انتقاد یک آهنگساز با سابقه از فضای موسیقی:
فاصله موسیقی پاپ و سنتی ما یک تار مو است
سبک پاپ و سنتی در موسیقی کشور ما تفاوت چندانی با هم ندارد و به نوعی یک پاپ سنتی شده داریم.
محمد سعید شریفیان آهنگساز و استاد موسیقی در گفتگو با خبرنگار حوزه موسیقی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ در خصوص استقبال از سبک‌های موسیقی در ایران گفت: در خصوص تفاوت سبک‌ها و استقبال از یکسری سبک‌های خاص، یک مجموعه تفکر وجود دارد. فاصله موسیقی سنتی و پاپ در کشور ما به اندازه تار مو است و در واقع اغلب کسانی که فکر می‌کنند در سبک سنتی می‌خوانند در واقع سبک پاپ سنتی شده را دنبال می‌کنند.
وی افزود: برای موسیقی کشور باید آثار شاخص و عمیق ساخته شود تا یک جریان فکری هدفمند ایجاد شود. اینکه گروهی به سمت سبک خاصی از موسیقی گرایش پیدا می‌کنند، دلیل بر علاقه حتمی آن‌ها نیست. بلکه به دلیل خلأ و کمبودی است که ایجاد شده و برای پرکردن آن کاری انجام نمی‌شود. در موسیقی، یک اثر با داشتن محتوا، عمق مناسب و البته ارائه صحیح می‌تواند موفق باشد.
شریفیان با اشاره به راه حل جذب سرمایه‌گذاران علاقه‌مند به موسیقی گفت: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید سرمایه‌داران علاقه‌مند به این حوزه را تشویق به سرمایه‌گذاری در موسیقی کند تا بخشی از هزینه‌ها به موسیقی کشور تزریق شود.
وی با بیان این مطلب اظهار داشت: در کشور ما مشکل شناخت مسائل، مشورت نکردن و مشورت پذیر نبودن و... موجب می‌شود، آثار موسیقی ما در بیشتر موارد عمق فرهنگی لازم را نداشته باشد و دلیل آن نگاه سلیقه‌ای و شخصی مسئولان است. این دوره، دوران بحران تصمیم‌گیری است. مسئولان می‌دانند باید چکار کنند و چه تصمیمی بگیرند ولی نمی‌گیرند.
وی با انتقاد از فضای کلی حاکم بر موسیقی کشور تصریح کرد: واقعیت این است که خوب نبودن وضعیت موسیقی کشور خبر جدیدی نیست. ما هرسال و همیشه منتظریم که اوضاع موسیقی بهتر شود اما بدتر هم می‌شود. خاطرم می‌آید که قبلا، هر دوسال یک بار، یک جشنواره موسیقی اساسی و درست و حسابی داشتیم که در آن موسیقی نواحی قوی و ارکستر با 80عضو و با نظم و دقت کار خود را انجام می‌دادند. بعد از آن دوران انتظار داشتیم و امیدوار بودیم که اتفاقات خوبی بیفتد ولی نه تنها اتفاقات خوبی نیفتاد بلکه بدتر هم شد.
شریفیان در ادامه عنوان کرد: در موسیقی ما، مخاطب تاثیر مستقیم روی فرهنگ و هنر دارد و نگاه‌ها معمولا انتقادی است. موسیقی در هنر ما تقریبا جایگاهی ندارد و به عبارتی موسیقی عمیقی که یکبار مصرف نباشد به ندرت ساخته می‌شود.جوانان بسیاری علاقه‌مند به موسیقی هستند که اگر نتوانند موسیقی حرفه‌ای را دنبال کنند افسرده می‌شوند و به بیراهه می‌روند و سبک‌هایی را دنبال می‌کنند که فاقد عمق و محتواست.
وی با اشاره به ارکستر سمفونیک تهران و ملی گفت: ارکستر سمفونیک همیشه در قید و حصار نگاه و سلیقه شخصی بوده است. این بخش از موسیقی هیچ‌گاه در روال و چهارچوب درست و استاندارد نبوده و وضعیت ثابت و مشخصی نداشته است. همیشه سلیقه‌ای با آن برخورد شده و هیچوقت ردیف بودجه‌ای به آن اختصاص نیافته است.
وی در خصوص اهالی موسیقی تصریح کرد: فکر می‌کنم پیرو هر سبکی در موسیقی، آهنگسازان و خوانندگان سبک‌های دیگر را قبول ندارد و نمی‌پذیرد. مثلا بعضی از سنتی کارها، سبک کلاسیک را قبول ندارند و در مقابل گروهی دیگر عقیده دارند پیروان سبک سنتی به عقب برگشت دارند. از نظر من سبک‌ها فقط ابزار ارائه موسیقی هستند. در یک اثر، اگر خلاقیت، فکر و ظرافت و عمق وجود داشته باشد اثر خوب و قابل قبول خواهد بود. وسیله و سبک مهم نیست. شاید یک فرد خلاق با ساز دهنی یک موسیقی زیبا ارائه دهد. مهم تفکر و خلاقیت و عمق کار است.
انتهای پیام/
وی افزود: برای موسیقی کشور باید آثار شاخص و عمیق ساخته شود تا یک جریان فکری هدفمند ایجاد شود. اینکه گروهی به سمت سبک خاصی از موسیقی گرایش پیدا می‌کنند، دلیل بر علاقه حتمی آن‌ها نیست. بلکه به دلیل خلأ و کمبودی است که ایجاد شده و برای پرکردن آن کاری انجام نمی‌شود. در موسیقی، یک اثر با داشتن محتوا، عمق مناسب و البته ارائه صحیح می‌تواند موفق باشد.
شریفیان با اشاره به راه حل جذب سرمایه‌گذاران علاقه‌مند به موسیقی گفت: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی باید سرمایه‌داران علاقه‌مند به این حوزه را تشویق به سرمایه‌گذاری در موسیقی کند تا بخشی از هزینه‌ها به موسیقی کشور تزریق شود.
وی با بیان این مطلب اظهار داشت: در کشور ما مشکل شناخت مسائل، مشورت نکردن و مشورت پذیر نبودن و... موجب می‌شود، آثار موسیقی ما در بیشتر موارد عمق فرهنگی لازم را نداشته باشد و دلیل آن نگاه سلیقه‌ای و شخصی مسئولان است. این دوره، دوران بحران تصمیم‌گیری است. مسئولان می‌دانند باید چکار کنند و چه تصمیمی بگیرند ولی نمی‌گیرند.
وی با انتقاد از فضای کلی حاکم بر موسیقی کشور تصریح کرد: واقعیت این است که خوب نبودن وضعیت موسیقی کشور خبر جدیدی نیست. ما هرسال و همیشه منتظریم که اوضاع موسیقی بهتر شود اما بدتر هم می‌شود. خاطرم می‌آید که قبلا، هر دوسال یک بار، یک جشنواره موسیقی اساسی و درست و حسابی داشتیم که در آن موسیقی نواحی قوی و ارکستر با 80عضو و با نظم و دقت کار خود را انجام می‌دادند. بعد از آن دوران انتظار داشتیم و امیدوار بودیم که اتفاقات خوبی بیفتد ولی نه تنها اتفاقات خوبی نیفتاد بلکه بدتر هم شد.
شریفیان در ادامه عنوان کرد: در موسیقی ما، مخاطب تاثیر مستقیم روی فرهنگ و هنر دارد و نگاه‌ها معمولا انتقادی است. موسیقی در هنر ما تقریبا جایگاهی ندارد و به عبارتی موسیقی عمیقی که یکبار مصرف نباشد به ندرت ساخته می‌شود.جوانان بسیاری علاقه‌مند به موسیقی هستند که اگر نتوانند موسیقی حرفه‌ای را دنبال کنند افسرده می‌شوند و به بیراهه می‌روند و سبک‌هایی را دنبال می‌کنند که فاقد عمق و محتواست.
وی با اشاره به ارکستر سمفونیک تهران و ملی گفت: ارکستر سمفونیک همیشه در قید و حصار نگاه و سلیقه شخصی بوده است. این بخش از موسیقی هیچ‌گاه در روال و چهارچوب درست و استاندارد نبوده و وضعیت ثابت و مشخصی نداشته است. همیشه سلیقه‌ای با آن برخورد شده و هیچوقت ردیف بودجه‌ای به آن اختصاص نیافته است.
وی در خصوص اهالی موسیقی تصریح کرد: فکر می‌کنم پیرو هر سبکی در موسیقی، آهنگسازان و خوانندگان سبک‌های دیگر را قبول ندارد و نمی‌پذیرد. مثلا بعضی از سنتی کارها، سبک کلاسیک را قبول ندارند و در مقابل گروهی دیگر عقیده دارند پیروان سبک سنتی به عقب برگشت دارند. از نظر من سبک‌ها فقط ابزار ارائه موسیقی هستند. در یک اثر، اگر خلاقیت، فکر و ظرافت و عمق وجود داشته باشد اثر خوب و قابل قبول خواهد بود. وسیله و سبک مهم نیست. شاید یک فرد خلاق با ساز دهنی یک موسیقی زیبا ارائه دهد. مهم تفکر و خلاقیت و عمق کار است.
انتهای پیام/
