هواپيماهاي بدون سرنشين، سلاحي است که جورج بوش پسر از آن براي جنگ شکست خورده خود بر ضد تروريسم  استفاده مي کرد  و پس از آن نيز  به سلاح برتر در دولت باراک اوباما تبديل شده است.. به طوري که خلبان با نشستن در پشت صفحه اي الکترونيکي، در يکي از پايگاههاي نظامي آمريکا ، هواپيماي بدون سرنشين را   مي فرستد تا دشمن احتمالي نه قطعي آمريکا در پاکستان را به قتل برساند . حال ممکن است او را هدف قرار بدهد يا نه. اما بايد گفت   اين هواپيماها  در حملات  خود، غالبا شهروندان و کودکان را هدف قرار مي دهند .

در ادامه اين مقاله آمده است: جنيفر گيبسون با هدف انجام تحقيقاتي براي دانشگاههاي استنفورد و نيويورک به شمال منطقه وزيرستان پاکستان سفر کرد و تحقيقي با عنوان «زندگي در سايه هواپيماهاي بدون سرنشين، زندگي در سايه ترس »  را آماده کرد. در اين تحقيق آمده است اين هواپيماها بدون هيچ وقفه  اي در آسمان روستاها در پرواز هستند و مردم صداي آنها را مي شنوند و مي ترسند که از منازل خود خارج شوند يا اينکه فرزندان خود را به مدرسه بفرستند چرا که نمي دانند حمله بعدي چه وقت انجام خواهد شد . نيويورک تايمز داستان مرگ سه کودک پاکستاني در پي حمله هواپيماي بدون سرنشين آمريکا را با ذکر اسمهاي آنان، بيان و جزئيات مرگ آنها را از زبان اهالي روستايشان روايت کرده است .

 در مجله «تايم» نيز « جو كلاين» که به نظر مي رسد از حزب ليكود باشد، از برنامه کشتار کودکان دفاع  کرده و اين  پرسش را مطرح کرده است : پسر چه کسي در کودکي و در سن چهار سالگي به قتل رسيده است؟! من در پايگاههاي حزب ليکود سخني به همين معنا را مي خواندم که کشتار کودکان در غزه از سوي اسرائيل را توجيه مي کرد .

اين مقاله تصريح کرد: جودي رودورين، خبرنگار جديد روزنامه «نيويورک تايمز» نيز در فيس بوک نوشت   در غزه شاهد آن بوده است  که فلسطيني ها آنطور که اسرائيلي ها براي مردگان خود محزون مي شوند،   اندوهگين نبودند بلکه اينگونه به نظر مي رسد که تسليم حوادث مي شوند، حتي وي (خبرنگار) ادعا کرده است  خانواده «الدلو» که اسرائيلي ها ده نفر از اعضاي آن را در يک حمله کشته بود، و نيمي از آنها هم کودک بودند، ناراحت نبودند و او اثري از ناراحتي آنها را در تشييع جنازه اين افراد مشاهده نکرد.. 

اين مقاله نويس افزود:   بعد از اين بود که اين روزنامه(نيويورک تايمز)  تصميم گرفت که مراقب نوشته هاي خبرنگار خود در اينترنت باشد و اين نوشته ها را کنترل کند.  در آمريکا مجله «ميليتاري تايمز» وابسته به ارتش کشتن کودکان را با اين عبارات که ممکن است طالبان آنها را به خدمت بگيرد، توجيه کرد . واشنگتن پست هم در انعکاسي از  کنترل ليکودي ها بر اين روزنامه، ليست کشته شدگان مورد نظر را منتشر کرد اما تعداد شهروندان کشته شده را اعلام نکرد که اين موضوع جنجالها وانتقادات زيادي از اين روزنامه را در پي داشت.

 جهاد الخازن در ادامه اين مقاله نوشت :‌ آماري که جمع آوري کردم از منابع مختلف است ارقامي که من در اخنيار دارم سه هزار کشته در حمله هواپيماهاي بدون سرنشين است که فقط دو درصد آنها  کساني هستند که مورد نظر و هدف اين حمله ها يعني دشمنان احتمالي بودند . من از کشته شدن تعداد 452  تا 885 شهروند در پاکستان  اطلاع دارم که 176 نفر از آنها کودک بودند ضمن آنکه بين  60 تا 162 شهروند نيز  در يمن کشته شده اند .

در ادامه مقاله الحيات آمده است : کشتار شبهه ناک وقتل  بر اساس گمان و ترديد ،  جنايتي بزرگ و غير قانوني است زيرا آمريکا بر ضد افرادي که مورد هدف قرار گرفته اند اعلام جنگ نکرده  است و هيچ دليلي هم وجود ندارد که آنها مي خواستند بر ضد امريکا دست به تحرکي بزنند .

 قربانيان هواپيماهاي بدون سرنشين بي هيچ محاکمه واتهامي و همچنين بدون دفاع از خود کشته مي شوند که اين به شدت  مغاير قوانين بين المللي وقوانين آمريکاست.

در پايان اين مقاله آمده است : کشورهاي مسلمان براي جلوگيري از  قتل  کودکانشان چه اقدامي انجام مي دهند ؟ به طور کلي هيچ اقدامي نمي کنند چرا که چيزهايي مهمتر از اين کودکان وجود دارد که آنها را به خود مشغول کرده است و به همين سبب دفاع از آنها را به گروههاي صلح غربي واگذار مي کنند. شايد موضوع از اين قرار است که اين ملت حق زندگي کردن ندارد.