هر شب با قرآن/ یکی از قوانین کلی عالم
بر آنیم تا در این مجال، قطعاتی کوتاه و بلند از کتاب وحی را با نگاهی به انعکاس آن در ادب پارسی، پیشکش طالبان حق و جوینگان حقیقت کنیم تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.
مجله شبانه باشگاه خبرنگاران؛
آیه ۱۶ سوره إسراء
وَإِذَا أَرَدْنَا أَن نُّهْلِكَ قَرْيَةً أَمَرْنَا مُتْرَفِيهَا فَفَسَقُواْ فِيهَا فَحَقَّ عَلَيْهَا الْقَوْلُ فَدَمَّرْنَاهَا تَدْمِيرًا
و ما هر گاه اراده کنیم شهر و دیاری را هلاک گردانیم، متنعمان و ثروتمندان آن شهر را فرمان دهیم که راه گناه و تبه کاری پیش گیرند و پس (به جرم این اعمال) فرمان عذاب ما بر آن‌ها مقرر خواهد شد و آن شهر و دیار را به کلی به هلاکت خواهیم سپرد.
و ما هر گاه اراده کنیم شهر و دیاری را هلاک گردانیم، متنعمان و ثروتمندان آن شهر را فرمان دهیم که راه گناه و تبه کاری پیش گیرند و پس (به جرم این اعمال) فرمان عذاب ما بر آن‌ها مقرر خواهد شد و آن شهر و دیار را به کلی به هلاکت خواهیم سپرد.
*شگفت آیتی که بسیاری را به حیرت واداشته است: خداوند چرا اراده کند که دهی را، کشوری را، سرزمینی را نابود کند و بعد برای این کار نقشه ای فراهم آورد و آن این است که به افراد اسراف‌کار و متنعّم آن مردم فرمان دهد که در آن قریه فساد کنند و آنگاه عذاب الهی را بر آن محقق و مسلم گردد و سپس آن دیاررا به کلی زیر و زبر کند و مردمش را هلاک گرداند.
*البته از ظاهر آیه همین معانی بر می‌آید، اما داستان این است که خداوند در این آیه یکی از قوانین کلی عالم را بیان می‌کند و رابطه میان دو پدیده را اعلام می‌دارد.
*اینکه هربلا و سختی که بر قومی پیش می‌آید علل و اسبابی دارد و از جمله آن فساد و تباهی و ظلم و تعدی ثروتمندان به بینوایان و ظلم پذیری و همراهی بینوایان با ظالمان در جهان بی جزا نمی‌ماند.
* این خداوند نیست که قومی را نابود می‌کند بلکه فسادی است که در میان آن قوم به دلایل مختلف و گوناگون پدید می‌آید. می‌توان گفت تعبیر کامل این آیه را باید درکتاب افول و سقوط رُم به قلم ادوارد گیبون مطالعه کرد.
*آنچه خداوند اراده کرده است این است که اگر به راه کج بروی به سختی خواهی افتاد و اگر در حدیث آمده است که قلم خداوند خشک شده و قضای الهی چنین وچنان رفته است باز معنی جبر و اکراه ندارد بلکه بدین معناست که قوانین عالم تغییرناپذیر است.
*البته از ظاهر آیه همین معانی بر می‌آید، اما داستان این است که خداوند در این آیه یکی از قوانین کلی عالم را بیان می‌کند و رابطه میان دو پدیده را اعلام می‌دارد.
*اینکه هربلا و سختی که بر قومی پیش می‌آید علل و اسبابی دارد و از جمله آن فساد و تباهی و ظلم و تعدی ثروتمندان به بینوایان و ظلم پذیری و همراهی بینوایان با ظالمان در جهان بی جزا نمی‌ماند.
* این خداوند نیست که قومی را نابود می‌کند بلکه فسادی است که در میان آن قوم به دلایل مختلف و گوناگون پدید می‌آید. می‌توان گفت تعبیر کامل این آیه را باید درکتاب افول و سقوط رُم به قلم ادوارد گیبون مطالعه کرد.
*آنچه خداوند اراده کرده است این است که اگر به راه کج بروی به سختی خواهی افتاد و اگر در حدیث آمده است که قلم خداوند خشک شده و قضای الهی چنین وچنان رفته است باز معنی جبر و اکراه ندارد بلکه بدین معناست که قوانین عالم تغییرناپذیر است.
برای مشاهده مجله شبانه اینجا کلیک کنید
