روانشناسی مثبت در ورزش

به گزارش گروه استانهای باشگاه خبرنگاران؛ از کرمانشاه ؛ تاب آوری یعنی فرآیند پویای انطباق مثبت با تجربه های تلخ و ناگوار، مقاومت در برابر استرس، مقاومت در برابر آسیب های روانشناختی و چیزی فراتر از جان سالم به در بردن از استرس ها و ناملایمات زندگی است. تاب آوری به معنای رشد مثبت، انطباق پذیری و رسیدن به سطحی از تعادل پس از به وجود آمدن اختلال در وضعیت تعادلی پیشین است و به مطالعه افرادی می پردازد که علی رغم مواجهه با خطرات جدی، به اختلالات روانشناختی مبتلا نشده اند.

براساس نتایج یافته های پژوهشی، تاب آوری سازه ای چند بُعدی متشکل از متغیرهای سرشتی همانند مزاج و شخصیت بعلاوه مهارت های مخصوص مثل مهارت حل مسئله است. تاب آوری تاثیرات مثبت، سازنده و محافظت کننده ای در مقابله موفق با شرایط استرس زا دارد و برعکس، سطوح پائین و ضعیف تاب آوری، با آسیب پذیری مرتبط است.

سطوح بالای تاب آوری به فرد کمک می کند تا از عواطف و هیجانات مثبت به منظور پشت سر نهادن تجربه های نامطلوب و بازگشت به وضعیت مطلوب استفاده کند. این ویژگی های روانشناختی مثبت، مخصوصا در شرایط دشوار و استرس زای مسابقه، به ورزشکار کمک می کند تا با اعتمادبنفس، تحمل سختی ها و انطباق مثبت با تجربه های تلخ و ناگوار مسابقه، احتمال موفقیت خود را افزایش دهد. تاب آوری از طریق تقویت شایستگی و استحکام شخصی، منجر به افزایش احتمال موفقیت ورزشی و بهبود شاخص های سلامت روانی می شود.

نتیجه اینکه تاب آوری، یک مهارت آموختنی است و افراد تاب آور آگاهانه و هوشیارانه عمل می کنند، این واقعیت را پذیرفته اند که موانع نیز بخشی از زندگی هر انسان است، دارای منبع کنترل درونی هستند، از مهارت های حل مسئله برخوردارند، ارتباطات محکم اجتماعی دارند، قادرند متناسب با موقعیت درخواست کمک کنند، احساس ارزشمندی می کنند، خوش بین هستند و توانائی همدلی در آنها بالاست.

توجه به موارد فوق در ورزشکاران باعث می شود که در صورت نیاز آموزش این مولفه ها باعث افزایش و تحکیم سطح آمادگی روانی آنان باشد.

انتهای پیام/