اِستر نام ملکه یهودی خشایارشا است که با تلاش او و مردخای عمویش، پادشاه اختیار مردم ایران زمین را برای دو روز به آنها سپرد تا به فرمان استر حدود 75 هزار ایرانی کشته شدند. در زمانی که سرزمین پهناور ایران در حدود 800 هزار نفر جمعیت داشت قتل این تعداد از مردم این سرزمین (نزدیک به 10 درصد) بسیار وحشتناک می‌نماید.

قتل ایرانیان از زبان خود یهودیان در تورات بدین شرح آمده است: «استر [به خشایارشا] گفت اگر پادشاه را پسند آید به یهودیانی که در شوش (منظور شهر شوش است) می‌باشند اجازت داده شود که فردا نیز مثل فرمان امروز عمل نمایند و ده پسر هامان (وزیر خشایارشا) را بر دار بیاویزند و پادشاه فرمود که چنین بشود و حکم در شوش نافذ گردید و ده پسر هامان را (که یهودیان، آنها را یک روز پیشتر از آن کشته بودند) به دار آویختند و یهودیانی که در شوش بودند در روز چهاردهم ماه ادار نیز جمع شده 300 نفر را در شوش کشتند؛ و سایر یهودیانی که در ولایت‌های پادشاه بودند جمع شده برای جان‌های خود مقاومت کرده و چون 75 هزار نفر از مبغضان خویش را کشته بودند از دشمنان خود آرامی یافتند.» (تورات، دفتر استر، باب نهم، آیات 13 تا 17)

یهودیان‌ بخاطر این‌ موفقیت‌ و احترامی‌ که‌ نصیـب‌ ایشان‌ شده‌ بود در تمام‌ شوش‌ به‌ جشن‌ و سرور پرداختند. فرمان‌ پادشاه‌ به‌ هر شهر و استانی‌ که‌ می‌رسید، یهودیان‌ آنجا غرق‌ شادی‌ می‌شدند و جشن‌ می‌گرفتند. در ضمن‌ بسیاری‌ از قوم‌های‌ دیگر به‌ دین‌ یهود گرویدند، زیرا از ایشان‌ می‌ترسیدند.

بعد از آن یهودیان هر ساله جشنی به نام پوریم برپا می‌دارند (که نام دیگر این جشن ایرانی‌کشی است) و اعلام می‌کنند که در این مناسبت، اِستر از نسل‌کشی یهودیان جلوگیری به عمل آورده است و با درست کردن یک نوع شیرینی به نام گوش هامان (هامان وزیر خشایارشا بوده است) اقدام به خواندن کتاب استر (فصل آخر عهد عتیق) می‌کنند، (در گذشته این شیرینی با خون کودکان درست می‌شد) در حالی که واقعیتی که در کتاب استر نیز به آن اشاره شده چیز دیگری است و به دستور استر و عمویش مردخای 75 هزار ایرانی در آن روز کشته شدند.

حال نکته اینجا است که مقبره ای برای این دو نفر (مردخای و اِستر) در همدان است که تا چندی پیش نام زیارتگاه بر تابلوی سردر آن نقش بسته بود که به همت دانشجویان و فعالان استان این عبارت از آن پاک شد؛ ولی متأسفانه هنوز مدرسه ای در خیابان سی تیر تهران به نام این دشمنان قطعی ایران و ایرانی وجود دارد که باید فکری برای آن بشود.