نخستین جنگ‌های چریکی تاریخ + تصاویر
در کنار نیروهای نظامی هر کشور، مبارزان چریکی، به عنوان یکی از ستون‌های اصلی و خودجوش مردمی در نبردها عمل می‌کنند.
به گزارش خبرنگار حوزه اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان؛ یکی از سبک‌های سیاسی و نظامی رایج در هر کشوری جنگ‌های چریکی است؛ جنگ‌هایی غیرکلاسیک یا نامنظم که در آن گروهی کوچک، قابل‌انعطاف و متحرک از میان نیروهای آموزش دیده بومی و یا غیر نظامی مسلح کشور، با استفاده از تاکتیک‌های نظامی مختلف و با انگیزه‌های میهن پرستی و دفاع از خاک کشور، بطور مستقل و یا در کنار نیروهای نظامی، وارد جنگ می‌شوند.
در طول تاریخ، افرادی چون مائو زدونگ، وندل فرتیگ، رژی دبره، وونوین جیاپريال و چه گوارا چهره‌هایی موفق در رهبری این گونه جنگ‌ها هستند.
نیروهای چریک یا پارتیزان، از میان توده مردم و با حمایت محلی‌ها بصورتی خودجوش سازماندهی شده و با مرکز زدایی که در داخل کشور انجام می‌دهند، کمک خوبی به پیشبرد اهداف ارتش می‌کنند. بر طبق آمار صورت گرفته تنها از سال 1945 تا 1975 ( سی سال )، 54 جنگ چریکی و مستعمراتی بصورت نامنظم شکل گرفت که منجر به کشته شدن حدود 3 میلیون نفر شد.
سال 1807، در جریان جنگ جهانی اول و حمله فرانسویها به شبه جزیره ایبری ( اسپانیا، پرتغال ) برای اولین بار اصطلاح چریک مورد استفاده قرار گرفت. چریکها بلافاصله پس از غافلگیر کردن دشمن و ضربه به نقاط ضعف آنها، برای در امان ماندن از واکنش متقابل عقب نشینی می‌کنند؛ شدت عمل و تمرکز نیرو، تحرک بسیار بالا، مقیاس منطقه انتخابی کوچک، و تفرق در میان غیرنظامی‌ها در هنگام فشار از دیگر ویژگی‌های چریکی‌هاست.
اما نخستین جنگ چریکی را به قرن 6 پیش از میلاد مسیح در چین نسبت می‌دهند؛ زمانی که امپراطوری هوانگ با میائو درگیر شد و توانست با استفاده از عوامل چریکی و فرماندهی ژنرال و استراتژیست چینی Sun Tzu بر دشمن پیروز شود، چریک‌هایی که در طول جنگ چین با ژاپن که ( 1937 تا 1945 ) نیز با وجود اختلافات بسیار نیروهای کمونیست و حزب ملی خلق چین، نقشی اساسی داشتند.
در زیر تصاویری از نیروهای چریک در جنگ‌های گفته شده را مشاهده کنید.
عده ای از چریکها و روستائیان چینی را در حال تخریب خطوط آهن در سال 1941
انتهای پیام/
چریک‌های چینی
