بان کی مون:چالش های زیادی در مقابل اجلاس ژنو2 وجود دارد

بان کی مون در سخنان مقدماتی در نشست مربوط به سوریه در شهر مونتروی سوئیس گفت:« پس از سه سال دردناک جنگ و رنج در سوریه، امروز ما در وضعی شکننده قرار داریم اما امیدوار هستیم زیرا برای نخستین بار دولت سوریه و مخالفان دولت و کشورهای منطقه و جامعه بین المللی دور هم جمع شده اند و به دنبال یافتن راه حلی سیاسی برای کشتار و ویرانی و آوارگی هستند که واقعیتهای هولناک زندگی امروزه در سوریه است. همه مردم سوریه و همه مردم منطقه که از این بحران متاثر شده اند به شما نگاه می کنند که اینجا جمع شده ایم تا به رنج غیرقابل وصف انسانی در سوریه پایان بدهید و سوریه دارای ترکیب جمعیتی متنوع و کشوری غنی را نجات بدهید و روند سیاسی جدی را برای دستیابی به گذار در این کشور به رهبری خود سوری ها شروع کنید. این نگاه حدود یک سال و نیم قبل در بیانیه نشست ژنو مطرح شد و شورای امنیت  و سازمان ملل متحد نیز از آن حمایت کرد. شما هیئتهای حاضر از جانب دولت سوریه و مخالفان ، در این کنفرانس شرکت کرده اید. شما فرصت و مسئولیت عظیمی در اختیار دارد تا خدمات بزرگی به مردم سوریه بدهید. عظیم ترین فاجعه این است که تظاهرات مسالمت آمیز در سوریه که در آن خواسته ایجاد تغییرات مطرح بود به جنگ خونین داخلی تبدیل شده است. اگر سران دولت سوریه با توجه بیشتر  و خضوع بیشتری  به دغدغه های مطرح شده از جانب مردم سوریه گوش می کردند، شاید لازم نبود چنین کنفرانسی برگزار شود. فاجعه ای که در حال حاضر بوجود آمده همه جای سوریه را فراگرفته است. برخی از شهرها و روستاهای سوریه غیرقابل زندگی شده اند و به علت بمباران هوایی مستمر ویران شده اند. مدارس و بیمارستانها و بازارها و خانه ها و مکانهای عبادت ویران شده است. بمب گذاری های در داخل خودروها و اقدامات انتحاری و حملات خمپاره ای سبب وحشت مردم سوریه در بخشهای زیادی از این کشور شده است. توجه نشدن به خواسته ها و بی توجهی به این خواسته ها سبب شده است جنایتکاران و مبارزان خارجی از سراسر کشور ( احتمالا اشتباه لفظی است و منظورش از سراسر جهان است) جمع شوند. گروههای افراطی برنامه های خطرناک و ویرانگر خودشان را تحمیل می کنند.»

وی در ادامه افزود:« آمار و ارقام مربوط به سوریه دهشتناک است. بیش از یکصد هزار نفر در سوریه کشته شده اند. شمار زیادی ناپدید شده یا بازداشت شده اند. حملات به غیرنظامیان ادامه دارد. همه طرفها به مسئولیتهای خودشان براساس قوانین بین المللی بشردوستانه و قوانین بشردوستانه بی توجه بوده اند. بیش از شش و نیم میلیون در داخل سوریه آواره شده اند. بیش از نه میلیون و سیصد هزار نفر در داخل سوریه به کمکهای بشردوستانه نیاز دارند. بیش از دو و نیم میلیون تعداد از این افراد در مناطقی زندگی می کنند که دسترسی برای کمکهای انسان دوستانه به شدت محدود است و به بسیاری از این افراد اصلا کمکی نرسیده است. محروم کردن این افراد بخشی از راهبرد سیاسی و نظامی شده است. سوریه زمانی مکانی برای پذیرش آوارگان از کشورهای مختلف بود، اما حالا به علت جنگ، دو میلیون و سیصد هزار نفر از مردم سوریه که نیمی از آنها از کودکان هستند به کشورهای همسایه و دیگر کشورها فرار کرده اند.»

وی  گفت:« باوجود مشکلات ناشی از پذیرش آوارگان، همسایگان سوریه میهمان نوازی سخاوتمندانه ای از خودشان نشان داده اند که قابل ستایش است. من به صورت خاص از تعهداتی تشکر می کنم که در کنفرانس کمکهای بشردوستانه به سوریه در هفته گذشته در کویت مطرح شد. من از امیر کویت به علت حمایتهای انسان دوستانه و آینده نگرانه اش تشکر می کنم. اما نیازهای انسانی هنوز برآورده نشده است و باید براورده شود بویژه اگر جنگ ادامه پیدا کند. من درعین حال از جامعه بین المللی به علت وحدت در حمایت از نابودی برنامه تسلیحات شیمیایی سوریه تشکر می کنم. این اتفاق پس از حمله هولناک اوت گذشته( تابستان امسال) رخ داد. درعین حال، باید توجه داشته باشیم که بخش اعظم کشتار و ویرانی در سوریه ناشی از تسلیحات متعارف است که به وفور به همه طرفهای درگیر می رسد و از نواحی مختلف داده می شود. بازیگران مختلف سبب شده اند ابعاد فرقه ای نیز وارد این مناقشه شود. برخی از این اقدامات ناشی از نگرشهایی خودساخته است. درعین حال ما شاهد همبستگی بین فرقه های مختلف در سوریه و حتی برپایی تظاهراتی علیه افراط گرایی بوده ایم. مردم سوریه همچنان در عشق عمیق به کشورشان متحد هستند و به میراث فرهنگی و دینی خود و تاریخ دیرینه کشورشان افتخار می کنند. طرفهای درگیر در سوریه اینجا جمع شده اند تا با هم صحبت کنید تا اینکه بتوانند چیزی را به دست بیاورند که از دست رفته است.  ما روح قوی این همبستگی را هر روز در سوریه مشاهده کنیم بطوریکه شمار فزاینده ای از مادران و پدران برای بقای فرزندان خود در سوریه تلاش می کنند. این کار اهمیت حیاتی دارد که همه سوری ها اعم از زن و مرد برای آینده مشترک خود همراه شوند.»

وی در ادامه افزود:« خود سوری ها مسئولیت اصلی برای پایان دادن به مناقشه و مشخص کردن آینده کشورشان و نظام سیاسی کشورشان را برعهده دارند. آنها باید بازسازی کشورشان را خودشان شروع کنند. وظیفه همه اعضای جامعه بین المللی اعم از کشورهایی که در اینجا حاضر هستند یا نیستند، این است که هرکاری که می توانند برای کمک به سوریها برای نیل به این اهداف انجام بدهند. در بیانیه ژنو گامهای مشخصی برای گذار (سیاسی) به رهبری خود سوری ها مشخص شده است. تشکیل یک نهاد دولتی برای دوران انتقال که قدرت اجرایی کامل داشته باشد ، نقطه شروع حرکت در این مسیر است. این نهاد باید با توافق مشترک تشکیل شود بطوریکه دربرگیرنده نیروهای امنیتی و نظامی و دستگاههای اطلاعاتی باشد. در بیانیه ژنو گفته شده است که سازمانهای دولتی باید حفظ و احیاء شود و باید مطابق استانداردهای حقوق بشری باشد. این نهاد باید رهبرانی داشته باشد که اعتماد عمومی را به همراه داشته باشند و در کنترل نهاد انتقالی فعالیت کنند. من از همه کسانی که اینجا جمع شده اند می خواهم تا از هر دو طرف بخواهند که به لزوم و اجتناب ناپذیر بودن رسیدن به راه حل سیاسی درباره مسئله سوریه پی ببرند. من به تلاشهای شما دلگرم هستم که از طرفهای سوری بخواهید به توافقی جامع دست پیدا کنند که مبتنی بر بیانیه ژنو باشد. این توافق جامع باید به قوانین بین المللی بشردوستانه احترام بگذارد که در این جنگ به صورت وحشتناکی نقض شده است. باید خشونت پایان یابد. باید حملات به غیرنظامیان متوقف شود. همه طرفها باید تلاش کنند تا به حملات تروریستی پایان داده شود. من به شدت از دولت سوریه و مخالفان می خواهم تا اجازه دسترسی فوری و بشردوستانه به همه افراد نیازمند در سوریه فراهم شود بویژه در مناطق محاصره شده ای که صدها هزار نفر از چند ماه پیش از هرگونه کمکی محروم بوده اند. گزارشهای تکان دهنده ای از سوء تغذیه و وضع جسمانی بسیار وخیم سوری ها دریافت کرده ایم. باید اجازه داده شود مواد غذایی و دارویی و تجهیزات جراحی وارد سوریه شود. باید به افراد زخمی و بیمار اجازه داده شود از سوریه خارج شوند. من از هیئت های سوری می خواهم تا به صورت جدی و سازنده به تعامل بپردازند. چالشهای عظیمی پیش روی ما قرار دارد اما این چالشها غیرقابل فائق آمدن نیستند.»

وی گفت:« اگر این فرصت از دست برود، چه تعداد دیگری در سوریه کشته خواهند شد یا عزیزان خود را از دست خواهند داد یا خانه هایشان را از دست خواهند داد؟ بغیر از پایان دادن جنگ در سوریه و رسیدن به راه حلی سیاسی، هیچ گزینه دیگری وجود دارد. به همین علت است که ما اینجا جمع شده ایم. بیایید به همه ثابت کنیم که جهان قادر است متحد شود و از مردم سوریه به موازات حرکت آنها برای قدم گذاشتن در مسیر شکل گیری سوریه ای دموکراتیک و باثبات حمایت کنند. من از همه شما می خواهم تا بصیرت بیشتری درباره انسانیت و رهبری توام با انعطاف پذیری داشته باشید. مردم سوریه شایسته آینده ای توام با صلح و عزت انسانی و احترام متقابل و آزادی از ترس هستند.»

وی گفت:« ما امروز فقط یک روز برای نشست خود در اختیار داریم. همه هیئتهای حاضر در این نشست، راههای بسیار طولانی را طی کرده اند تا در اینجا حاضر باشند. من از همه و بویژه از کسانی که می خواهند امروز سخنرانی کنند می خواهم تا به زمان تعیین شده برای سخنرانی ها یعنی هفت دقیقه برای همه سخنرانها توجه کنند. هر هیئتی فقط هفت دقیقه فرصت دارد به استثنای دو هیئت سوری که سخنرانی آنها نباید از ده دقیقه بیشتر باشد. فقط ده دقیقه. مطمئنم که شما همکاری خوبی خواهید داشت. پس از آنکه همه شرکت کنندگان در جلسه امروز سخنرانی کردند به دو هیئت سوری ، پنج دقیقه وقت دیگر می دهم تا سخنان پایانی خودشان را مطرح کنند. می دانم که پس از سه سال جنگ بیرحمانه و جنایتها، احساسات بسیاری تحریک شده است و هیئتهای حاضر در این مکان، بسیار احساساتی هستند. باوجود این، از همه شرکت کنندگان می خواهم تا حداکثر خویشتنداری و صبر را از خودشان در سخنانشان نشان بدهند و از بیان کلماتی خودداری کنند که سبب تضعیف احتال رسیدن به پیشرفت در این کنفرانس می شود. من از شما چنین درخواستی دارم. من این درخواست را نه تنها از جانب جامعه بین المللی بلکه از جانب مردم سوریه مطرح می کنم که به شدت خواهان رویکردی سیاستمدارانه در این کنفرانس هستند و امیدوارند این کنفرانس بستری برای رسیدن به صلح باشد. از این منظر، من از اختیاراتم استفاده می کنم تا اگر زبان به کار رفته در سخنان هیئتی نامناسب باشد ، وارد عمل شوم. درعین حال، می خواهم نظم رعایت شود تا کنفرانس به خوبی برگزار شود. اگر هیئتی می خواهد نکات بیشتری مطرح کند لطفا نکات خود را به دبیرخانه ارائه کند و مطمئنا نکات شما در اسناد رسمی ثبت خواهد شد. فکر می کنم همه شما همکاری خواهید کرد و به همکاری شما دلگرم هستم. امیدوارم کنفرانسی بسیار جدی و توام با همکاری داشته باشیم بدون آنکه احساسات چندانی در آن بروز کند. از شما به علت همکاریتان تشکر می کنم.»

انتهای پیام/