ساختمان، راه درازی تا تجهیز و راهاندازی کامل در پیش است.
هزینههای پنهان محرومیت
درحالی که پروژه رازی در گرداب کمبود بودجه دست و پا میزند، مردم منطقه هر روز هزینههای گزاف سفر برای درمان را متحمل میشوند.
هزینههایی که اگر محاسبه شود، شاید میتوانست همان بودجه مورد نیاز برای تکمیل پروژه را تأمین کند.
نگاه سیاسی به پروژههای درمانی
صارمیان به درستی اشاره میکند: با تأمین بخشی از منابع از محل اعتبارات سفر ریاستجمهوری... کارگاه ساخت فعالتر شده است.
این سخن نشان میدهد پروژههای درمانی منطقه در گرو نگاه سیاسی و سفرهای مقطعی مسئولان است، نه برنامهریزی مدون و پایدار.
اگر امروز بودجه لازم برای تکمیل این پروژه تأمین نشود، نه تنها ساختمانی ناتمام، بلکه اعتمادی از دست رفته را به جای خواهیم گذاشت.