امیری در گفتگو با باشگاه خبرنگاران:
صهیونیست‌ها با جعل تاریخ و تزریق آن به افکار عمومی دست به نسل‌کشی فلسطینیان زده‌اند
یک پژوهشگر و فعال رسانه‌ای گفت: حقیقت عریان و غیرقابل کتمان این است که بر خلاف تبلیغات سرسام آور و فریبکارانه‌ی صهیونیسم جهانی و کارگزاران مزدور آنان، تاریخ 3500 ساله منتسب به حضرت موسی (ع)، تاریخی بدلی- صهیونیستی، دروغپردازانه، جعلی و عاری از واقعیت‌های تاریخی قابل استناد است.
"سیاوش امیری" در گفتگو با خبرنگار دانشگاه باشگاه خبرنگاران، با بیان اینکه تاریخ 3500 ساله منتسب به حضرت موسی(ع) صهیونیستی و جعلی است، اظهارداشت: این روزها با دسیسه صهیونیست‌های جنایتکار و آدمکش که تاریخ دروغین خود را به افکارعمومی تزریق کرده‌اند، فاجعه‌ای بی‌نظیر در نوار غزّه در شرف تکوین است که هر انسان آزاده و شریفی را متأثر می‌سازد.
وی ادامه داد: آنچه در پس پرده این جنایات هولناک می‌گذرد، نسل کشی فلسطینیان و کوچ اجباری آنان از سرزمین مادری خود و انتقال به صحرای سینا است و آیا به راستی و بر مبنای اندیشه‌ای خردورزانه، امکان دارد نبیره‌ای حدود 1100 سال زودتر از نیای خود به دنیا بیاید؟ آیا به دلیل عقلی امکان دارد که حضرت موسی(ع) جد حضرت ابراهیم خلیل(ع) باشد؟ آیا امکان دارد که تاریخ 3500 ساله منتسب به حضرت موسی(ع) درست و بدون ایراد و خدشه باشد؟
این پژوهشگر و فعال رسانه‌ای افزود: بی‌شک پاسخ هر سه پرسش منفی است و فقط دروغگویان و دروغپردازان چنین دروغ‌های آشکار و بی‌شرمانه‌ای را باور می‌کنند برای بررسی کوتاه این موضوع، ناچاریم به تاریخ زندگی حضرت ابراهیم(ع) پدر پیامبران توحیدی نگاهی داشته باشیم تا این دروغ‌های آشکار برملا شود.
امیری با اشاره به شواهد تاریخی موجود در این رابطه، افزود: حضرت ابراهیم (ع) در دوران حکومت امپراتوری نوین بابِل بر بین النهرین (میان رودان) و حدود 600 سال پیش از میلاد مسیح (ع) می‌زیست که با یکی از امپراتوران جبار و ستمگر بابِل به نام «نمرود» همدوره بوده است با توجه به این موضوع که در برخی تفاسیر حضرت ابراهیم (ع) را همدوره‌ی ذوالقرنین دانسته‌اند، «ذوالقرنین با حضرت ابراهیم (ع) همزمان بود و نخستین دو نفری که در روی زمین با هم مصافحه کردند، او و ابراهیم (ع) بودند» رخداد زمان زندگی او در دوران نمرودیان(حدود 580 سال پیش از میلاد) به واقعیت نزدیکتر است.
این پژوهشگر و فعال رسانه‌ای، اظهار داشت: اکنون این پرسش مطرح است، چگونه می‌توان پذیرفت حضرت ابراهیم (ع) که جد اعلای حضرت موسی (ع) است حدود 600 سال پیش از میلاد می‌زیسته و حضرت موسی (ع) که از نبیره‌های حضرت ابراهیم (ع) بشمار می‌آید، حدود 1500 سال پیش از میلاد زندگی می‌کرده است؟ منابع موجود، زمان زیست حضرت موسی (ع) را حدود 3500 سال پیش (یعنی حدود 1500 سال پیش از میلاد) معرفی می‌کنند و این دروغ آشکار را به صورت ماهرانه‌ای جعل کرده و با لطایف الحیل به تاریخ تمدن بشری آویخته اند.
وی ادامه داد: پیداست که حضرت ابراهیم (ع) پدر حضرت یعقوب (ع) و پدربزرگ حضرت یوسف (ع) بوده و پس از دوران صدراعظمی وی در مصر و گذشت سال‌ها از خواری و بدبختی سبطیان (قوم کنعان و خویشاوندان آن حضرت در مصر)، حضرت موسی(ع) ظهور کرده و آنان را از فلاکت و بیچارگی و اسارت قبطیان ( قوم حاکم بر مصر باستان) نجات می‌دهد چنانچه فاصله‌ی زمانی میان حضرت ابراهیم (ع) و حضرت موسی (ع) را حدود 200 سال فرض کنیم، قدمت زمان زیست کلیم الله (ع) به حدود 400 سال پیش از میلاد می‌رسد و این به معنای آن است که تاریخ تقریبی قوم یهود از زمان حضرت موسی (ع) حدود 2400 سال پیش است نه 3500 سال و در این میان، جعل بزرگ و دروغ آشکاری صورت گرفته که بیش از 1100 سال آن بی‌پایه و اساس بوده و بر بنیان دروغی صهیونیستی، به افکارعمومی جهان قالب شده و در متون تاریخی جای گرفته است.
امیری تصریح کرد: در واقع مرض صهیونیسم جهانی از جعل چنین دروغ و گزافه‌ای و تزریق آن به شریان تاریخ باستان و عبور دادن مرموزانه‌اش در بطن تاریخ ادیان و دهلیز تاریخ تمدن بشر، هدف بزرگی را نشانه گرفته و آن هدف چیزی نیست جز اینکه چنین قلمداد شود، در عرصه‌ی دین و آیین و تمدن بشری، قوم یهود از سرآمدان روزگار و پیشاهنگان این قافله بوده است اگر این دروغ بی‌شرمانه را قبول کنیم و این جعل گستاخانه و ناجوانمردانه را بپذیریم که تاریخ 3500 ساله‌ی منتسب به حضرت موسی (ع) درست و بدون ایراد و خدشه است، مگر نه اینکه باید بپذیریم «تورات» قدمتی 3500 ساله دارد و دین یهود نیز از همین قدمت برخوردار است و ناگزیر تمدن قوم یهود پیشینه‌ای فراتر از 35 قرن را در کارنامه خویش نهفته است؟
این پژوهشگر و فعال رسانه‌ای در پایان با اشاره به اینکه حال آنکه حفره‌ای به درازای 11 قرن جعل و دروغ و دستبرد در تاریخ، هر پژوهشگر آگاه و روشن‌بینی را دچار بُهت و سرگشتگی می‌سازد، خاطر نشان کرد: این همه فریب و دغل‌کاری و صحنه‌سازی مجعول تأسف خواهد خورد و بر مردمانی چنین بی‌شرم و دروغگو که نسل‌های بی‌شماری را به گمراهی و نادانی کشانده‌اند نفرین خواهد کرد حقیقت عریان و غیرقابل کتمان این است که بر خلاف تبلیغات سرسام آور و فریبکارانه صهیونیسم جهانی و کارگزاران مزدور آنان، تاریخ 3500 ساله منتسب به حضرت موسی (ع)، تاریخی بدلی- صهیونیستی، دروغ پردازانه، جعلی و عاری از واقعیت‌های تاریخی قابل استناد است.
انتهای پیام/
وی ادامه داد: آنچه در پس پرده این جنایات هولناک می‌گذرد، نسل کشی فلسطینیان و کوچ اجباری آنان از سرزمین مادری خود و انتقال به صحرای سینا است و آیا به راستی و بر مبنای اندیشه‌ای خردورزانه، امکان دارد نبیره‌ای حدود 1100 سال زودتر از نیای خود به دنیا بیاید؟ آیا به دلیل عقلی امکان دارد که حضرت موسی(ع) جد حضرت ابراهیم خلیل(ع) باشد؟ آیا امکان دارد که تاریخ 3500 ساله منتسب به حضرت موسی(ع) درست و بدون ایراد و خدشه باشد؟
این پژوهشگر و فعال رسانه‌ای افزود: بی‌شک پاسخ هر سه پرسش منفی است و فقط دروغگویان و دروغپردازان چنین دروغ‌های آشکار و بی‌شرمانه‌ای را باور می‌کنند برای بررسی کوتاه این موضوع، ناچاریم به تاریخ زندگی حضرت ابراهیم(ع) پدر پیامبران توحیدی نگاهی داشته باشیم تا این دروغ‌های آشکار برملا شود.
امیری با اشاره به شواهد تاریخی موجود در این رابطه، افزود: حضرت ابراهیم (ع) در دوران حکومت امپراتوری نوین بابِل بر بین النهرین (میان رودان) و حدود 600 سال پیش از میلاد مسیح (ع) می‌زیست که با یکی از امپراتوران جبار و ستمگر بابِل به نام «نمرود» همدوره بوده است با توجه به این موضوع که در برخی تفاسیر حضرت ابراهیم (ع) را همدوره‌ی ذوالقرنین دانسته‌اند، «ذوالقرنین با حضرت ابراهیم (ع) همزمان بود و نخستین دو نفری که در روی زمین با هم مصافحه کردند، او و ابراهیم (ع) بودند» رخداد زمان زندگی او در دوران نمرودیان(حدود 580 سال پیش از میلاد) به واقعیت نزدیکتر است.
این پژوهشگر و فعال رسانه‌ای، اظهار داشت: اکنون این پرسش مطرح است، چگونه می‌توان پذیرفت حضرت ابراهیم (ع) که جد اعلای حضرت موسی (ع) است حدود 600 سال پیش از میلاد می‌زیسته و حضرت موسی (ع) که از نبیره‌های حضرت ابراهیم (ع) بشمار می‌آید، حدود 1500 سال پیش از میلاد زندگی می‌کرده است؟ منابع موجود، زمان زیست حضرت موسی (ع) را حدود 3500 سال پیش (یعنی حدود 1500 سال پیش از میلاد) معرفی می‌کنند و این دروغ آشکار را به صورت ماهرانه‌ای جعل کرده و با لطایف الحیل به تاریخ تمدن بشری آویخته اند.
وی ادامه داد: پیداست که حضرت ابراهیم (ع) پدر حضرت یعقوب (ع) و پدربزرگ حضرت یوسف (ع) بوده و پس از دوران صدراعظمی وی در مصر و گذشت سال‌ها از خواری و بدبختی سبطیان (قوم کنعان و خویشاوندان آن حضرت در مصر)، حضرت موسی(ع) ظهور کرده و آنان را از فلاکت و بیچارگی و اسارت قبطیان ( قوم حاکم بر مصر باستان) نجات می‌دهد چنانچه فاصله‌ی زمانی میان حضرت ابراهیم (ع) و حضرت موسی (ع) را حدود 200 سال فرض کنیم، قدمت زمان زیست کلیم الله (ع) به حدود 400 سال پیش از میلاد می‌رسد و این به معنای آن است که تاریخ تقریبی قوم یهود از زمان حضرت موسی (ع) حدود 2400 سال پیش است نه 3500 سال و در این میان، جعل بزرگ و دروغ آشکاری صورت گرفته که بیش از 1100 سال آن بی‌پایه و اساس بوده و بر بنیان دروغی صهیونیستی، به افکارعمومی جهان قالب شده و در متون تاریخی جای گرفته است.
امیری تصریح کرد: در واقع مرض صهیونیسم جهانی از جعل چنین دروغ و گزافه‌ای و تزریق آن به شریان تاریخ باستان و عبور دادن مرموزانه‌اش در بطن تاریخ ادیان و دهلیز تاریخ تمدن بشر، هدف بزرگی را نشانه گرفته و آن هدف چیزی نیست جز اینکه چنین قلمداد شود، در عرصه‌ی دین و آیین و تمدن بشری، قوم یهود از سرآمدان روزگار و پیشاهنگان این قافله بوده است اگر این دروغ بی‌شرمانه را قبول کنیم و این جعل گستاخانه و ناجوانمردانه را بپذیریم که تاریخ 3500 ساله‌ی منتسب به حضرت موسی (ع) درست و بدون ایراد و خدشه است، مگر نه اینکه باید بپذیریم «تورات» قدمتی 3500 ساله دارد و دین یهود نیز از همین قدمت برخوردار است و ناگزیر تمدن قوم یهود پیشینه‌ای فراتر از 35 قرن را در کارنامه خویش نهفته است؟
این پژوهشگر و فعال رسانه‌ای در پایان با اشاره به اینکه حال آنکه حفره‌ای به درازای 11 قرن جعل و دروغ و دستبرد در تاریخ، هر پژوهشگر آگاه و روشن‌بینی را دچار بُهت و سرگشتگی می‌سازد، خاطر نشان کرد: این همه فریب و دغل‌کاری و صحنه‌سازی مجعول تأسف خواهد خورد و بر مردمانی چنین بی‌شرم و دروغگو که نسل‌های بی‌شماری را به گمراهی و نادانی کشانده‌اند نفرین خواهد کرد حقیقت عریان و غیرقابل کتمان این است که بر خلاف تبلیغات سرسام آور و فریبکارانه صهیونیسم جهانی و کارگزاران مزدور آنان، تاریخ 3500 ساله منتسب به حضرت موسی (ع)، تاریخی بدلی- صهیونیستی، دروغ پردازانه، جعلی و عاری از واقعیت‌های تاریخی قابل استناد است.
انتهای پیام/
