تبریز/

بررسی دوره های خشکسالی و ترسالی جنوب شرق دریاچه ارومیه در دانشگاه تبریز

دوره های خشکسالی و ترسالی جنوب شرق دریاچه ارومیه با استفاده از توزیع های احتمالاتی و شبیه ساز مونت کارلو از سوی محققان دانشگاه تبریز در قالب طرح تحقیقاتی مورد بررسی قرار گرفت.

به گزارش خبرنگارباشگاه خبرنگاران تبریز ،دکتر علی محمد خورشیددوست عضو هیات علمی دانشکده علوم محیطی و معماری دانشگاه تبریز و مجری این طرح تحقیقاتی با اشاره به نتایج این طرح پژوهشی گفت: نتایج این تحقیق نشان می دهد تغییرات اقلیمی تا حدی بر حوضه دریاچه ارومیه تاثیر گذاشته و باعث افت نسبی آب دریاچه شده است .

به گزارش روابط عمومی دانشگاه تبریز، دکتر خورشید دوست افزود: از سال 1993 تا سال 2011 سطح آب دریاچه ارومیه 7 متر کاهش یافته که با روند فعلی کاهش سطح آب انتظار می رود که در سال های نه چندان دور شاهد خشک شدن کامل دریاچه باشیم که البته نقش اصلی را در این زمینه عوامل غیرطبیعی و انسانی ایفا می کنند.

وی با بیان اینکه تغییرات اقلیمی به صورت وقوع سیلاب ها و خشکسالی باعث خسارت گسترده ای به بخش های کشاورزی در حوضه دریاچه ارومیه شده است، افزود: با توجه به این امر، در این تحقیق رودخانه های مستقر در حوضه دریاچه ارومیه مورد بررسی قرار گرفت که در وضعیت موجود، دبی رودخانه های فوق نیز از این امر تاثیر پذیرفته اند و همچنین در کنار این رخداد، افزایش دما بر نیاز آبی گیاه اثر گذاشته و باعث کاهش محصول در این نواحی شده است.

دکتر خورشیددوست با بیان اینکه به منظور کاهش اثرات خشکسالی نیاز به اقدامات پیشگیرانه ای همچون استفاده از سیستم های نوین آبیاری و احداث نهرها و مدیریت اصولی منابع آبی حوضه محسوس می باشد خاطرنشان کرد برای انجام این اقدامات نیاز به شناسایی دوره های برگشت خشکسالی و سیلاب در منطقه مورد مطالعه بوده، اما بایستی به این نکته نیز توجه شود که برای انجام محاسبات فوق داده های بلند مدت نیاز می باشد که در اکثر ایستگاه های یاد شده اندازه گیری نشده و به این منظور از روشهای شبیه سازی استفاده شده است.

دکتر خورشید دوست با بیان اینکه در این تحقیق برای برون یابی و درون یابی داده های بارش و دبی در ایستگاه های ارومیه، تبریز، مراغه، تکاب، خوی و سراب از شبیه ساز مونت کارلو در نرم افزار MAPLE استفاده شده است، از بین توزیع های مختلف، توزیع لوگ پیرسون تیپ سه بهترین برازش را به بارندگی های ماهانه داشته است که در این بین برای بررسی دبی حداکثر حوضه نیز از توزیع گامبل استفاده شده است، یادآور شد: سازمان هواشناسی جهانی نیز به این منظور توزیع گامبل را پیشنهاد نموده است و علت استفاده از نرم افزار MAPLEدر این تحلیل، مزیت آن در طراحی الگوریتم های ریاضی و به نوعی برنامه نویسی ریاضیات می باشد که الگوریتم های ارائه شده توسط این نرم افزار شامل مجموعه های متناهی از دستورالعمل هاست که به صورت دقیق بیان شده و به حل مسائل می انجامند.

مجری این طرح با بیان اینکه نتایج این تحقیق نشان می دهد که بارش حوضه دریاچه ارومیه همواره دستخوش نوسان است، تصریح کرد: این نتایج با انجام تحلیل های خشکسالی و دوره های برگشت حداکثر بارندگی به همراه بررسی مقادیر تبخیر و تعرق پتانسیل بدست آمده است که از سال 1992 دما به طور مداوم افزایش یافته، به صورتی که این مقدار درایستگاه ارومیه از 4/9 درجه سانتیگراد به 7/12درجه سانتیگراد در سال 2002 رسیده است، یعنی در فاصله زمانی 10 سال معادل 3/3 درجه سانتیگراد افزایش دما مشاهده شده است.

به گفته وی مقادیر افزایش دما بین 3/3 تا 4 درجه سانتیگراد در بین ایستگاه های مختلف متفاوت است، به طوری که از سال 2002 بعد از 10 سال افزایش دما، کاهشی در دمای میانگین مشاهده می شود و با بررسی نمودارها مشاهده می شود که رابطه عکسی بین بارش و دما حاکم است.

عضو هیات علمی دانشگاه تبریز با اشاره به اینکه در ایستگاه های ارومیه، تبریز، تکاب و خوی به طور مداوم کاهش بارندگی مشاهده شده است، خاطر نشان کرد: شدیدترین میزان کاهش متعلق به ایستگاه ارومیه با مقادیر 160 میلیمتر در سال 2005 می باشد و در ایستگاه های خوی و سراب مقادیر بارش روند صعودی را در پیش گرفته است.

وی با بیان اینکه در این تحقیق برای بررسی وضعیت خشکسالی از شاخص های SPI، PN ، DI استفاده شده است، گفت: بر اساس این سه شاخص شدیدترین خشکسالی متعلق به سال 1990 در ایستگاه سراب بوده و میانگین بارندگی معادل 120 میلیمتر می باشد .

این پژوهشگر با اشاره به سایر بخش های این تحقیق افزود: مدل های ریاضی و احتمالاتی مورد استفاده در این تحقیق تا حدی نشانگر دخالت عوامل اقلیمی در خشکی دریاچه ارومیه می باشند، اما علت اصلی این خشکی را باید در عوامل انسانی و دخالت عناصر غیرطبیعی جستجو کرد.

دکتر خورشید دوست افزود: نتایج این تحقیق تنها می تواند 20 الی 30 درصد نقش موثر مداخله عوامل اقلیمی و طبیعی را در این امر نشان دهد، اما قریب 70 درصد خشکی دریاچه ارومیه به احداث سدها، عدم مدیریت صحیح منابع آبی ورودی به دریاچه، تعیین حقابه برای دریاچه ارومیه، کشت متمرکز گونه های جدید در منطقه و عواملی از این قبیل ذکر کرد.

یادآور می شود، دکتر علی محمد خورشید دوست، مجری این پروژه این طرح را با همکاری مهدی فیض اله پور و مهدیه شادفر به پایان رسانده است.

لازم به ذکر است دکتر علی محمد خورشید دوست، دانشیار و عضو هیئت علمی دانشکده علوم محیطی و معماری دانشگاه تبریز هم اکنون دارای بیش از 55 مقاله علمی پژوهشی، 4 مقاله ISI، و مترجم و مولف 6 جلد کتاب منتشره در زمینه های گوناگون زیست محیطی می باشد./س

برچسب ها: دوره ، خشکسالی ، ارومیه
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.