عدم رغبت و تمایل برخی زوجین جوان به فرزندآوری از معضلات و چالش هایی به شمار می رود که اثرات و تبعات مخرب آن کانون خانواده و به تبع بافت جمعیتی جامعه را تحت الشعاع قرار می دهد.
به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،فرزندآوری عامل بقای نسل، رشد استعدادها، پویایی نیروی انسانی و اقتدار جمعیتی محسوب می شود و در فقدان و خلاء آن علاوه بر به خطر افتادن کانون و نظام خانواده،بافت جمعیتی جامعه نیز با چالش ها و نارسایی هایی مواجه می شود که اثرات و تبعات مخرب آن،بعضا در حوزه ها و عرصه های کلان و ملی کشور نمود و ظهور پیدا می کند.
در طول سالیان گذشته،سیاست های کنترل جمعیت و تشویق به فرزند کمتر،زندگی بهتر از تصمیمات غلط و اشتباهی بود که باعث برخی تغییرات در نظام جمعیتی کشور شد،امری که اخیرا به دفعات و کرات از سوی کارشناسان و صاحب نظران مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.
فارغ از برخی سیاست های کلان کشوری در گذشته که به نوعی می توان از آن به عنوان محاسبات و ارزیابی های غلط یاد کرد،برخی از عوامل دیگر نیز در کاهش میل زوجین به فرزند آوری موثر بوده است.
مصطفی رازینی،جامعه شناس و آسیب شناس مسائل اجتماعی در گفت و گو با
خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،در نقد و بررسی این پدیده اظهار داشت:اساسا فرزند یکی از ستون ها و پایه های اصلی انسجام و تحکیم بنیان خانواده محسوب می شود که در خلاء و فقدان آن،خانواده با فراز و نشیب های غیر قابل پیش بینی و خسران آوری از منظر اجتماعی،فرهنگی و روحی و عاطفی روبرو خواهد شد.
وی افزود:هراس از پذیرش مسئولیت فرزند،یکی از دلایل موثر در شکل گیری این بی میلی و بی رغبتی زوجین به فرزند آوری محسوب می شود.
جامعه شناس و آسیب شناس مسائل اجتماعی عنوان کرد:هراس و بی میلی مذکور خود معلول عوامل دیگری است که بخش اعظم آن به مسائل اقتصادی باز می گردد.
وی افزود:هزینه ها و مخارج سنگین زندگی،عدم کسب درآمد کافی برای تامین الزامات مادی و اقتصادی،مخارج سنگین پزشکی و به تبع آن هزینه هایی که از دوران طفولیت تا نوجوانی و حتی جوانی برای خانواده و والدین ایجاد می شود از نمونه مواردی به شمار می رود که در کاهش انگیزه فرزند آوری نقش بسزایی ایفا می کند.
رازینی عنوان کرد:در کنار مورد فوق،تزلزل موقعیت شغلی، بی ثبات بودن آن و معضل بیکاری و برخی محدودیت ها در توزیع فرصت های شغلی از دیگر عواملی است که در ظهور و بروز چنین ذهنیتی در میان زوجین بی تاثیر نیست.
*تشویق و ترغیب به فرزندآوری مستلزم پشتیبانی ارگانهای ذیربط است
مرضیه شکوهی،محقق و پژوهشگر حوزه اجتماعی در گفت و گو با
خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،عنوان کرد:کاهش میل و رغبت زوجین به فرزندآوری،نتیجه ای جز بالا رفتن میانگین سنی جمعیت کشور، کاهش جمعیت جوان و تحلیل نیروی کار فعال و انرژیکِ انسانی و به تبع آن تشدید هزینه های بهداشتی و درمانی که جزء اجتناب ناپذیرِ جوامعِ با میانگینِ سنی بالا محسوب می شود ، در پی نخواهد داشت.
وی افزود:در چنین شرایطی،عزم ملی و حمایت دستگاهای اجرایی،حاکمیتی و ارگان های فعال و ذیربط در حوزه خانواده، فرهنگ و اقتصاد ضرورتی است که می تواند در افزایش میل و انگیزه زوجین به فرزند آوری نقش موثری را ایفاء کند.
محقق و پژوهشگر اجتماعی عنوان کرد:هر آنچه ثبات شغلی و اقتصادی برای جوانان تقویت شود به همان میزان تمایل برای فرزند آوری نیز افزایش خواهد یافت و بالعکس در شرایطی که فرصت های شغلی و توانایی اقتصادی جوانان ضعیف تر باشد،به همان میزان شاهد هراس از مسئولیت پذیری زوجین برای فرزند آوری خواهیم بود.
وی در خاتمه یادآور شد:می طلبد اقدامات حمایتی در این عرصه با تقویت هر چه بیشتری همراه شود و این مهم با همسویی،هم افزایی و تلاش نهادها و دستگاه های ذیربط فرادستی برای تعریف و طراحی بسته های حمایتی موثر برای زوجین جوان با هدف فرزند آوری،حاصل خواهد شد.
انتهای پیام/
دلیل همه که عدم میل به بچه نیست ما در آرزوی بچه هستیم اما به خاطر نداشتن فقط چند میلیون پول مجبوریم که طلاق بگیریم
فقط پول را میبینید؟!!
مشکلتون اینه که فکر میکنید رزقتون را خودتون در میارید نه خدا!
توکل و اعتماد به خدا ازبین رفته.
من دوتا بچه دارم هیچوقت هم ترس از نرسیدن پول نداشتم .بچه مایه برکت زندگیه.خدا را شکر وضع مادیم هم بهتر از وقتیه که بچه نداشتم.
بزرگترین ثروت قناعته.یاد بگیرید به اندازه تلاش کنید و به همون اندازه درآمد قانع باشید تا احساس کمبود نداشته باشید و به فرزندان هم یاد بدید.