نتایج یک مطالعه جدید منتشر شد؛
هوش مصنوعی در همدلی با احساسات از انسان‌ها بهتر عمل می‌کند
یافته‌های باستان‌شناسی
جراحی جمجمه بدون بیهوشی در عصر مفرغ
گروهی از مردم‌شناسان آلمانی و روسی در جنوب روسیه شماری جمجمه یافته‌اند که همگی یک شاخصه مشترک دارند: در اکثر آنها سوراخی در قسمت بالایی پشت سر دیده می‌شود.
به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، در دوره مفرغ ( عصر برنز) دانش بیهوشی وجود نداشت، ولی این سبب نشد که در روسیه از سوراخ‌کردن جمجمه و جراحی مغز ابایی داشته باشند. جالب این که شماری از افرادی که این گونه جراحی شده‌اند جان سالم به در برده‌اند.
گروهی از مردم‌شناسان آلمانی و روسی در جنوب روسیه شماری جمجمه یافته‌اند که همگی یک شاخصه مشترک دارند: در اکثر آنها سوراخی در قسمت بالایی پشت سر دیده می‌شود.
بنا بر داده‌های موسسه باستان‌شناسی آلمان، ۱۳ جمجمه یافت‌شده همگی متعلق به عصر مفرغ (عصر برنز) هستند و سوراخ آنها همگی در نقطه واحدی قرار دارد که از انجام یک عمل جراحی خبر می‌دهد.
ریاست تیم آلمانی در این تحقیقات را خانم یولیا گرسکی از موسسه باستان‌شناسی آلمان به عهده داشته است. داده‌های این تیم حاکی از آن است که اکثر کسانی که جمجمه‌شان سوارخ شده جان سالم به در برده‌اند. جای معین و مشترک سوارخ در جمجمه‌ها و این واقعیت که هیچ اثری از شکستگی جمجمه، ضربه مغزی یا بیماری در دی ان ای DNI جمجمه‌ها یافت نمی‌شود، این نظریه را قوت می‌بخشد که جراحی‌ها یک اقدام آیینی بوده است.
البته یافته‌ها و داده‌های پزشکی قدیمی‌تر حکایت از جراحی‌های جمجمه در بیش از ده هزار سال پیش دارند. در بخش‌هایی از اروپا و به خصوص در انگلستان این گونه جراحی رایج بوده و احتمالا بدون بی‌حسی شدید و در نقاط کمتر حساس‌تری از جمجمه انجام می‌گرفته است.
منبع: جام جم
انتهای پیام/
گروهی از مردم‌شناسان آلمانی و روسی در جنوب روسیه شماری جمجمه یافته‌اند که همگی یک شاخصه مشترک دارند: در اکثر آنها سوراخی در قسمت بالایی پشت سر دیده می‌شود.
بنا بر داده‌های موسسه باستان‌شناسی آلمان، ۱۳ جمجمه یافت‌شده همگی متعلق به عصر مفرغ (عصر برنز) هستند و سوراخ آنها همگی در نقطه واحدی قرار دارد که از انجام یک عمل جراحی خبر می‌دهد.
ریاست تیم آلمانی در این تحقیقات را خانم یولیا گرسکی از موسسه باستان‌شناسی آلمان به عهده داشته است. داده‌های این تیم حاکی از آن است که اکثر کسانی که جمجمه‌شان سوارخ شده جان سالم به در برده‌اند. جای معین و مشترک سوارخ در جمجمه‌ها و این واقعیت که هیچ اثری از شکستگی جمجمه، ضربه مغزی یا بیماری در دی ان ای DNI جمجمه‌ها یافت نمی‌شود، این نظریه را قوت می‌بخشد که جراحی‌ها یک اقدام آیینی بوده است.
البته یافته‌ها و داده‌های پزشکی قدیمی‌تر حکایت از جراحی‌های جمجمه در بیش از ده هزار سال پیش دارند. در بخش‌هایی از اروپا و به خصوص در انگلستان این گونه جراحی رایج بوده و احتمالا بدون بی‌حسی شدید و در نقاط کمتر حساس‌تری از جمجمه انجام می‌گرفته است.
منبع: جام جم
انتهای پیام/
