ساری،

بار سنگین زندگی روی دوش کودکان کار

کودکان فراموش شده شهر با دستانی کوچک وغیرتی بزرگ برای لقمه نانی در کوچه پس کوچه های شهر کار می کنند و بار سنگین زندگی به دوش می‌کشند.

به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، کودکان خیابانی به دختر و پسران زیر ۱۸ سالی گفته می‌شود که در شهرهای بزرگ برای ادامه زندگی خود مجبور به‌کار یا زندگی در خیابان هستند و اغلب هیچ تماسی با خانواده‌شان ندارند و عوامل به وجود آمدن این امر مشکلاتی همچون فقر، ازهم‌پاشیدگی خانواده، اعتیاد والدین به مواد مخدر و الکل، کودک‌آزاری، نیاز به درآمد کار کودک، قحطی و بلایای طبیعی و مهاجرت است.

معاون اجتماعی بهزیستی مازندران در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان از ساری با بیان اینکه شناسایی تعداد کودکان کار در استان به دلیل توریسم پذیر بودن امکان پذیر نیست گفت: در فصل های نوروز وتعطیلات تابستان مهاجرت کودکان کار از استان های گلستان ومناطق محروم کشور به مازندران افزایش می یابد.

پورفاطمی با بیان اینکه 200 کودک کار بدسرپرست و بی سرپرست در استان شناسایی شدند افزود: این بچه ها براساس نوع مشکلات در 20مرکز شبانه روزی و یک مرکز شبانه و روزانه ساماندهی و نگهداری می شود.

محمد – و پسری در گوشه خیابان شهید قاسمی زیر درخت بلوط مشغول واکس زدن کفش یکی ازعابرین پیاده بود گفت: کلاس پنجم هستم پدر معتاد و بیکار است ومادرم هر روز ساعت شش صبح می رود کارگری.

طاقت دیدن اشک مادر و درد پدر را ندارد، قید تمام شیطنت‌ها را زده است و در عین کم سن و سالی دوش به دوش بزرگان پا به میدان کار گذاشته است او می گوید هر روز بعد از تعطیل شدن از مدرسه از نکا سوار مینی بوس می شود وبه ساری می آید. می گوید اینجا بازار خوب است کارگری می‌کنم، نان خشک می‌خرم و گاهی اوقات هم به فروش دعا و آدامس می‌پردازم.

رسول ، م کودک خیابانی دیگری که صد متر آن طرفتر با چهره آفتاب سوخته وبا کوله پشتی مشکی که ابزار کارش را نگه می دارد ایستاده و چشمانش نگران از آمدن ماموران پلیس و بهزیستی دو دو می زند می گوید : واکس می زنم روزی 15هزار تومان درامد دارم و هر روز 10هزار تومان را به پدرم می دهم و بقیه را برای خودم نگه می دارم .

او می گوید: می خواهم کار کنم تا مادرم دیگر کارگری نکند.

رسول می گوید: درس خواندن یکی از بزرگ‌ترین آرزوهایم است چرا که می‌خواهم مانند بقیه بر صندلی های مدرسه بنشینم و شب‌ها نیز مشق هایم را بنویسم.

نگاهشان که می‌کنی از چشمانشان سراسر حسرت می‌بارد و سختی ، دوست دارند مانند دیگر فرزندان این سرزمین مزه کودک بودنشان را حس کنند، یعنی همان توپ بازی‌ها و زمین خوردن‌ها، اما افسوس هرکدامشان نه به اختیار خود، نان آور خانواده ای هستند که گویی بیچارگی بر جبین اینان سایه افکنده است.

معاون آموزش ابتدايی اداره كل آموزش و پرورش استان مازندران در گفتگو با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان از ساری با بیان اینکه هزار و 588 كودك بازمانده از تحصيل در مازندران وجود دارد گفت: متاسفانه اطلاع دقيق از مكان حضور اين كودكان بدست نيامده است و تلاش برای بازگرداندن آنان به تحصيل ادامه دارد.

ميرشفيعی افزود : چهار هزار و 360 كودك بازمانده از تحصيل در مازندران در رده سنی شش تا 11 ساله شناسايی شدند .

طرح ملی شناسايی ، جذب و حمايت از كودكان فقير بازمانده از تحصيل ، كودكان كار و خيابانی از سال های اخير آغاز شد و در استان های كشور در حال اجرا است .

مدیرکل بهزیستی مازندران گفت: کودکان در معرض آسیب، 30 محله این استان شناسایی و در برنامه حمایتی امسال این نهاد قرار گرفتند.

سعید آرام با بیان اینکه این کودکان به علت حضور در خانواده های معتاد و مناطق آسیب پذیر در معرض خطر هستند و حمایت از آنان در برنامه های کمیته فرهنگی و پیشگیری از اعتیاد مازندران لحاظ شده است افزود: با آموزش مهارت های زندگی و مقابله با آسیب ها، اردوهای فرهنگی و تربیتی و کمک های مالی؛ گامی در راستای آینده روشن تر آنان برداشته شود.

وی گفت: حمایت از کودکان آسیب پذیر مازندران از اواخر بهمن 94 کلید خورد و اکنون با شناسایی 30 محل در این استان، اجرای برنامه ها همزمان با شروع اوقات فراغت این کودکان آغاز و تا پایان امسال ادامه می یابد.

شاید نتوانیم به تنهایی برای همه آنها کاری کنیم اما می‌توانیم گاهی دلشان را شاد کنیم با هدیه‌ای کوچک و یا با گرفتن جشنی که ساعاتی کودکان نیز به دور از همه افکار و اندیشه‌های نگران و غمگین طعم خوشی و شادی را بچشند، تنها کمی اراده می‌خواهد آن هم از جنس مهربانی ….

انتهای پیام/

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.