تارا اوتادی در جلسه نقد و بررسی فیلم «پنج تا پنج»:
خواهرم لیلا سد ورود من به سینما را شکست
کارگردان «پنج تا پنج» گفت: من از طریق لیلا اوتادی یعنی خواهرم با سینما آشنا شدم. از نوجوانی سینما را دوست داشتم اما به دلیل مخالفت‌های خانواده نتوانشتم پیشرفت کنم که لیلا این سد را شکست.
به گزارش خبرنگار حوزه سینما گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران؛ اکران و جلسه نقد و بررسی فیلم «پنج تا پنج» اولین اثر بلند سینمایی تارا اوتادی شب گذشته در خانه هنرمندان برگزار شد.
در ابتدا تارا اوتادی کارگردان فیلم درخصوص نحوه ورودش به سینما گفت: من از طریق لیلا اوتادی یعنی خواهرم با سینما آشنا شدم. از نوجوانی سینما را دوست داشتم اما به دلیل مخالفت‌های خانواده نتوانشتم پیشرفت کنم که لیلا این سد را شکست و راه مرا به سینما باز کرد و در ادامه راه کارگردانی را انتخاب کردم چون به شخصیتم نزدیکتر بود.
وی در خصوص اقتباسی بودن فیلمنامه‌ی این اثر از نمایش "پنچری" عنوان کرد: تا مدتی تعمدی در مورد اقتباسی بودن فیلم نامه و انتخاب آن وجود نداشت، چون در واقع اصل طرح را دوست داشتم و به این خاطر فیلم را ساختم.
اوتادی ادامه داد: نمایش نامه های اروپایی را دوست دارم اما نگاهم به سینمای اروپا اینگونه است که بیشتر فیلم‌های آن ها را دوست ندارم، اروپایی‌ها ادبیات بسیار قوی دارند و نوشته های آن‌ها اعجاب برانگیز است که می توان در سینما آن را به خوبی پیش برد.
وی در خصوص ساخت اثر بعدی خود بیان کرد: برای ساخت فیلم بعدی نیز به سراغ اقتباس یکی دیگر از نمایشنامه‌های اروپایی می‌روم چون ساخت فیلم«پنج تا پنج» راهی شد که من با ادبیات زیبای اروپایی آشنا شوم و فیلم بسازم.
این کارگردان در خصوص انتخاب شمس لنگرودی در این فیلم عنوان کرد: قصد ما این بود که یک عده جدید و از اهالی ادبیات که اهل سینما نیستند و کتاب را بیشتر از فیلم ترجیح می‌دهند را به واسطه شمس لنگرودی به سینما بکشانیم. قبل از شمس لنگرودی از احمدرضا احمدی و مرحوم سپانلو دعوت کردیم که بنا به دلایلی جور نشد و در ادامه لنگرودی را انتخاب کردیم و انتظار زیادی هم از وی نداشتیم.
اوتادی اظهار داشت: یک بعد از شخصیت من این است که در انجام کارها سعی می کنم پله پله و با صبوری پیش بروم تا کمتر کسی بتواند از من ایراد بگیرد و از طرفی به سادگی در همه چیز اعتقاد دارم. دوست دارم روایتی را با تمام سادگی به تصویر بکشم که برای من جذابیت داشته باشد و در «پنج تا پنج» این اتفاق افتاد.
وی افزود: یکی از نقاط قوت فیلم که به خودم نسبت نمی‌دهم داشتن سه عنصر ارزشمند، دلسوز و دوست داشتنی در تولید این اثر بود که از جان و دل مایه گذاشتند. این سه نفر کیانیان، برازنده و حیدری هستند.
وی در پایان خاطر نشان کرد: «پنج تا پنج» فیلمی است که در ذهن من بود که افراد هنرمند و بزرگی به بهترین نحو در ساخت آن با من کار کردند.
ماهان حیدری نویسنده این فیلم در ادامه گفت: سینمای جهان بر خلاف سینمای ایران فیلم های خوبی را بر اساس اقتباس‌های بسیار خوب تولید کرده است. که همه‌ی آن ها بر اساس قواعد و قوانین خاص خودش به بهترین شکل پیش رفته اما متاسفانه اکثر فیلم‌های اقتباسی ما در ایران مشکلات زیادی دارد به نحوی که نام آن ها را اقتباس نمی توان گذاشت.
وی افزود: اما از بین کارگردان‌هایی که کا‌رهای اقتباسی تولید می‌کنند و تعداد آن‌ها انگشت‌شمار است می توان از مهرجویی، بهرام توکلی و فرزاد موتمن نام برد.
حیدری در خصوص نحوه تولید فیلم «پنج تا پنج» بر اساس اقتباس بیان کرد: در این کار اقتباس را عین به عین انجام ندادیم فقط خط اصلی داستان را حفظ کردیم که در اصل قصد ما دنبال کردن خط اصلی داستان، گرفتن پلان‌های ساده، بازی‌های زیر پوستی و فیلم‌برداری ساده بود که در عین سادگی بتوانیم بهترین حرف را انتقال دهیم.
در ادامه محمد علی دیباج یکی از دوبلورهای سینما و رادیو و بازیگر فیلم «پنج تا پنج» در خصوص نحوه‌ِی همکاری با کارگردان و این فیلم گفت: به دعوت حیدری و اوتادی برای بازی در این فیلم انتخاب شدم و بعد از خواندن فیلمنامه با یک اثر استثنایی در سینما روبرو شدم چون چیز هایی داشت که غیر از فیلم‌های معمولی بود و این موضوع باعث تشویق من برای بازی در این اثر شد.
وی افزود: بعد از فیلم«سربازان اعدام» کار پرویز شیخ طادی این دومین بار است که در یک فیلم سینمایی بازی می‌کنم.
دیباج ادامه داد: «پنج تا پنج» یک فیلم خاص است و تماشاگران خاص خود را دارد اگر کارگردان در ساخت این فیلم نگاهی به گیشه داشت می‌توانست به نحوی دیگر این فیلم را بسازد.
این دوبلور اظهار داشت: نگاه خانم اوتادی به اصل داستان و بدون اضافه کردن کار خاصی بود که این موضوع پایبندی وی را به اصل نمایشنامه نشان می دهد. که در نتیجه جایی را برای ارائه بداهه نمی‌گذارد.
گفتنی است؛ در این نشست منتقدین، کارگردانان، عکاسان و برخی هنرمندان حضور داشتند.
انتهای پیام/
