من دوبله را برای شهرت انجام نمی‌دهم/ دوبلورها به جز صدا ابزار دیگری ندارند

بهرام زند دوبلور مجموعه‌های تلویزیونی و فیلم‌های سینمایی در خصوص تفاوت شهرت از طریق صدا و چهره در گفتگو با خبرنگار رادیو تلویزیون باشگاه خبرنگاران بیان کرد: بازیگر نیستم به همین علت نمی‌توانم این دو مقوله را به طور تخصصی با هم مقایسه کنم. تا به حال با کسانی‌ که به صدا توجه دارند برخورد داشته‌ام. این موضوع برای آنان بسیار جالب بوده و به شکلی فطری، متوجه آن می‌شوند. من دوبله را برای شهرت انجام نمی‌دهم بلکه دوبله حرفه من و جزء صنعت سینماست چرا که حس و حال و احساس شخصیت فیلم به مخاطب منتقل می‌شود.

وی ادامه داد: اما کسی که هنرپیشه است فقط دیده می‌شود. از منظر مردم،به نسبت کسی که صدایش شنیده می‌شود. دیده شدن بهتر است. فعالیت ما برای شهرت نیست و انتظار خاصی نداریم. دیده شدن و شهرت در بازیگری به مراتب بیشتر است به این دلیل که بازیگر در معرض نگاه مخاطب بوده و رصد می‌شود؛ مانند ارکستر که یک جماعت حدود 40 نفره در حال فعالیت هستند، اما کسی که بیش از همه مورد توجه قرار می‌گیرد خواننده است و این یک واقعیت است.

این پیشکسوت در مورد ارتباط بازیگری و صدای بازیگر عنوان کرد: صدا و تکنیک بازیگری، مکمل یکدیگر هستند. در بازیگری یک مجموعه از صدا و بازی وجود دارد که به یاری هم می‌آیند بازیگر با بازی خوب و به همراه داشتن یک صدای قابل قبول می‌تواند قدرت نمایش خود را به منحصه ظهور برساند.

وی افزود: ممکن است در یک کار هیچ تصویری مشاهده نشود. در این صورت ارتباط مناسبی برقرار نمی‌شود این موضوع به این معنی‌نیست که همه صداها آن‌چنانی باشند، اما حداقل صدا باید در حد متوسط باشد، به طوری که وقتی شنونده آن را می‌شنود، باعث آزرده شدن آن‌ها شود مسئله‌ای که درحال حاضر در دوبله شاهد آن هستیم.

دوبلور "ناوارو" درخصوص دوبله یک شخصیت به طور دائمی توسط یک دوبلور گفت: با پشت سر گذاشتن چندین سال تجربه در این حوزه، هنگام گفتن یک نقش، جنس صدا را با شخصیت تطبیق داده و ارتباط لازم را برقرار می‌کنم. هنگامی که برای صحبت کردن بجای شخصیتی آماده می‌شوم، سعی می‌کنم باعث سقوط آن شخصیت نشده و کار را بهتر از نسخه اصلی و یا اینکه حداقل در حد و اندازه خود کار انجام دهم.

زند در رابطه با تفاوت بازیگری و دوبله چنین گفت: کسی که بازیگر است، از حضور خود، فیزیک، راه رفتن و از بازی برای القای حس کمک می‌گیرد و در نهایت ارتباط با مخاطب نیز برقرار می‌شود؛ اما هنگامی که من به عنوان دوبلور برای صحبت کردن بجای یک نقش آماده می‌شوم، فقط صدا دارم و هیچ‌گونه ابراز دیگری ندارم. من در پوشش صدا حس دارم و شنونده آن‌را در قالب صدا می‌شنود.

وی افزود: در بازیگری و ساخت فیلم و سریال، برداشت‌های متعدد، ویرایش و ... وجود دارد، ولی دوبله اینطور نیست، بلکه فقط صدا داریم این اتفاق بزرگی است که رخ داده و در مجموع گاهی اوقات صدای شنیده شده، برتر از بازیگر می‌شود.

 دوبلور شخصیت لین‌چان در سریال "جنگجویان کوهستان" ادامه داد: در یک مقطع زمانی، تعدادی از صداهای خاص با استعدادهای خاص، دوبلورهای آن دهه را تشکیل دادند.هم‌اکنون نیز افرادی که فعالیت می‌کنند خوب هستند و لیکن با آن دهه فاصله دارند.حضور دوبلورهای قدیمی اتفاقی بوده که دیگر تکرار نشده است.

زند در پایان بیان کرد: روایت کردن در مستند آسوده‌تر است. در همین حال این کار در اندازه خودش مهم، اما هنگام صحبت کردن بجای یک شخصیت در فیلم به هنگام شروع و پایان حرف زدن در نقش، دوبلور باید بصورت همزمان، تکنیک و هنر و استعداد خود را در کار پیاده کند.

انتهای پیام/