روانشناسی ورزشی-قسمت سیزدهم
راه‌های ارتباط صحیح با ورزشکار نوجوان
والدین با فرزند ورزشکار خود باید ارتباط صحیحی برقرار می‌کنند تا به پیشرفت وی کمک کنند.
به گزارش خبرنگار گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان،رقابتهای رده‌ی سنی جوانان و نوجوانان فرصت مناسبی است تا به تجربه‌ای بزرگ برای این ورزشکاران و والدین آن‌ها تبدیل شود.
پیوندهایی که در ورزش شکل می‌گیرند می‌توانند مادام العمر باشند
ممکن است بعضی از شما بتوانید زمانی را به یادآورید که والدینتان در جریان فعالیت‌های ورزشی شما بودند. امیدوارم این خاطرات جذاب باشند و زمانهای خوب با هم بودن، یادگیری درس‌های زندگی از طریف ورزش و شادی را به یاد شما بیاورند.
متاسفانه اغلب والدین امروزی به صورت ناآگاهانه تجربیات ورزشی را برای فرزندان خود کم ارزش می‌کنند. این دسته از والدین دیدگاه درستی نسبت به ورزش ندارند. اغلب اشتباه شان این است که آن‌ها کلام نادرستی را در زمانی نادرست بر زبان می‌آورند و همین برای آن‌ها مشکل ساز می‌شود. بیاد داشته باشید خواندن نگرانی از چهره‌ی والدین برای یک نوجوان کار سختی نیست و شما می‌توانید با انتقال این حس قبل از مسابقه فشار را بر فرزند خود افزایش دهید.
بعد از بازی، یک زمان حیاتی است که ورزشکاران در حال بازیابی خود از یک رقابت سخت و نفس‌گیر هستند. آن‌ها ممکن است بسیار خوشحال، مضطرب، بی تفاوت و یا عصبانی باشند. اغلب، آن‌ها احساسات و هیجاناتی را تجربه می‌کنند که شما نیز تجربه می‌کنید. دانستن آن مطالبی که باید بگویید و نحوه‌ی گفتن آن‌ها سبب تسهیل روابط مثبت بین شما و فرزندتان خواهد شد. بنابراین شما باید قبل از نزدیک شدن به فرزند خود در مورد آن مطلب که می‌خواهید صحبت کنید فکر کنید. در ادامه هشت نکته‌ی مهم برای برقراری ارتباط مثبت بعد از یک باخت یا برد هیجان انگیز بیان می‌شود:
یک منبع مثبت حمایت و تشویق باشید
کار ارزیابی عملکرد بازیکن را به مربیان واگذار کنید، آن‌ها متخصص این کار هستند. منبع بی قید و شرط حمایت باشید. انتقاد پیوندهای میان شما و فرزندتان را نابود می‌کند.
یک شنونده‌ی دقیق باشید
به دقت به حرفهای فرزندانتان گوش دهید. همه‌ی ما عاشق توضیح تجربیات رقابتهای خود برای دیگران هستیم، بنابراین اجازه دهید تا فرزند شما در مورد بازیش صحبت کند. ابتدا گوش دهید، درک کنید و سپس پاسخ دهید.
به فرزندتان اجازه صحبت دهید
در همین راستا بهفرزند خود اجازه دهید تا گفتگو در مورد عملکرد و کارایی خود را آغاز نمایند. سعی کنید تا فرزندتان بیش از حد درگیر جزئیات منفی بازی که بر روی احساساتش تأثیرمی گذارد، نشود. اگر شب بعد از بازی یا صبح بعد از آن است، درگیر جزئیات شدن اشکالی ندارد. آن‌ها برای فراموشی جو بازی زمان می‌خواهند. اگر احساس می‌کنید که نیاز است با فرزندتان در مورد بازیش صحبت کنید بهتر است چند ساعت منتظر بمانید و سپس بپرسید: می‌خواهی در مورد مسابقه‌ات صحبت کنیم؟
کادر تیم را زیر سوال نبرید
کادر مربیگری را در گفتگوهایتان زیر سوال نبرید حتی اگر فکر می‌کنید که آن‌ها دلیل مشکلات هستند. شاید شما همیشه با مربیان موافق نباشید، اما آن‌ها رهبران تیم هستند. نقد و تحلیل مربیان در جلو فرزندتان می‌تواند سبب سردرگمی و بی‌اعتمادی وی نسبت به مربی‌اش شود و در نهایت ممکن است به عملکرد فرزندتان ضربه بزند. همچنین با این کار اتحاد و همبستگی تیم را تضعیف و اثری منفی بر اعضای تیم می‌گذارید.
ارزش فرزندتان را به وی متذکر شوید
بعد از باخت‌های سنگین و یا عملکردهای ضعیفشان یادآور شوید که ارزش فرزندتان به توانایی‌ها و نتایج کسب شده‌ی وی در محیط ورزشوابسته نیست. به آن‌ها کمک کنید تا بدانند فردا روز جدیدی است و با کار و تلاش بیشتر می‌توانند به اهداف خود برسند و فراز و نشیب‌های ورزشی را طی کنند.
صادق و صمیمی باشید
شماری از والدین با گفتن بازیت خوب بود و یا تو تمام تلاشت را کردی مشکل ایجاد می‌کنند. در صورتی کهفرزندتان این را درست نداند ممکن این حرف شما مشکل ساز شود و آن‌ها این موضوع را مسخره کردن به حساب بیاورد.
در صحبت‌های خود از فرزندتان حمایت کنید، اما برزگ پنداری و دروغ گویی نکنید. فرزندان متوجه نیت خیر شما برای پشتیبانی خواهند شد. اگر شما سعی کنید که نبود رضایتتان از کارایی و عملکرد فرزندتان را پنهان کنید، زبان بدن شما این حقیقت را فاشخواهد کرد. فراموش نکنید که هدف ورزش شادی و بهبود زندگی است. بنابراین سعی کنید که حمایت مثبت، بی‌قید و شرط داشته باشید و زبان بدن مثبت خود را حفظ کنید.
به برنامه‌های عادی خود فارغ از نتیجه بازی اهتمام بورزید
اگر قرار بود بعد از برد برای ناهار به رستوران بروید همین کار را هم بعد از باخت انجام دهید. در غیر این صورت فرزند شما ممکن است رفتارهایتان را بعد از بازی به برد و باخت نسبت دهد.
از مقایسه فرزند خود با دیگران اجتناب کنید
حتی اگر هدفتان آموزش یک مهارت است. این امر می‌تواند احساس حقارت ایجاد کند و به فرزند شما ضربه بزند.
در نهایت اگر برای بعد بازی برنامه‌ی برخورد با فرزندتان را دارید. جلو احساسات و هیجانات خود را بگیرید و آن‌ها را تحت کنترل خود بگیرید، زبان بدن خود را چک کنید. به خود یادآوری کنید که موضوع چیست؟ خوب باشید و تمام تلاشتان را بکنید و اگر در وضعیت دشواری هستید می‌توانید به کاری مشغول شوید تا احساساتتان فروکش کند.
منبع: سایت جامع روانشناسی ورزشی ایران
انتهای پیام/
در گزارش باشگاه خبرنگاران جوان بخوانید؛
مروری بر مناظرههای انتخاباتی تلویزیون؛ از اردیبهشت ۱۳۸۸ تا تیر ۱۴۰۳
