به گزارش سرويس بين‌ الملل باشگاه خبرنگاران به نقل از پايگاه خبري-تحليلي استاپ وار، فرانسه سال 2013 میلادی را با مجموعه ای از حملات هوایی علیه شمال مالی آغاز کرده است. تجاوزی که آن را به بهانه "جلوگیری از گسترش تروریسم" انجام می دهد. طی این حملات 11 شهروند غیر نظامی از جمله دو کودک کشته شده اند و طیق گزارش سازمان ملل متحد در حدود 30 هزار نفر بی خانمان و آواره شده است.  
 
علیرغم ادعاهای فرانسه در مورد حمله بدلیل جلوگیری از روی کار آمدن دولتی "تروریست"، بایستی چشمانمان را باز کنیم و به اقتصاد مالی بنگریم. تجاوز علیه عراق در سال 2003 میلادی بعنوان بخشی از پروژه "جنگ جهانی علیه تروریسم" آغاز شد، جنگی که فرانسه از شرکت مستقیم در آن اجتناب ورزید. با این حال بر همگان واضح است که جنگ در عراق بر سر دستیابی به منباع نفت آن کشور بود و تجاوز امروز فرانسه علیه مالی نیز بی شباهت با آن حمله نیست. 

مالی نیز همچون کشور همسایه اش نیجر داری منابع غنی معدنی از جمله "اورانیوم" است. پس از بحران "شوک نفتی" در سال 1973 که در اثر آن کشورهای تولید کننده نفت قیمت نفت را بالا بردند، فرانسه تصمیم گزفت تا از انرژی جایگزینی استفاده کند و آن انرژی اتمی بود و در فاصله 15 سال شوک نفتی شروع به ساخت بیش از 56 رآکتور اتمی نمود. فرانسه هم اکنون داری 59 نیروگاه هسته ای است که نزدیک به 80 درصد برق مورد نیاز فرانسویان را تولید می کند و بزرگترین شبکه صادرکننده برق در جهان را در اختیار دارد. در سال 1999 پارلمان فرانسه سه هدف عمده دولت ان کشور برای کسب ثروت های بیشتر و جدیدتر را تصویب نمود. نخست تامین امنیت. این مورد از سوی اتحادیه های کارگری فرانسه و جنبش های اجتماعی سرتاسر اروپا به چالش کشیده شده است. فعالیت های اتمی فرانسه رسوایی هایی را به بار آورده است از جمله آنکه آب بخشی از مناطق فرانسه در اثر ورود مواد رادیواکتیو آلفا و بتا آلوده شده بود و در سحطی بود که بسیار بیش از سطح تعیین شده از سوی اتحادیه اروپا و سازمان بهداشت جهانی بوده است. 

پیش از این در کشور نیجر تظاهرات متعددی علیه فعالیت شرکتهای خارجی فرانسوی فعال در حوزه استخراج منابع معدنی انجام شده بود. با الهام گیری از نیجر، مردم مالی نیز در نواحی دارای معادن زیر زمینی تظاهراتی را علیه شرکت خارجی "فالئا" بدلیل تاثیر مخرب فعالیت های آن شرکت بر روی محیط زیست ترتیب دادند و علیه استثمار خارجی راهپیمایی کردند.  
 
گرچه نیجر شریک اصلی فرانسه در عرضه اورانیوم به آن کشور است، سرمایه گذاران فرانسه اخیرا تخمین زده اند که بیش از 5.200 تن اورانیوم استخراج نشده در مالی وجود دارد. 

جمعیت شمال مالی "توآرگ" نام دارند. آنان همچون هر ملت استعمار شده دیگری در مرزهای ساختگی ای زندگی می کنند که از سوی دولت فرانسه تعیین شده است بخصوص در مرز نیجر و مالی. بخشی از جمعیت این منطقه توسط شورشیان القاعده با حمایت ناتو مورد پاکسازی قومی قرار گرفتند. شورشیان توآرگ خواهان سرنگونی حکومت مرکزی و در دست گیری قدرت هستند اما فرانسه خواهان منابع معدنی مالی است.  
 
فرانسه برای توجیه حمله خود تهدید تروریسم را مطرح کرده است. 

برعکس مورد عراق امروز در مورد مالی منافع آمریکا و فرانسه در همسویی با یکدیگر قرار گرفته است و هر دو دولت خواهان حمله نظامی علیه آن کشور هستند و این کار را انجام می دهند. دیوید کامرون نخست وزیر انگلیس نیز اعلام کرده است که ارتش آن کشور حمایت لجستیک از فرانسویان در جریان تجاوز علیه مالی بعمل خواهد آورد و اظهار داشته که این اقدام در راستای "منافع ما" قرار دارد.  
 
انگلیس نیز با بهانه مبارزه علیه تروریسم با فرانسه همراه شده است اما حقیقت انست که انگیسی ها نیز در شرکت انرژی دولتی فرانسه (ای دی اف) سهم دارند. تجاوزات دولتهای غربی برای مردم کشورهای خودشان نیز تبعاتی داشته است. علاوه بر انگلیس و آمریکا که دائما در حال هشدارهای امنیتی در مورد احتمال وقوع حملات تروریستی بسر می برند، اکنون فرانسه نیز تدابیر امنیتی شدیدتری را در داخل به اجرا درآورده است و به کنترل مردم و منابع ادامه می دهد. اینک زمان آن رسیده تا مردمی که در قاره آفریقا علیه حکومت های وابسته شان دست به قیام زده اند و مخالف فعالیت شرکت های خارجی در کشورهایشان زده اند با مخالفان تجاوزات نظامی در کشورهای غربی متحد شوند.