هیلاری کلینتون؛ از آرزوی فضانوردی تا رویای ریاست جمهوری

به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، با فرارسیدن آخرین "سه‌شنبه بزرگ" در تقویم انتخاباتی آمریکا، رقابت‌های انتخاباتی در این کشور به نقطه پایانی خود رسید و به احتمال فراوان تا پیش از طلوع آفتاب فردا، مشخص خواهد شد که از بین نامزدهای انتخاباتی حزب دموکرات و جمهوری‌خواه کدامیک باید کلید اتاق بیضی‌شکل کاخ سفید را از باراک اوباما رئیس جمهور این کشور تحویل بگیرد. 

در این میان، طبق نتایج نظرسنجی‌های انجام‌شده، هیلاری کلینتون نامزد دموکرات‌ها در مقایسه با دونالد ترامپ – رقیب جمهوری‌خواه خود - از بخت بیشتری برای پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری 2016 آمریکا برخوردار است و به همین دلیل، نگاهی به زندگی‌نامه و نقاط عطف موجود در کارنامه انتخاباتی او طی یک سال اخیر خالی از لطف نیست.

هیلاری کلینتون با نام کامل "هیلاری دایان رادام کلینتون" فرزند نخست خانواده و متولد 26 اکتبر 1947 (4 آبان 1326) در ایالت ایلینوی است که از سال 2001 تا 2009 عضو مجلس سنای آمریکا از ایالت نیویورک بود. این در حالیست که او در جوانی علاقه‌ای به سیاست نداشت و آرزو داشت فضانورد شود. کلینتون حتی در دوران کودکی به ناسا نامه نوشت تا بداند دختران چگونه می‌توانند فضانورد شوند. 

او همچنین همسر «بیل کلینتون» چهل و دومین رئیس جمهور آمریکا است و در دولت اول اوباما از سال 2009 تا 2013 به عنوان شصت و هفتمین وزیر خارجه آمریکا منصوب شد. 

کلینتون در سال 1973 از دانشکده حقوق "ییل" فارغ‌التحصیل شد و پس از دوره کوتاهی کار در سمت مشاور حقوقی کنگره، به آرکانزاس رفت و در سال 1975 با بیل کلینتون ازدواج کرد. در سال 1977، "انجمن پشتیبانان کودکان و خانواده" را تاسیس کرد و در سال 1978 به عنوان نخستین رئیس زن یک بنگاه خدمات حقوقی در آمریکا انتخاب شد. 

هنگامی که بانوی اول آمریکا شد، طرح برجسته او به نام بیمه همگانی کلینتون در سال 1993 از حمایت لازم در کنگره برخوردار نشد. با این حال، در سال‌های 1997 تا 99 در پشتیبانی از راه‌اندازی «برنامه بیمه درمانی دولتی کودکان» و «قانون فرزندخواندگی و خانواده‌های ایمن» نقش برجسته‌ای را برعهده گرفت. روابط او با بیل کلینتون پس از افشای روابط غیراخلاقی رئیس جمهور وقت آمریکا با «مونیکا لوینسکی» در سال 1998 نقل مجالس شد و او به دلیل رسوایی اخلاقی همسرش در کانون توجه مردم آمریکا قرار گرفت.

کلینتون پس از رفتن به نیویورک، در سال 2000 به عنوان نخستین سناتور زن این ایالت انتخابات شد. پس از حملات 11 سپتامبر از عملیات نظامی در افغانستان پشتیبانی کرد؛ اما پس از آن، دولت جورج دبلیو بوش را بابت جنگ عراق و نیز بسیاری از سیاست‌های داخلی آن سرزنش کرد. کلینتون در رقابتهای انتخاباتی سال 2008 نیز نامزد دموکرات‌ها شد و بیش از هر نامزد زن دیگری در تاریخ آمریکا در انتخابات ایالتی پیروز شد؛ اما سرانجام عنوان نامزدی نهایی حزب دموکرات در انتخابات ریاست جمهوری 2008 را به اوباما واگذار کرد.

کلینتون در بحبوحه ناآرامی‌های جهان عرب موسوم به "بهار عربی" از ژانویه 2009 تا فوریه 2013  به عنوان وزیر خارجه اوباما در خط مقدم سیاست خارجی آمریکا قرار گرفت و از مداخله جنگی آمریکا در لیبی پشتیبانی کرد؛ اما در سال 2012 از سوی نهادهای اطلاعاتی در رابطه با قصور امنیتی صورت‌گرفته در حمله مسلحانه به کنسولگری آمریکا در بنغازی که مرگ تعدادی از دیپلمات‌های آمریکایی را به همراه داشت، مقصر شناخته شد. 

کلینتون «قدرت هوشمند» را راهبرد موفقی برای به رخ کشیدن ارزش‌ها و رهبری آمریکا در جهان می‌داند که به عقیده او از در آمیختن توان جنگی این کشور با دیپلماسی و دیگر توانمندی‌های آن در اقتصاد و فناوری نشات می‌گیرد. بانوی اول اسبق آمریکا پس از بیرون رفتن از دولت اوباما، پنجمین کتاب خود را نوشت و در آوریل 2015 اعلام کرد که برای دومین بار نامزد دموکرات‌ها در انتخابات ریاست جمهوری 2016 خواهد شد. 

با این حال، او پس از ورود به رقابت‌های انتخاباتی به رغم پیروزی آسان بر «برنی سندرز» رقیب دموکرات خود و کسب عنوان نامزد نهایی این حزب در انتخابات 2016 آمریکا، در رقابت با دونالد ترامپ رقیب جمهوری‌خواه خود با چالش‌های فراوانی رو به رو شد. ترامپ از ابتدا از او با عنوان یک "سیاستمدار دروغگو" یاد کرد و ناکامی آمریکا در جنگ عراق و افغانستان، پیدایش گروه تروریستی داعش و همچنین توافق هسته‌ای ایران را نیز به گردن او انداخت؛ چراکه او تاکنون بارها ادعا کرده است اجماع جهانی علیه ایران و تحریم‌های فلج‌کننده علیه این کشور با تلاش او حاصل شد و پایه اصلی مذاکرات هسته‌ای با ایران نیز در زمان حضور او در وزارت خارجه آمریکا ریخته شد.

در ادامه، افشاگری‌های متعدد ویکی‌لیکس و موضوع استفاه شخصی او از یک سرور ایمیل شخصی در زیرزمین خانه‌اش در نیویورک در زمان تصدی وزارت امور خارجه نیز او را در معرض اتهای افشای اسناد محرمانه دولتی قرار داد. اف‌بی‌آی پس از این افشاگری بلافاصله به پرونده او ورود کرد؛ اما در نهایت در اوایل تیرماه سال جاری با بیان اینکه نتیجه تحقیقات، اتهام قابل پیگردی را متوجه نامزد دموکرات‌ها نمی‌کند، پرونده او را مختومه اعلام کرد. البته در فاصله دو هفته تا برگزاری انتخابات، کشف مجموعه جدیدی از ایمیلها برروی رایانه شخصی یک عضو سابق کنگره که همسر او (هما عابدین) دوست و مشاور نزدیک کلینتون به شمار می‌رود، بار دیگر پرونده او را به جریان انداخت؛ اما اف‌بی‌آی مجدداً پس از یک هفته تحقیق او را از اتهام افشای اسناد طبقه‌بندی‌شده تبرئه کرد. 

موضوع سلامتی کلینتون – نامزد 69 ساله انتخابات ریاست جمهوری آمریکا – نیز در مقطعی به یکی از موضوعات داغ رقابت‌های انتخاباتی این کشور تبدیل شد. ترامپ با وجود آنکه 2 سال از او بزرگتر است، بارها بانوی اول اسبق آمریکا را به پنهانکاری درباره وضع سلامت خود متهم کرد و خواستار انتشار جزئیات مربوط به پرونده پزشکی او شد. سرفه‌های مکرر او در حین سخنرانی‌های انتخاباتی و بیهوش شدن او در مراسم گرامیداشت قربانیان 11 سپتامبر در نیویورک نیز گمانه‌زنی منتقدان در خصوص ابتلای او به یک بیماری ناشناخته را به شدت تقویت کرد.

با این وجود، او در ادامه‌ی "نخستین بودن" هایش اکنون نخستین زنی است که از سوی یکی از دو حزب اصلی آمریکا به عنوان نامزد نهایی انتخابات معرفی شده و امیدوار است ضمن سه دوره‌ای کردن دموکرات‌ها در کاخ سفید نام خود را نیز در انتخابات امروز به عنوان نخستین رئیس‌جمهور زن آمریکا در تاریخ انتخابات این کشور ثبت کند.

نویسنده: مهدی حاجت‌پور

انتهای پیام /