تصویری از حکومت دیکتاتور صدام به روایت کارگردان کرد
"امین کورکی" تقابل حکومت دیکتاتوری صدام با حکومت مستقل را به تصویر می‌کشد.
به گزارش خبرنگار سینمای جهان باشگاه خبرنگاران، فیلم سازی مستقل کار آسانی نیست و کارگردانان بی شماری سختی‌های این امر را به شکلی خنده آور و هزل گونه تجربه می‌کنند.
در درام "خاطرات روی سنگ" برگزیده جایزه مروارید سیاه برای بهترین فیلم در بخش رقابتی روایت جشنواره ابوظبی، "شوکت امین کورکی" به نا امیدی جنون آمیز گروه تولید یک فیلم در زمان بعد از سقوط "صدام حسین" می‌پردازد. گرچه خوشمزگی‌های فیلم‌های قبلی "امین کورکی" در این فیلم هم دیده می‌شود اما در مجموع داستان فیلم در احاطه‌ی نگرانی و ترس فیلم سازان است که برای پیدا کردن بازیگر و تجهیزات فیلم سازی در وضعیتی نا بسامان دست و پا می‌زنند. برای کارگردان "جایی برای بازی" احتمال استقبال از سوی مخاطبان علاقمند به وقایع اخیر کردستان عراق عجیب و دور از انتظار نیست.
این فیلم با روایت سبک "سینما پارادیزو" از آنجا آغاز می‌شود که حسین پدر خود را در حین اکران فیلم "یول" ساخته‌ی "ایلماز گونی" (کارگردان ترکی-کردی) ملاقات می‌کند. سربازان سالن سینما را در هم می‌کوبند و می‌گویند نمایش فیلم ممنوع است و پدر حسین را شکنجه می‌دهند.
این صحنه‌ها با زیرکی تمام بیننده را برای یک فیلم سیاسی آماده می‌کند.
فیلم زمان حال را نشان می‌دهد. حسین فیلم ساز و دوست کودکی‌اش (آلن) تهیه کننده قصد دارند فیلمی درباره کشتار کردها به دست "صدام حسین بسازند.
تهیه تجهزات فیلم سازی با مشکل روبرو است، اما آنها لوکیشن ایده آل را برای فیلمبرداری آماده کرده‌اند؛ لوکیشن فیلم زندانی است که نیروهای عراقی با زندانی کردن مردم، را آ‍زار و شکنجه می‌دادند.
سبک ساخت فیلم در فیلم گیج کننده است: به تصویر کشیدن جنایت قتل عام مردم کرد توصط "صدام حسین" و دیگر اقلیت‌های نژادی این کشور. "خاطرات روی سنگ" بر این اساس که بیننده می‌داند از سال 1986 تا 1989، نود درصد از دهکده‌های عراق‌های کردستان ویران شدند و 50000 تا 100000 نفر از مردم شهر از گرسنگی یا توسط گازهای سمی کشته شدند.
پیدا کردن بازیگر نقش اول زن فیلمش بحران اصلی شخصیت فیلم است. در محیط مرد سالار کردستان، سینما و بازیگری شغل مناسبی برای یک زن محسوب می‌شود. حتی وقتی بازیگر متناسب این نقش (شیما مولایی) هم پیدا می‌شود اما نیروهای ارتشی و نامزدش اجازه‌ی بازی را به او نمی‌دهند.
دوست حسین، آلن برای این فیلم خودش را به آب و آتش می‌زند و حتی خانه‌اش را می‌فروشد.
در آخر هر کدام از شخصیت‌ها یک فداکاری بزرگ را برای ساخت این فیلم انجام داده‌اند.
"ممد آکتاش" و "شوکت امین کورکی" تلاش خود را برای نشان دادن تضادها و تعادل بخشیدن به تراژدی الانفال و پوچی روزمره تقابل گذشته که حکومت دیکتاتوری صدام حسین با زمان حکومت مستقل، افسردگی حسین و ستاره‌ی خودستای فیلمش کرده است.
هرچند فیلم " خاطرات روی سنگ" تمام انرژی دست اندر کارانش را گرفته است اما به لحن یکرنگی برای نمایش درام انسانی و یا حداقل لحنی ساده‌تر برای ارائه اجرای شخصیت‌ها احتیاج دارد .
خاطرات روی سنگ در بخش غیر رقابتی بیست و چهارمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم "توسیس" کشور سوئیس، در بخش غیر رقابتی "پنجره‌ای به سینمای آسیا" در نوزدهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم بوسان و در بخش رقابتی هشتمین دوره جشنواره فیلم ابوظبی در کشور امارات روی پرده رفت.
"خاطرات روی سنگ" در جشنواره فیلم ابوظبی موفق به کسب جایزه نقدی 50 هزار دلاری و تندیس مروارید سیاه این جشنواره شد.
انتهای پیام/
