بیماری های عفونی، ارمغان پوشاک دست دوم

به گزارش خبرنگارگروه استان هاي باشگاه خبرنگاران جوان، از همدان؛ از او می پرسم : راست است كه مي گويند برخی از اين ها لباس مرده ها است؟ مي گويد: می خواهی بازارمان را راکد کنی، نمی دانم ولی خب، خيلي از اين ها مال آدم هايي است كه عزيزانشان مرده اند.

می گویم مگر قرار نبود از اول مهر امسال مغازه های شما جمع شود؟ همزمان با سوال من مشتری برایش می آید و او هم از خدا خواسته جوابم را نمی دهد، محتويات لباس های آویزان شده در مغازه اش را با حرکت دستانش به مشتری نشان می دهد و مدام از جنس لباس ها  و رنگ و لعابش حرف می زند و سر قيمت شلوار رنگ و رو رفته اي جرو بحث مي كنند...

خوب که دقت می کنم می بینم در مغازه اش لباس های رنگارنگ، از هر جنس و طرحی که فکر کنید به میله های وسط مغازه آویزان شده است، در گوشه ای دیگر، کیف های چرمی و پلاستیکی روی میزی ولو شده و کفش های برق انداخته شده را هم روی میز دیگری گذاشته، بیشتر فضای مغازه و شلوغ ترین بخش آن به لباس های زمستانی رسیده است.

اینجا تا دلتان بخواهد می توانید لباس های مختلف بپوشید، تن بزنید و با لباس های دیگرتان هماهنگ کنید، بدون این که صاحب مغازه شاکی شود و از کوره دربرود.

برخلاف تصور خیلی ها که فکر می کنند مغازه های دست دوم فروشی پوشاک، فقط افراد فقیر جامعه را به سمت خودش می کشد و پولدار جماعت، اصلا گذرش به این مغازه ها نمی خورد، اما اتفاقا در این مغازه تاناکورا همه جور آدم، از فقیر تا غنی می توان پیدا کرد.

به سراغ یکی از مشتریان که خانمی 52 ساله است می روم از او درباره خرید این نوع لباس ها می پرسم، او که یکی از مشتریانی است که بارها از پوشاک دسته دوم استفاده کرده می گوید: چه کنیم خانم جان اینجا حداقل اگر قیمت ها بالاست، به خاطر کیفیت خوبش می ارزد.

به او می گویم از بیماری ها و خطرات این لباس ها اطلاع دارید، با تعجب خاصی می گوید: مگر خطر هم دارد!؟

برایش توضیح می دهم و او انگار حواسش همچنان گرم لباس هاست، از او جدا می شوم، کمی آن طرف تر آقایی که مشغول خرید میوه است با حرکت دست هایش توجهم را جلب می کند، به طرفش می روم، بدون آنکه علت حضور مرا در آن مکان سوال کند، می گوید خانم تو را به خدا نخرید، این لباس ها سراپا مشکلن...

آقای عظیمی که بعد از معرفی خودم، می فهمم قبلا از این پوشاک استفاده کرده و هم‌اکنون به بیماری پوستی مبتلا شده، گفت: قیمت پایین این پوشاک موجب غفلت مشتریان از سلامتی و بهداشت فردی می‌شود و فرد پس از ابتلا به بیماری باید هزینه‌ای زیاد را برای بازگشت سلامتی از دست رفته خود بپردازد.

او می گوید: بیشتر فروشندگان این لباس ها مدعی هستند که اجناس خود را بارها ضدعفونی می‌کنند، در صورتی‌که بیماری پوستی من خلاف این ادعا را ثابت کرده است.
 
نفس لباس دست دوم پيشينه طولاني در اقتصاد خانواده ايراني داشته است، نام مصطلح اين نوع البسه در ايران، برگرفته از يك سريال قديمي تلويزيون است، در دهه شصت، يك سريال ژاپني با نام سال‌هاي دور از خانه از سيما پخش مي‌شد كه شخصيت زن اين سريال اوشين و شوهرش ريوزو تاناكورا فروشگاه‌هاي پوشاكي را با نام تاناكورا تأسيس كردند، اما بعد از مدتي ورشكست شده و چوب حراج به فروشگاه‌هاي خود زدند، با توجه به اينكه اين لباس‌ها به صورت فله و وضعيتي حراج گونه عرضه مي‌شود، مردم نام تاناكورا را به مغازه‌هاي عرضه اين نوع لباس نسبت دادند كه تا الان نيز از اين نام استفاده مي‌شود.

با ورود لباس های دست دوم به کشور از دهه هفتاد، این پوشاک مشتریان خاص خود را پیدا کرد، پوشاکی که با قیمتی پایین مشتریان زیادی را به‌ خود جذب کرده به‌گونه‌ای که بارها شاهد صف بستن آنان در جلوی مغازه‌ها به ‌هنگام رسیدن بسته‌های این البسه هستیم.

مشتریان برای پیدا کردن پوشاک مورد نظر خود مدت‌ها به ‌دنبال زیر و رو کردن این لباس ها هستند، بدون اینکه به عواقب و مشکلات بهداشتی و پوستی آن توجه داشته باشند.
 
به همین منظور به سراغ چند نفر از کارشناسان مربوطه رفته و در این زمینه گزارشی را تهیه کرده ایم که در ادامه می آید.
 
پوشاکی که بازی با سلامت را نشانه گرفته اند

رئیس گروه بهداشت محیط و حرفه‌ای دانشگاه علوم پزشکی همدان در گفتگو با خبرنگار ما با تأکید بر اینکه  70 درصد لباس‌هاي دست دوم بدون نظارت و دريافت تاييديه بهداشتي به‌ شکل قاچاق و غير قانوني وارد کشور مي‌شوند، اظهار داشت: با توجه به اینکه پوشاک خارجی دست دوم و کهنه هستند و از دیگر کشورها وارد می‌شود باید مجوز داشته باشد.

حسین علی نوروزی افزود: پوشاک دست دوم از خارج از کشور وارد ایران می‌شود و از لحاظ بهداشتی دارای آلودگی است و استفاده از آن‌ها برای افراد مشکلات بهداشتی به دنبال دارد و موجب ایجاد بیماری پوستی می‌شود.

وی ادامه داد: احتمال آلوده‌شدن مردم به انواع بيماري‌ها از طريق پوشيدن لباس‌هاي دست دوم بسیار زیاد است و استفاده از اين لباس‌ها سلامت مردم را به مخاطره مي‌اندازد.

حسین علی نوروزی افزود: استفاده از این پوشاک علاوه بر به خطر انداختن سلامت افراد، هزينه‌هاي درماني سنگيني را به خانواده‌ها تحميل مي‌كند.

وی ادامه داد: از طرف ديگر ممكن است در هر جايي از جهان، فردي به هر دليلي دچار بيماري‌هاي عفوني يا پوستي باشد كه لباس و پوشاكش به دليل تماس مستقيم با تن، يكي از عوامل انتقال بيماري به ديگران است.

نوروزی اضافه کرد: شستن، جوشاندن و اتو كردن موجب از بين رفتن تمام ميكروب‌ها نمي‌شود و بسياري از ميكروب‌ها اين مراحل را تحمل ميكنند، خطر ابتلا به بيماري‌هاي پوستي و عفوني هميشه در كمين مصرف كنندگان لباس‌هاي مستعمل و دست دوم خارجي است.

این مسئول بهداشت یادآور شد: نه تنها ممكن است بيماري‌هاي عفوني از طريق اين لباس‌ها سرايت كنند بلكه موادي كه در ضدعفوني اين لباس‌ها بكار مي‌روند، به دليل استاندارد نبودن يا استفاده بيش از مقدار توصيه شده، باعث بروز حساسيت و بيماري‌هاي پوستي مي‌شود.
 
در حالي‌که بارها در کارگروه های قاچاق کالا نسبت به برخورد با عرضه کنندگان این پوشاک تأکید شده است اما متأسفانه این لباس ها در کنار خیابان ها، در مغازه ها و فروشگاه ها و بازارچه‌هاي معروف سرگذر در خيابان‌هاي شهدا و اکباتان خودنمایی می کند.

با سد معبر کنندگان پوشاک دست دوم برخورد می شود
 
مدیر خدمات شهری شهرداری همدان هم گفت: از آن جایی که عرضه البسه مستعمل شب‌ها وارد بازار و خیابان‌های همدان می‌شوند و در تردد مردم در معابر مشکل‌آفرین هستند، شهرداری باید در این زمینه اقدام جدی انجام دهد.

 حسین خانجانی افزود: نیروی انتظامی باید با عرضه کنندگان کالا و البسه مستعمل خارجی برخورد کند و بعدی از این مسئله که به سد معبر شهرداری مربوط می شود باید از شهرداری پیگیری شود.

وی ادامه داد: با سد معبر کنندگان در این زمینه برخورد و وسایل آن‌ها ضبط شده است که ادامه اجرای این طرح نیازمند همکاری نیروی انتظامی برای جمع‌آوری عرضه کنندگان البسه مستعمل خارجی است.

 خانجانی ابراز داشت: واحدهای عرضه کننده البسه مستعمل هم می‌توانند با کسب پروانه جدید شغل خود را تغییر دهند.
 
 و اما این روزها، خريد و فروش لباس و پوشاک کهنه و دست دوم خارجي با توجه به نياز مردم به لباس‌هاي گرم زمستاني با استقبال زياد شهروندان روبه‌رو شده و برخلاف سردي هوا بازار فروش اين نوع لباس‌ها بيشتر از هميشه داغ است.

مبدأ این پوشاک و افرادی که قبلاً از آن استفاده کرده‌اند برای بسیاری از افراد مشخص نیست و قانونی بودن فعالیت این فروشندگان نباید معلق بماند، مسئولان باید در این زمینه عزمی جدی داشته باشند و تنها به دادن شعار اکتفا نکنند، البته صرفا برخورد تند و تیز جواب نمی دهد، به نظر می رسد در کنار مسئولان، رسانه ها و نهادهای فرهنگساز نیز باید بیشتر تلاش کنند تا مردم به طور خودجوش به سمت این لباس ها نروند.

انتهای پیام/پ