چندی است شاهد حضور سگ‌های دست‌آموز و خانگی در شهرها هستیم که صاحبانشان راه را برای حضور آن‌ها در معابر و فضاهای شهری باز کرده‌اند، اقدامی که نه‌تنها با فرهنگ ما سنخیت ندارد، بلکه از نظر محیط زیستی نیز مورد تایید نیست.
چند سالی می‌شود که سگ‌پروری در کشورمان نسبت به قبل زیاد شده و خانواده‌ها یا افراد به بهانه‌های مختلف به سراغ نگهداری سگ می‌روند. این رویه در دل جامعه ما تا جایی پیش رفته است که به دنبال نگهداری از سگ، امروز اقتصاد مرتبط با این مساله نیز به وجود آمده است.
معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی شاهرودگفت: وجود سگ‌های بدون‌صاحب مبتلا به بیماری در کوچه و خیابان‌ها خطر انتقال بیماری از جمله «هاری» را افزایش می‌دهد، از این رو کنترل جمعیت و ساماندهی آن‌ها به ویژه از طریق مدیریت صحیح پسماند‌های شهری و روستایی ضرورت دارد.
سال‌ها در کلاس‌های روزنامه نگاری تدریس می‌شد اگر سگی پای کسی را گاز بگیرد خبر نیست؛ اما این روزها افزایش شمار سگ‌های ولگرد به خبر‌هایی غیرقابل چشم پوشی تبدیل شده است.
کشورهای توسعه‌یافته قوانین بسیار سختی درباره سگ‌گردانی وضع کرده و معمولا هیچ سگ واکسینه‌نشده بدون صاحب وجود ندارد و سگ‌های ولگرد بلافاصله زنده‌گیری، واکسینه، عقیم و واگذار می‌شوند.
انتشار اخبار مبنی بر مصدومیت دو کودک در روز‌های گذشته توسط سگ‌های ولگرد باعث شد بار دیگر مسئله مقابله با سگ‌های ولگرد و سگ‌گردانی در شبکه‌های اجتماعی مورد توجه قرار گیرد.