اهواز؛

صادرات ۹۰ هزار بشکه ای نفت از غرب کارون

مديرعامل شرکت مهندسي و توسعه نفت گفت: تا مهرماه امسال تعهد صادرات ۹۰ هزار بشکه اي خود را تحقق مي بخشد.

به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، عبدالرضا حاجي حسين نژاد با اشاره به تعهد شرکت متن براي صادرات روزانه ۹۰ هزار بشکه نفت، بیان کرد: بر اساس برنامه ريزي، ۶۰ هزار بشکه از اين ميزان نفت صادراتي بايد از ميدان آزادگان جنوبي و ۳۰ هزار بشکه از ميدان ياران شمالي تامين شود.

وی با بيان اينکه شرکت متن در نهايت تا مهرماه مي تواند، تعهد صادراتي خود را تحقق بخشد، اظهار داشت: در صورت تزريق روان و مستمر منابع مالي، شايد بتوان توليد از آزادگان جنوبي را از 60 هزار بشکه به ۸۰ هزار بشکه افزايش داد و بيش از ميزان تعهده شده، نفت صادر کرد.

حسين نژاد، مقصد نفت ميدان هاي مشترک غرب کارون به منظور صادرات را واحد بهره برداري جفير اعلام کرد و افزود: نفت ارسالي از جفير به اهواز منتقل مي شود.

مديرعامل شرکت مهندسي و توسعه نفت از انجام مراحل پاياني طرح جمع آوري گازهاي همراه (آماک)، خبر داد و خاطرنشان کرد: اين طرح هم اکنون در مرحله انجام تست هاي پاياني است و کمپرسورها نيز راه اندازي شده است. در واقع بايد اين طرح را تمام شده حساب کرد.

طرح آماک به صورت قرارداد بيع متقابل نوع يک و با هزينه‌‌اي افزون بر ۴٨٠ ميليون دلار اجرا شد، همان زمان مصوبه‌اي مبني بر اجراي دو مرحله‌اي طرح آماک ارائه شد تا در دو فاز اقتصادي و زيست محيطي کار را اجرا کنيم که اين مهم انجام شد.

فاز اقتصادي طرح آماک شامل تکميل 7 ايستگاه تقويت فشار و نم‌زدايي گاز ترش، يک پالايشگاه شيرين سازي، حدود ١٨٠ کيلومتر خط لوله، حدود ١٠٠ کيلومتر خط انتقال نيرو، يک ايستگاه برق و 3 بخش توسعه ايستگاه برق مي‌شود که اين فاز تکميل شده و در سال ٨٨ در اختيار بهره‌بردار قرار گرفته است.

فاز دوم شامل ٩۶ کيلومتر خط لوله انتقال گاز اسيدي، تقويت فشار و نم‌زدايي گاز اسيدي است که کاربرد

زيست محيطي دارد و گاز اسيدي را به پتروشيمي رازي به عنوان خوراک تحويل مي‌دهد.

مديرعامل شرکت مهندسي و توسعه نفت در مورد توسعه پروژه هاي غرب کارون در قالب قراردادهاي IPC، اذعان داشت: واگذاري توسعه ميدان هاي مشترک غرب کارون در قالب مدل جديد قراردادهاي نفتي به اين معنا نيست که امکان توسعه اين ميدان ها با استفاده از توانمندي داخل وجود ندارد بلکه مسئله مهمتر منابع مالي است که در قالب اين مدل قراردادي راحت تر تزريق مي شود.

وي تمام هنر IPC را ايجاد جاذبه براي سرمايه گذاران خارجي خواند و اظهارکرد: اين مدل قراردادي با رعايت قانون ۵۱ درصد، الزام وجود جوينت ايراني و توجه به اهداف اقتصاد مقاومتي به جذب سرمايه خارجي اقدام مي کند. از طرفي بايد اين نکته را هم در نظر داشت که قرارداد بايد حتما براي آورنده سرمايه جذابيت داشته باشد.

حسين نژاد با اشاره به ايرادهاي مربوط به قراردادهاي بيع متقابل، گفت: در قراردادهاي بيع متقابل بخش توسعه ميدان به پيمانکار واگذار مي شد و پيمانکار موظف بود در بازه‌ زماني مشخصي توليد اقتصادي توافق شده در قرارداد را محقق کند.

با شروع توليد اقتصادي از ميدان، بازپرداخت هزينه ها از محل درآمد خود ميدان صورت مي گرفت از اين رو پيمانکار در توسعه ميدان به نحوي عمل مي کرد که بازپرداخت هاي او تضمين شود و توليد از ميدان در بلندمدت براي او اهميت و اولويتي نداشتِ؛ در نتيجه، توليد غير صيانتي از ميادين صورت مي گرفت.

به گفته وي، مدل جديد قراردادهاي نفتي به دليل بلند مدت بودن شامل دوره توسعه و توليد است.

در اين قراردادها پاداش توليد به ازاي توليد هر بشکه پرداخت مي شود از اين رو نگاه پيمانکار به مخزن، نگاهي بلند مدت است.

در قراردادهاي IPC، پيمانکار براي دستيابي به سود حداکثري، خود را ملزم به توليد حداکثري مي کند و براي تحقق توليد حداکثري، نگاهي صيانتي به ميدان دارد و به دنبال حداکثر بازيافت از مخزن در بلندمدت است.

انتهای پیام/گ
اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.