چند سطر براي "اختر چرخ ادب"

به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران؛ در تقویم جمهوری اسلامی ایران 25 اسفند ماه به اسم شاعری نامگذاری شده است که هرچند جز تلخی ایام ندید ولی هرچه خواهی سخنش شیرین است.
 
این شاعر 35 سال بیشتر طعم تلخ یا شیرین زندگی را نچشید و در حالی دنیای خود را ترک کرد که نقش تاثیرگذاری نه تنها در حوزه ادبیات بلکه در حوزه اجتماع، سیاست و ... به جا گذاشت و چه بسا دلیل حضور 35 ساله وی در تاریخ کهن ایران، گشودن افقی تازه در این وادی بود.
 
‌رخشنده اعتصامی ملقب به پروین اعتصامی در 25 اسفند ماه سال 1285 خورشیدی در تبریز دیده به جهان گشود و با آغوش باز به استقبال زندگی رفت، هرچند با دلی پرخون این وادی را بدرود گفت.
 
‌وی دختر یوسف اعتصامی ملقب به اعتصام‌الملک آشتیانی و اختر فتوحی است که تنها فرزند این خانواده بوده و از شاعران واپسین روزهای قاجار به شمار می‌رود.  
 
مهاجرت پروین در سن 6 سالگی که از تبریز به تهران رفت باعث شد تا از همان کودکی با چهره‌های مشروطه‌خواه و چهره‌های فرهنگی کشور آشنا شود و این آشنایی تاثیر بسزایی در شخصیت پروین داشت.
 
علی‌اکبر دهخدا و محمدتقی "ملک‌‌الشعرای" بهار از جمله افرادی بودند که پروین از محضر آنها استفاده کرد و دانش علمی خود را فزونی داد تا با کمک ذوق ذاتی خود حرف نویی در فضای مسموم جامعه خویش بپروراند.

‌پروین که به دلیل بی‌لیاقتی همسر طعم تلخ طلاق را چشیده بود سعی کرد با متانت از قیل و قال زندگی عبور کند در حالی که این تلخی‌ها و بی‌رحمی زندگی را در قالب شیرین کلمات به اسم شعر به مخاطبان و سایر افراد جامعه انتقال داد.  
 
30 سال از بهار عمر این شاعر بلندآوازه تاریخ ایران و یکه‌تاز تاریخ ادبیات زنان نگذشته بود که به تشویق ملک‌الشعرای بهار دیوان خود را به چاپ رساند و مقدمه ملک‌الشعرای بهار بر دیوان پروین اعتصامی دلیلی بزرگی این شاعر است.
 
 در حالي "اختر چرخ ادب" 35 سال بيشتر در كوچه‌ پس‌ كوچه‌هاي ادبيات ايران گام ننهاد كه جاي پاي او براي هميشه در ياد و خاطره ادبيات اين مرزو بوم جاويد خواهد ماند.

پروین اعتصامی در حالی که اوج شیرین سخن خود را تازه آغاز کرده بود با تمام داشته‌ و نداشته‌اش که جز "حرف دل" و "سخن‌ شیرین" چیزی نبود در تاریخ 15 فروردین 1320 و در سن 35 سالگی زندگی را برای همیشه ترک کرد ولی یادگاری به جا گذاشت که جزء شاهکارهای ادبی و فرهنگ ایران به شمار می‌رود، هر چند این نوشته قدر مسلم آئینه تمام‌نمای پروین نخواهد نبود ولی نگاشت این سروده خالي از لطف نخواهد بود كه طبق وصيتش بر سنگ قبر او نيز نقش بسته است:

انتهاي‌پيام/