با این همه حسین هدایتی ناراحت شده و ناراحتی اش را بیان می کند و رسانه ها هم به او توجه ویژه ای دارند. مدیری که به تمکن مالی شهرت دارد، از حمایت ستاره ها برخوردار است و به خاطر خرج های گاه و بی گاهش برای پرسپولیس از محبوبیتی قابل توجه در میان هواداران این تیم هم بهره می برد ، وقتی ناراحت شود ، ناراحتی اش هم انعکاس زیادی خواهد داشت . او در صفحه شخصی اش به رد اهلیت اعتراض کرده است. اهلیتی که باید توسط 3 وزیر دولت تایید می شده و نشده است. در اصل برای سازمان خصوصی سازی 3 وزیر ، دادگستری ، اقتصاد و ورزش مشخص می کنند که خریداران اهلیت دارند یا ندارند. این طور که از شواهد پیداست این 3 وزیر تشخیص داده اند که پرسپولیس نباید در اختیار حسین هدایتی قرار بگیرد.حالا معلوم نیست که شیوه کار چطور بوده و اصولا یک وزیر پای برگه را امضا نکرده و یا 3 وزیر مشکل داشته اند اما به هرحال وزرایی که باید تایید می کردند هدایتی از نظر پرونده های حقوقی ، مسائل مالی و ورزشی توانایی خرید و هدایت پرسپولیس را دارد این کار را نکرده اند.
اظهار نظر در مورد پرونده های حقوقی و مالی حسین هدایتی کار ساده ای نیست. نمی شود بدون مدرک در مورد اهلیت حقوقی - مالی هدایتی حرف زد اما اهلیت ورزشی یا کارنامه مدیریتی حسین هدایتی کاملا مشخص است و می شود روی آن قضاوت کرد. پس می شود با این فرض که هدایتی نه پرونده های آن چنانی در دادگاه دارد و نه مشکلات مالی برای خرید پرسپولیس سراغ قسمت سوم رفت و کارنامه ورزشی او را بررسی کرد.
فعالیت های حسین هدایتی در فوتبال ایران به یک دهه هم نمی رسد و مهم ترین آنها مربوط به تیم شرکت اش استیل آذین است. او در سال 1386 با 800 میلیون تومان تیم اکباتان را خرید و به علی پروین سپرد. تیم پروین-هدایتی با یک دوجین ستاره برگشت خورده سرخابی سال اول را در جا زد و سال دوم را با دست نشان به لیگ برتر رسید.آنها دوسال درلیگ برتر بودند سقوط کردند و بعد با یک سقوط آزاد و واگذاری الان در لیگ 3 یا زیرگروه ها هستند.در اصل حسین هدایتی یک تیم را در دسته اول خرید و درعرض کمتر از 5 سال در لیگ دو واگذار کرد به یک شهر دیگر و خلاص. او در همان سال های مدیریت استیل آذین هم تصمیمات مدیریتی عجیب و غریب کم نگرفت. ازبدهی به بازیکنان که گاه بی گاه سروصدایشان در می آورد بگیر تا مدل خرید و پرداخت حقوق بازیکنان خارجی و انتخاب 6مربی بین فروردین سال 1389 تا فروردین سال 90 برای استیل آذین. او در سال فرودین 89 استیل آذین را از استیلی به پیروانی سپرد بعد سراغ تومباکوویچ رفت دوباره پیروانی سرمربی شد ، خاکپور روی نیمکت این تیم نشست و در نهایت محمود یاوری در فروردین 90 روی نیمکت تیم نشست و استیل آذین را تا سقوط همراهی کرد. خرید 800 میلیونی در سال 86 و هزینه میلیونی برای یک تیم و دست آخر با سقوط به لیگ دو واگذاری این تیم اگر از نظر کار سودمندی باشد - که قاعدتا نیست - حتما کارنامه ورزشی هدایتی را زیر سوال خواهد برد.
اما این تنها قسمت کارنامه مدیریتی هدایتی نیست. او در سال 87 با عنوانی به عیر از مدیرعامل سراغ پرسپولیس آمد و اثراتی هم از خود به جا گذاشت.
پرسپولیس توسط افشین قطبی قهرمان لیگ برتر شده بود اما این سرمربی حاضر نبود برای سال اینده در تیم قرمز پوش بماند و تهران را ترک کرد. حسین هدایتی به عنوان یک علاقه مند به پرسپولیس و بعدا رییس هیات مدیره سراغ قطبی رفت و با امضای قراردادی چندبرابری او را به تهران بازگرداند. او تیم پرستاره و پر هزینه ای برای پرسپولیس بست و البته هزینه هایی از جمله خرید تابلوهای نقاشی شده توسط همسر قطبی را هم انجام داد. هرچندبعدا گفته شد که همه هزینه ها به صورت فاکتور به سازمان تربیت بدنی تحویل و نقد شده بود اما به هرحال به لطف هدایتی پرسپولیس سال ثروتمندی را پشت سرگذاشت سالی که علی رغم حل شدن مشکلات مالی با 4رده سقوط در رتبه پنجم به پایان رسید. هدایتی در این دوره مدیرعامل پرسپولیس نبود اما قرمزهای پایتخت هم در سال 87 شبیه به استیل آذین سقوط کرده اداره شدند و با 4 مربی دریک سال از رتبه اول به پنجم رسیدند. کارنامه مدیریتی هدایتی وجوه دیگر هم دارد از جمله یک سال حمایت مامفهوم مالی از ملوان و یک دوره هم مدیریت گهر درود که این تیم هم سقوط کرد.
حسین هدایتی رد اهلیت شده و کسی نمی داند که این کار توسط یک وزیر یا هر 3 وزیر انجام شده. کسی نمی دانداو پرونده ای در دادگستری دارد یا ندارد واگر دارد برنده است یا بازنده یا هرچیز دیگر. علی رغم ادعاهای مالی عجیب و غریبش در مورد دارایی کسی از دارایی او خبری نداردو از بدهکاری احتمالی اش به بانک ها هم مدرکی در اختیار نیست.
احتمالا هیچ وقت هم رسانه ای نخواهد شد که رد اهلیت هدایتی به وزرای دادگستری و اقتصاد ربطی دارد یا ندارد.اما کارنامه اش در ورزش کاملا مشخص و قابل بررسی است. البته که اهلیت و رد اهلیت حسین هدایتی ربطی به نویسنده ندارد و اصولا این واژه متعلق به سازمان خصوصی سازی است. اما کارنامه ورزشی هدایتی نشان می دهد که آیا تمکن مالی موفقیت می آورد یا نمی آورد.
هدایتی هزینه های زیادی برای فوتبال کرده ،حالا پس گرفته یا نه اش اگر بماند اما هیچ کدام از دوره هایی که تیمی با سرمایه او اداره شده دوره های موفقیت آمیزی نبوده اند. او هرتیمی را در هر حالتی که تحویل گرفته در حالت بدتری تحویل داده و این یک کارنامه مشخص برای تصمیم گیری است. حسین هدایتی دولابی ناراحت است ، باید هم باشد چون به هدف اش نرسیده اما دلیلی ندارد که هواداران پرسپولیس ناراحت باشند. آنها اگر کارنامه ورزشی هدایتی را مرور کنند از تعطیلی مزایده چهارم و عدم تحویل پرسپولیس به هدایتی خرسند خواهندشد.
انتهای پیام/