در يادداشتي در نيويورک تايمز؛
پوتین: شورشیان سوریه به قصد تحریک جامعه بین الملل از سلاح شیمیایی استفاده کرده اند
نيويورک تايمز در مقاله اي به قلم ولاديمير پوتين نوشت: روسيه خواستار دقت و احتياط بيشتر در مسئله سوريه است.
به گزارش سرويس بين الملل باشگاه خبرنگاران، اين روزنامه آمريکايي در مقاله اي به قلم "پوتين" رئيس جمهوري سوريه در پايگاه اينترنتي خود نوشت: حوادث اخير در مورد سوريه موجب شد تا من بخواهم مستقيما با مردم آمريکا و رهبران سياسي اين کشور صحبت کنم. اين امر در زماني که ارتباط ناکافي بين اين دو کشور وجود دارد حائز اهميت است. روابط ما مراحل مختلفي را گذرانده است. در دوران جنگ سرد ما در مقابل هم ايستاديم. اما زماني هم با يکديگر متحد بوديم و با هم نازيها را شکست داديم. سازمان ملل که ارگاني بين المللي است به منظور جلوگيري از بروز چنين حوادث مخربي تشکيل شد. موسسان سازمان ملل به اين نتيجه رسيدند که تصميم گيري در مورد صلح و جنگ فقط بايد از طريق اتفاق نظر و موافقت آمريکا با حق وتو اعضاي دائم شوراي امنيت حاصل شود. حکمتي که در اين کار نهفته است سالها است زيربناي ثبات روابط بين المللي را تشکيل داده است. هيچ کس نمي خواهد که سازمان ملل سرنوشت « جامعه ملل» را داشته باشد که به دليل نداشتن اهرم و قدرت لازم از هم فروپاشيد. اين احتمال وجود دارد که کشورهاي با نفوذ سازمان ملل را دور بزنند و بدون مجوز شوراي امنيت دست به اقدام نظامي بزنند. حمله احتمالي آمريکا عليه سوريه با وجود مخالفتهاي شديد از سوي بسياري از کشورها و رهبران بزرگ سياسي و مذهبي از جمله پاپ منجر به تشديد اوضاع و قرباني شدن افراد بيگناه بيشتري خواهد شد و احتمالا دامنه درگيريها را به فراتر از مرزهاي سوريه مي کشد. هر حمله اي مي تواند خشونتها را بيشتر کند و آغاز موج جديد تروريسم باشد. اين اقدام تلاش هاي چندجانبه براي حل مسئله هسته اي ايران و درگيري اسرائيل و فلسطينيان را تضعيف مي کند و باعث بي ثباتي بيشتر در منطقه خاورميانه و شمال آفريقا مي شود و توازن موجود در نظم و قانون بين الملل را بر هم مي زند. سوريه شاهد جنگ براي دموکراسي نيست، در اين کشور که مذاهب زيادي وجود دارد درگيري بين دولت و مخالفان است. در سوريه مدافعان دموکراسي زياد نيستند. اما نيروهاي القاعده و افراطي بسيار زيادي وجود دارند که با دولت مي جنگند. وزارت خارجه آمريکا نام جبهه النصره و دولت اسلامي عراق و شام را که همراه با مخالفان مي جنگند در فهرست گروههاي تروريستي قرار داده است. اين درگيري داخلي که با تهيه سلاح براي مخالفان توسط کشورهاي خارجي تشديد شده است يکي از خونين ترين حوادث دنيا است. مزدوران کشورهاي عربي که در آنجا مشغول جنگيدن هستند و صدها شبه نظامي از کشورهاي غربي و حتي روسيه از نگراني هاي اصلي ما محسوب مي شوند. آيا اين امکان وجود ندارد که اين افراد با تجربه اي که در سوريه کسب کردند به کشورهايشان برگردند؟ پس از جنگ در ليبي تندروها به مالي رفتند. اين مسئله تهديدي براي همه ماست. روسيه از همان ابتدا از مذاکرات مسالمت آميزي حمايت مي کرد که سوريه بتواند طرحي براي سازش ارائه دهد. ما از دولت سوريه حمايت نمي کنيم بلکه حامي قوانين بين المللي هستيم. ما بايد از شوراي امنيت سازمان ملل استفاده کنيم و باور داشته باشيم حفظ و رعايت قانون و نظم در دنياي پيچيده و آشفته امروزي يکي از معدود راههاي جلوگيري از بروز هرج و مرج در روابط بين الملل است. قانون، قانون است و اگر از آن خوشمان بيايد يا نه ، بايد آنرا رعايت کنيم. طبق قوانين بين المللي موجود اعمال زور فقط در دفاع از خود يا به واسطه تصميم شوراي امنيت امکانپذير است و هر مورد ديگر طبق منشور سازمان ملل غيرقابل قبول است و اقدامي تجاوزگرانه محسوب مي شود. هيچ ترديدي نيست که گاز سمي در سوريه استفاده شده است. اما دلايلي هست که باور کنيم ارتش سوريه از اين سلاح استفاده نکرده است بلکه ممکن است نيروهاي مخالف براي تحريک پشتيبانان خارجي شان به منظور مداخله دست به اين اقدام زده باشند. گزارشهايي در مورد اينکه شبه نظاميان خودشان را براي حمله ديگري - اين بار عليه اسرائيل - آماده مي کنند، نبايد ناديده گرفت. اين موضوع که مداخله نظامي در درگيريهاي داخلي کشورها امري عادي براي آمريکا شده است نگران کننده است. آيا اين امر در جهت منافع طولاني مدت آمريکا است؟ من ترديد دارم. ميليونها نفر در سراسر دنيا آمريکا را نمونه و الگوي دموکراسي نمي دانند بلکه آنرا کشوري مي دانند که فقط به قدرت بازو و تشکيل ائتلافهايي با شعار«يا با ما يا مخالف ما» متکي است. اما ثابت شده است که استفاده از زور بي نتيجه و بي اثر است. وضعيت افغانستان مشخص نيست و کسي نمي داند پس از خروج نيروها از اين کشور چه اتفاقي مي افتد. در ليبي بين اقوام و قبيله ها اختلاف بوجود آمده است. در عراق جنگ داخلي همچنان ادامه دارد و هر روز دهها نفر کشته مي شوند. در آمريکا بسياري عراق و سوريه را با هم مقايسه مي کنند و سئوال مي کنند چرا دولتشان مي خواهد اشتباهات اخيرش را تکرار کند. مهم نيست که حملات تا چه اندازه دقيق باشند و تا چه حد از سلاح هاي پيشرفته استفاده شود، در هر حال تلفات غيرنظامي اجتناب ناپذير خواهد بود، از جمله سالمندان و کودکان که گفته مي شود اين حملات براي حفاظت از آنها است. کشورهاي جهان در واکنش مي پرسند: اگر نمي شود روي قوانين بين الملل حساب کرد پس بايد راههاي ديگري براي تامين امنيت پيدا کنيم. بنابراين تعدادي از کشورها به دنبال داشتن سلاح هاي کشتار جمعي هستند. اين منطقي است: اگر شما بمب داشته باشيد کسي با شما کاري ندارد. ما درباره لزوم حمايت از عدم گسترش سلاح حرف مي زنيم درحاليکه اين امر در حال تضعيف شدن است. ما بايد استفاده از زبان زور را کنار بگذاريم و براي رسيدن به راه حل به راه ديپلماتيک و سياسي برگرديم. براي جلوگيري از بروز اقدامي نظامي فرصت جديدي در چند روز گذشته پيش آمده است. آمريکا، روسيه و همه اعضاي جامعه بين الملل بايد از تمايل دولت سوريه براي تحويل سلاح هاي شيميايي تحت نظارت بين المللي استفاده کنند. با توجه به بيانيه هاي رئيس جمهور اوباما مي توان نتيجه گرفت که آمريکا اين پيشنهاد را جايگزيني براي اقدام نظامي مي داند. من از ابراز تمايل رئيس جمهور آمريکا براي ادامه مذاکره با روسيه در مورد سوريه استقبال مي کنم. ما همانطور که در اجلاس گروه هشت در ماه ژوئن در ايرلند شمالي توافق کرديم بايد با هم همکاري کينم. اگر بتوانيم مانع استفاده از زور در سوريه شويم اين امر فضاي روابط بين المللي را ارتقاء خواهد داد و موجب تقويت اعتماد دوجانبه مي شود. رابطه کاري و شخصي من با رئيس جمهور اوباما همراه با اعتماد فزاينده است و من از اين امر قدرداني مي کنم. من به دقت سخنان ايشان خطاب به ملتشان را مطالعه کردم و با اين نکته اي که آمريکا خودش را مستثنا از ديگران مي داند و سياست برتري جويي دارد موافق نيستم، سياستي که موجب متفاوت بودن آمريکا است. اين امر که مردم را تشويق کنيم تا با هر انگيزه اي خودشان را مستثني بدانند بسيار خطرناک است. کشورهاي بزرگ و کوچک، غني و فقيري وجود دارند که داراي سنت هاي دموکراتيک هستند و برخي هم هنوز به دنبال راهي براي رسيدن به دموکراسي هستند. سياستهاي آنها با هم متفاوت است. ما همه با هم متفاوت هستيم اما نبايد فراموش کنيم که خداوند همه ما را يکسان خلق کرده است.
پخش اولین مناظره فردا شب؛
همه آنچه باید درباره اولین مناظره نامزدها بدانید
در گزارش باشگاه خبرنگاران جوان بخوانید؛
مروری بر مناظرههای انتخاباتی تلویزیون؛ از اردیبهشت ۱۳۸۸ تا تیر ۱۴۰۳