اگر تاریخ جنگ جهانی دوم را به قبل و بعد از حمله ارتش آلمان نازی به شوروی تقسیم کنیم، آن بخش که وقایع بعد از حمله ‏نازی‌ها به  شوری را در بر می‌گیرد خود به دو قسمت قبل و بعد از محاصره لنینگراد تقسیم می‌شود.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  برنامه ‏آدولف هیتلر پیشوای آلمان نازی برای به زانو درآوردن غول شرق تحت عنوان «عملیات بارباروسا» از ٢٢ ژوئن ١٩٤١ و ‏با گذشتن ارتش آلمان و متحدانش شامل رومانی، فنلاند و مجارستان از خط مرزی با شوروی کلید خورد. هیتلر ١٢٩‌سال ‏بعد از لشکرکشی ناپلئون به روسیه، با ٤‌میلیون سرباز، ٦٠٠‌هزار وسیله نقلیه موتوری و ٧٥٠‌هزار اسب حمله را آغاز ‏کرد، اما عمق استراتژیک شوروی، سرمای زمستان، کمبود آذوقه و از همه مهمتر نرسیدن سوخت کافی از قفقاز که هیتلر ‏خیلی روی آن حساب کرده بود، عاقبتی بهتر از ناپلئون را برای پیشوای آلمان رقم نزد. ‏

مهلک‌ترین محاصره نظامی تاریخ


بیشتربخوانید: با ستاره‌های جنگ سرد دوم آشنا شوید


به زانو درآوردن نماد امپراتوری

امروز مصادف است با سالروز شکسته شدن حصر ٨٧٢ روزه لنینگراد که ٧٥‌سال پیش در چنین روزی، برابر ٢٧ ‏ژانویه ١٩٤٤ اتفاق افتاد. این شهر که تا قبل از انقلاب اکتبر نام سن‌پترزبورگ را بر خود داشت پایتخت امپراتوری روسیه ‏بود و به لحاظ سمبولیک نماد هژمونی روس‌ها در اروپا به شمار می‌رفت. همچنین وجه پررنگ صنعتی ‏لنینگراد که ١١‌درصد از محصولات صنعتی شوروی را به تنهایی تولید می‌کرد نیز از دیگر دلایلی بود که آلمان را برای ‏محاصره و از کار انداختن توانایی‌های این شهر مجاب کرد. هدف متحدان نه فقط محاصره لنینگراد بلکه اشغال این شهر بود. ‏اما مقاومت نظامیان روس و نیرو‌های مردمی حاضر در شهر و از طرفی میل به اشغال مسکو، هیتلر را بر آن داشت تا ‏دستور عزیمت بخش بزرگی از ارتش را به سمت پایتخت شوروی صادر کند. در این زمان نیرو‌های باقی مانده طبیعتا فقط ‏استعداد محاصره و نه اشغال شهر را داشتند. ‏

سمفونی سرما، گرسنگی و مرگ ‏

ارتش آلمان و متحدانش با این‌که موفق به اشغال لنینگراد نشدند، اما برای مدت ٢‌سال و ٤ ماه اجازه ندادند کسی یا چیزی از ‏این شهر خارج یا داخل آن شود. نتیجه این‌که مواد غذایی در لنینگراد به شدت کاهش یافت خصوصا که نیروی هوایی آلمان ‏انبار‌های آذوقه را پیشتر نابود کرده بود. در طول مدت محاصره نزدیک به ٨٠٠‌هزار نفر از جمعیت ٢ میلیونی این شهر ‏فقط به دلیل سرما و گرسنگی جان خود را از دست دادند. سال‌ها بعد از پایان جنگ جهانی دوم گزارش‌هایی مبنی بر رواج ‏آدمخواری در بین اهالی لنینگراد طی محاصره وحشتناک سال‌های ١٩٤١ تا ١٩٤٤ منتشر شد که به نظر می‌رسد دستگاه ‏سانسور اتحاد جماهیر شوروی برای سالیان متمادی مانع افشا و انتشار آن شده بود. محاصره لنینگراد عاقبت در ٢٧ ژانویه ‏‏١٩٤٤ میلادی در پی تحلیل ارتش آلمان و عقب‌نشینی آن به سمت مرز‌های بین‌المللی شکسته شد و به این شکل مرگبارترین ‏محاصره نظامی تاریخ معاصر به پایان رسید.

منبع :  روزنامه شهروند

انتهای پیام/

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.